Τα ρούχα της βουλγάρας σχεδιάστριας μόδας, Κρασιμίρα Στόινεβα, ανεμίζουν στις πασαρέλες σαν πολύχρωμες χαίτες. Η Κρασιμίρα άρχισε να χρησιμοποιεί περούκες σαν διακοσμητικά στοιχεία στα ρούχα της όσο ακόμα πήγαινε στο Σχολείο Καλών Τεχνών του Πλόβντιβ απ’ όπου κατάγεται. Αργότερα μετακόμισε στην Αγγλία, όπου στο Πανεπιστήμιο του Ανατολικού Λονδίνου άρχισε να πειραματίζεται όλο και πιο τολμηρά με ασυνήθιστα υλικά και χρώματα. Τα κίνητρά της ήταν και οικολογικά – αντικατέστησε τα υλικά ζωικής προέλευσης με ψεύτικα. Οι περούκες σαν μέρος των ρούχων είναι το σήμα κατατεθέν της Κρασιμίρα το οποίο την εκτόξευσε ως την Εβδομάδα της Μόδας στο Λονδίνο. 

Ζωγραφίζω και μετά κάνω κομμώσεις, λέει η σχεδιάστρια. Κι άλλοι σχεδιαστές έχουν χρησιμοποιήσει περούκες αλλά εγώ κάνω πάνω τους στάμπες. Στο κεφάλι μου γεννιούνται όλο καινούριες ιδέες.

Η δημιουργικότητά της ήταν εντυπωσιακή και η Κρασιμίρα κέρδισε το βραβείο Young Vision Award του περιοδικού Vogue στο Musee Χ Vogue Talents. Η αναγνώριση της άνοιξε πολλές πόρτες και έλαβε χορήγηση για κολεξιόν, επισκέφτηκε πολλές πρωτεύουσες της μόδας και ταξίδεψε ως την Ινδία.

Η κολεξιόν που μου άνοιξε την πόρτα προς τον κόσμο της μόδας ήταν η τελευταία που έκανα στο πανεπιστήμιο και επελέγη για να ανοίξει το σόου της Σχολής, λέει η Κρασιμίρα. Οι περούκες είναι το πανταχού υλικό μου, αλλά αυτό που αρέσει στους ειδήμονες είναι η σύνδεση των υφασμάτων (ακόμα και παραδοσιακών βουλγάρικων πλεκτών), τα τολμηρά χρώματα, οι στάμπες που θυμίζουν διάφορα έθνη και πολιτισμούς. Κάθε μου επίδειξη μοιάζει με το παραδοσιακό βουλγάρικο φαγητό «μις μας» που είναι ένα ανακάτεμα υλικών, τα οποία δίνουν υπέροχη γεύση και άρωμα. Και το Λονδίνο είναι ένα μεγάλο «μις μας» από ανθρώπους και ιδέες και γι’ αυτό με εμπνέει.

Η πολυχρωμία της κοσμοπολίτικης πρωτεύουσας ενέπνευσε την Κρασιμίρα να δημιουργήσει την πρώτη της κολεξιόν, η οποία λεγόταν «Μελλοντικές βασίλισσες» και η οποία τράβηξε το φως της δημοσιότητας πάνω της. Το πρότυπό της είναι η τραγουδίστρια Ριάνα, ενώ το μήνυμα που απευθύνει προς τις πελάτισσές της είναι να είναι τολμηρές και να κάνουν μεγάλα όνειρα, να επιτρέπουν στον εαυτό τους να διασκεδάζουν και να είναι ευτυχισμένες.

Πολύ καιρό αναρωτιόμουν γιατί αναζητώ τα έντονα χρώματα, λέει η σχεδιάστρια. Πρόκειται για μια φωνή που έκρυβα βαθιά μέσα μου και που αισθάνομαι πως πια μπορώ να εκφράσω ελεύθερα. Τα ρούχα μου δεν είναι καθημερινά, ούτε μπορούν να φορεθούν από τον καθένα, αλλά βρίσκουν τους ανθρώπους τους, αυτούς που θέλουν να εκφραστούν μέσα από αυτά και να δηλώσουν κατηγορηματικά τον εαυτό τους.

Σήμερα τα ρούχα της Κρασιμίρα πουλιούνται στις πιο ακριβές μπουτίκ και εκείνη ονειρεύεται πως μια μέρα τα τρία της παιδιά θα κληρονομήσουν και θα εξελίξουν την επιχείρησή της. Προς στιγμήν η ζωή της είναι στο Λονδίνο, όπου διδάσκει στο πανεπιστήμιο που τελείωσε, αλλά η νοσταλγία της την τραβά προς την Βουλγαρία όπου αναζητά εργοστάσια, τα οποία να αναλάβουν να ράβουν τις δημιουργίες της. Προσεχώς την καλούν να διδάσκει σ’ άλλο ένα πανεπιστήμιο, το πρόγραμμά της συμπεριλαμβάνει τη φετινή Εβδομάδα της Μόδας και ταξίδια στην Νέα Υόρκη, το Λός Άντζελες κ. ά.

Κάθε άνθρωπος πρέπει να βρει τον εαυτό του και να ανακαλύψει τι του αρέσει να κάνει, λέει η Κρασιμίρα. Αυτό είναι αδύνατον χωρίς να πειραματιστείς και σίγουρα δεν είναι δυνατόν αν παραμείνεις στάσιμος. Το χειρότερο πράγμα για έναν σχεδιαστή είναι η μετριότητα. Για να ανακαλύπτεις καινούρια πράγματα πρέπει συνέχεια να επιχειρείς να κατακτήσεις το άγνωστο.

Επιμέλεια και Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα

Φωτογραφίες: προσωπικό αρχείο