Karin Okolie iki pistte koşmaya alışık. Stadyumunda kısa koşu yaparken, her saniye onun her hareketini, mimiğini, duygusunu ölçer. Aksi takdirde zamanı uzatmayı ve mümkün olduğunca ondan zevk almayı sever.

24 yaşındaki Karin, adını Afrikalı büyükannesi Karolina'ya, güzel gülüşünü ve çikolata rengini ise bir Bulgar ve bir Nijeryalı arasındaki aşka borçludur. Ülkemizde büyüdüğü halde, iki ırkından da eşit olarak çizgiler taşımaktadır. “Mizaç olarak, çok sıcak biriyim ve insanlarla kolay arkadaş olabiliyorum. Ayrıca, Afrikalılara tipik olarak müziği çok seviyorum” diyor Karin.

Atletizm veya bale - çocukluk ikilemini Karin, spordan yana karar alarak aşar ve artık 12 yıl boyunca kendini en hızlı disiplinler olan 100 ve 200 metrede geliştirmektedir. Singapur'daki Yaz Gençlik Olimpiyatları'nda, 200 metrelik yarışta beşinci sırada yer alarak kendisi için önemli bir sonuç elde etti. Ayrıca aynı disiplinde iki ulusal rekor kırar –16 yaş altı kızlar ve gençlerde. Bugün ana spor hedefi 2020'deki Tokyo Olimpiyatları’na katılmak ve bir gün de, daha sık benzetilmeye başlanan İvet Lalova’yla omuz omuza koşmak.

“Tabii ki de memnunum, ama gerçek şu ki, son derece farklıyız” – diyor Karin Okolie bu benzetmeyle ilgili. “İvet Lalova harika bir atlet, Bulgar sporunun yüzü ve atletizm dünyasındaki herkes Bulgaristan ile onun ismini bağdaştırıyor. Bu nedenle benzetme benim için bir iltifat - yine de henüz onun seviyesine ulaşamadım.”

Fakat iki koşucunun bir benzerliği var ve o da, onları hem pistte hem de yaşamda yükselten nitelikleridir. Bu yüzden de Karin genellikle fotoğraf makinesi objektifine hobi olarak poz veriyor. Zamanının geri kalanını ise eğitime adamış - Yeni Bulgar Üniversitesi’nde pazarlama bölümünü bitiriyor.

"Benim amacım, insanları iyi hissettirmeye çalışmak, onların gelişmeleri ve pes etmemeleri için ilham vermek." - diyor Karin Okolie.“Bloğumda zaman geçirmeyi seviyorum çünkü beni spor dünyasından koparıyor ve kendimi farklı bir şekilde görmeme yardımcı oluyor. Benim başımdan geçen şeyler hakkında yazıyorum, üstelik her zaman olumlu bir şekilde. Son yazım, örneğin, tüm görevlerimizle başa çıkmak için zamanımızı daha verimli bir şekilde nasıl harcayacağımızla ilgilidir. Daha fazla felsefi şeyler yazmayı da seviyorum, ama yayınlarımı paylaşmaktan kaçınıyorum, çünkü insanların bu tür metinlerle uğraşmayı tercih etmediklerini düşünüyorum.”

Kozmopolit bir kişi olarak Karin, dünyanın çeşitliliğine açık, ancak sanki bir aynaymışçasına kendisine geri dönmesini bekliyor. Fakat okuldaki tek siyahi kız olarak, onun hayata olumlu bakışı ve iyiliği, sık sık parmakla işaret edilen diğer çocukların davranışlarına yansımıyordu.

“İnsanlar beni sevmediği zaman hissediyorum, ama daha kaba davrandıkları anlar çok azdır” - diyor Karin. “Bugün ise, sokakta daha az şaşkın gözler görüyorum, bunun için internet ve televizyon çok yardımcı oluyor ve ayrıca insanlar da çok seyahat ediyorlar. Genel olarak, insanların önyargısı sadece ten rengine değil, görmeye alışkın olmadıkları ya da kendileri için yeni olan her şeye karşıdır. Ve bunun Bulgaristan’a özgü olduğunu söyleyebilirim çünkü tüm bilinçli yaşamımı burada geçirdim ve insanların geleneksel şeyleri sevdiğini söyleyebilirim. Fakat her alanda daha iyi olmak ve gelişmek için, yeniliklere alışmalı ve kabullenmeliyiz. Yenilikte ya da yenide kötü olan bir şey yok, sadece şans vermeliyiz. Reddetmeden önce denemeli ve beğenip beğenmediğimizi o zaman söylemeliyiz.”

Fotoğraflar: özel arşiv

Çeviri: Şevkiye Çakır