Η ιστορία της 25χρονης Μαριέττα Μίλεβα θυμίζει σενάριο ταινίας. Η κοπέλα στα 19 της χρόνια έφυγε για την Αμερική για να πραγματοποιήσει το όνειρό της να γίνει ηθοποιός. Μετά από τρία χρόνια μάχες για να λάβει βίζα εργασίας συνάντησε και τον άντρα της ζωής της, τον Τσόνκο που πριν από αυτό είχε ζήσει αρκετά χρόνια στην Αγγλία. Μετά από άλλα τρία χρόνια και αφού κατάφερε να γίνει μέλος της Ακαδημίας Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης και να παίξει σε μια ταινία και σε ένα σήριαλ αποφάσισαν να επιστρέψουν στη Βουλγαρία και μάλιστα στην γενέτειρά τους, το Ντόμπριτς,στην Βορειοανατολική Βουλγαρία, όπου άνοιξαν δικό τους φούρνο.

Πολλά πράγματα με γύρισαν πίσω – η αγάπη, η οικογένεια και πάνω απ’ όλα η ηρεμία, λέει η Μαριέττα. Αποφασίσαμε να ανοίξουμε το φούρνο μετά από ένα ταξίδι στο Μιλάνο, όπου βρήκαμε ένα μικρό γραφικό φούρνο με νόστιμα εδέσματα. Αποφασίσαμε να φτιάξουμε έναν παρόμοιο ευρωπαϊκό χώρο στο Ντόμπριτς. Η αρχή ήταν πιο δύσκολη απ’ ότι φανταζόμασταν – νομίζαμε πως η διαφήμιση και η πώληση είναι αρκετή για να κερδίσεις πελάτες. Έπειτα καταλάβαμε πως δεν είναι τόσο απλά όλα αυτά με τους θεσμούς και τα οικονομικά. Αλλά τώρα πια λειτουργούμε κανονικά και αυτό που κάνουμε μας δίνει ικανοποίηση. Επικεντρωνόμαστε στα εδέσματα με σφολιάτα, αλλά φτιάχνουμε και παραδοσιακά για την περιοχή ψωμιά. Χρησιμοποιούμε κανονικά αλεύρια, αλλά και ολικής αλέσεως. Χρησιμοποιούμε και ασυνήθιστες γεύσεις όπως είναι το σιρόπι σφενδάμου. Μέρος της βιτρίνας και της διακόσμησης κάναμε μόνοι μας. Το λόγκο μας με το σιτάρι το δημιούργησε στο χέρι ένας ζωγράφος. Θέλαμε να είναι αυθεντικό και να δημιουργεί αίσθηση σπιτικής οικειότητας.

Στον φούρνο της Μαριέττας και του Τσόνκο δουλεύουν δυο νεαρά κορίτσια, η Ελίτσα και η Βλαντιμίρα.

Για μας είναι σημαντικό ότι είναι εργατικές και έχουν φρέσκιες ιδέες, λέει η Μαριέττα. Τα κορίτσια μας εκπροσωπούν μπροστά στους πελάτες και είναι σημαντικό να είναι χαμογελαστές και ευγενικές. Ανοίξαμε στις 26 Φεβρουαρίου 2018. Τότε συνειδητοποιήσαμε πως κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από τις ρίζες του και να αλλάξει ένα μέρος για μια μέρα. Στα εγκαίνια είχαμε φτιάξει γαλλικά κρουασάν – με βούτυρο, με σοκολάτα, με μαύρη σοκολάτα, με ελιές. Κάθε πελάτης όμως που έμπαινε στο μαγαζί έφευγε απογοητευμένος, γιατί δεν είχαμε κλασσικές βουλγάρικες τυρόπιτες. Η προσφορά εξαρτάται από τη ζήτηση και αυτός είναι ένας νόμος που δεν μπορείς να περιφρονήσεις. Τώρα πια τα 15 είδη πρωινού και άλλα τόσα είδη ψωμιού, τα επιδόρπια που προτείνουμε στους πελάτες, έχουν πιο οικεία γεύση.

Ο φούρνος των Μίλεβι ξεκίνησε στο Ντόμπριτς την παραδοσιακή για την Ευρώπη πρωτοβουλία «Ανοιχτές πόρτες» και δίνουν την ευκαιρία στους πελάτες τους να δοκιμάσουν δωρεάν τα προϊόντα τους.

Δεν λυπάμαι καθόλου που επιστρέψαμε στην πατρίδα, λέει η Μαριέττα. Ακόμα ταξιδεύουμε, ενώ στο σπίτι έχουμε πιο πολύ ηρεμία. Όταν έφυγα δεν φανταζόμουν πως θα γυρίσω στη Βουλγαρία κι ακόμα λιγότερο στο Ντόμπριτς, αλλά όταν έρθεις σε επαφή με ένα πιο επιθετικό περιβάλλον μαθαίνεις να εκτιμάς αυτό που έχεις. Ο φούρνος μας έδωσε την ευκαιρία να είμαστε δημιουργικοί, να καινοτομούμε, να δημιουργούμε δεσμούς. Σε ό, τι κάνουμε βάζουμε την καρδιά μας και είμαστε ευτυχισμένοι γιατί βρήκαμε τη θέση μας κάτω από τον ήλιο.

Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα

Φωτογραφίες: προσωπικό αρχείο