Την 1η Ιανουαρίου ολοκληρώθηκαν 10 χρόνια από την ένταξη της Βουλγαρίας κα ι της Ρουμανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Χθες ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής συνεχάρη τις δύο χώρες, σημειώνοντας ότι πλέον είναι ενεργά μέλη της Ένωσης. Η Βουλγαρία δεν γιόρτασε πανηγυρικά την επέτειο. Ίσως επειδή βρίσκεται σε περίοδο πολιτικής κρίσης, ίσως για άλλους λόγους. Την «έλλειψη τυμπανοκρουσιών», με την ευκαιρία της επετείου, το EurActiv περιγραφεί σαν ένδειξη ότι η διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν είναι πλέον της μόδας, αλλά οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι αν και ο εύρο-ενθουσιασμός των Βουλγάρων έχει κρυώσει, οι ίδιο συνεχίζουν να είναι εύρο-αισιόδοξοι. Σύμφωνα με την Gallup International, η Βουλγαρία παραμένει μια από τις πιο φίλο-ευρωπαϊκές χώρες. Επιβεβαιώνοντας την εκτίμηση αυτή, η Gallup International επισημαίνει ότι στα τέλη του 2016. μόνο το 26% των Βουλγάρων θα ψήφιζε υπέρ της εξόδου της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το 2015, ωστόσο, υπέρ της αποχώρησης ήταν μόνο το 18% και η αύξησή του κατά 8% μέσα σε ένα χρόνο, είναι μια απόδειξη αμφιβολίας στον χώρο των αισιόδοξων.

Δέκα χρόνια μετά την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η Βουλγαρία είναι πραγματικά πιο σταθερή και ευημερούσα χώρα. Μετά την ένταξή οι πολίτες της μπορούν να ταξιδεύουν ελεύθερα στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όχι μόνο για τουρισμό, αλλά και για εργασία ή σπουδές. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, στο διάστημα της τελευταίας δεκαετίας το ΑΕΠ της Βουλγαρίας αυξήθηκε από 28,7, το 2007, σε 45 δισεκατομμύρια ευρώ, το 20016 και ενώ το 2007 το κατά κεφαλήν ΑΕΠ βρίσκονταν στο 41% του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πλέον φτάνει στο 50%. Ο κατώτατος μισθός έχει αυξηθεί από 46 σε 236 ευρώ και ο μέσος από 205 σε 483 ευρώ. Σύμφωνα με έρευνες του Ευρωβαρομέτρου, για το 2007, ικανοποιημένο με τη ζωή του δήλωνε 36% των Βουλγάρων, ενώ σήμερα ικανοποιημένο δηλώνει το 51%. Ωστόσο, η Βουλγαρία εξακολουθεί να παραμένει η φτωχότερη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με 5 από τις 6 επαρχίες της να είναι οι λιγότερο ανεπτυγμένες σε ολόκληρη την κοινότητα. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν υπάρχει καμία χώρα με χαμηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ, χαμηλότερη παραγωγικότητα, χαμηλότερη ανταγωνιστικότητα και ανεπαρκείς κοινωνικούς, περιβαλλοντικούς, δημογραφικούς, θεσμικούς, υγειονομικούς, ή άλλους δείκτες. Δέκα χρόνια μετά την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η Βουλγαρία εξακολουθεί να παρακολουθείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στον τομέα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων. Τόσο οι στατιστικές όσο και οι κοινωνιολογικές έρευνες, δείχνουν ότι επιτυχία υπάρχει μεν, αλλά είναι σχετική. Στην μαζική συνείδηση των πολιτών της χώρας, η ευθύνη για αυτό ανήκει πρωτίστως στους βούλγαρους και όχι στους ευρωπαίους πολιτικούς και θεσμούς, γεγονός που αποδεικνύεται από τις χαμηλές αξιολογήσεις του κοινοβουλίου και της κυβέρνησης.

Οι απραγματοποίητες προσδοκίες για ταχύτερη ανάπτυξη μετά την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ως επί το πλείστον συνδέονται με συντελεστές οικονομικής φύσεως. Όμως οι αιτίες για απογοήτευση και σκεπτικισμό μπορεί να έχουν  και άλλο υπόβαθρο. Για παράδειγμα, την ημέρα που συμπληρώθηκαν τα δέκα χρόνια της ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η Βουλγαρία έγινε η πρώτη χώρα στην ιστορία της χωρίς δικό της εκπρόσωπο στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή κι αυτό διότι μετά την παραίτηση της, η έως τα τέλη του έτους βουλγάρα  κομισάριος, Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα, εργάζεται στην Παγκόσμια Τράπεζα. Λόγω της πολιτικής κρίσης, η νέα βουλγαρική υποψηφιότητα για την θέση αυτή, δεν θα ανακοινωθεί νωρίτερα από τα τέλη του μήνα, όταν ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας Ρούμεν Ράντεφ, θα αναλάβει τα καθήκοντά του, την 22^α Ιανουαρίου, και θα μπορέσει να διορίσει υπηρεσιακή κυβέρνηση. Είναι πιθανόν, όμως, η ανακοίνωση της υποψηφιότητας να αναβληθεί μέχρι το σχηματισμό της νέας κυβέρνησης που θα προκύψει από τις πρόωρες κοινοβουλευτικές εκλογές την άνοιξη. Από το σχηματισμό αυτής της νέας κυβέρνησης, μέχρι την έναρξη της πρώτης βουλγαρικής προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στις αρχές του 2018, θα μεσολαβήσουν μόνο έξι μήνες, γεγονός που δημιουργεί, στην μαζική συνείδηση, αμφιβολίες σε ότι αφορά στην καλή προετοιμασία για αυτό το σημαντικό τεστ της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας. Οι αμφιβολίες και οι επιφυλάξεις δεν έχουν μετατραπεί ακόμα σε άρνηση και είναι στα χέρια των πολιτικών να αποδείξουν ότι δεν συντρέχει λόγος γι αυτό.

Μετάφραση: Σταύρος Βανιώτης