Συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από την γέννηση του μεγάλου Βούλγαρου διανοούμενου Πέταρ Ούβαλιεφ. Σε εποχή, όταν είναι δύσκολο να είσαι εγκυκλοπαιδιστής, ο Ούβαλιεφ απέδειξε πώς αυτό είναι δυνατό. Είναι πολύγλωσσος, διπλωμάτης, παραγωγός, σεναριγοράφος και σκηνοθέτης, πανεπιστημιακός καθηγητής, κριτικός.

Στα χρόνια του Ψυχρού πολέμου διάλεξε να ζει πέρα από το Σιδηρούν παραπέτασμα. Στην διάρκεια περίπου μισού αιώνα διάβαζε τις εβδομαδιαίες διαλέξεις του στο BBC. Μέχρι και σήμερα θυμόμαστε τον εμπνευσμένο "Επαινετικό λόγο για τον βουλγαρικό λόγο", που εκφωνήθηκε το 1995, έξι χρόνια μετά τις δημοκρατικές αλλαγές στη χώρα μας.

Με την ευκαιρία των 100 χρονών από την γέννησή του στην πρόσοψη του σπιτιού του στη Σόφια εγκαινιάστηκε αναμνηστική πλάκα – έργο του γλύπτη Ιβάν Πρόντεφ.

Ιδού τι είπε στον εορτασμό ο Τόντορ Τσομπάνοφ, αντιδήμαρχος επί των πολιτιστικών υποθέσεων στον Δήμο Σόφιας: "Μπορούμε κατηγορηματικά να πούμε, ότι ο Πέταρ Ούβαλιεφ είναι διανοούμενος ευρωπαϊκής και παγκόσμιας εμβέλειας, ο οποίος με το έργο του άφησε φωτεινό ίχνος στην πνευματική ζωή της Βουλγαρίας και της Ευρώπης. Ο Πέταρ Ούβαλιεφ είναι αξιόλογος με τον κοσμοπολιτισμό του έργου του, με το ότι στα χρόνια μεγάλων δυσκολιών και δοκιμασιών για την Ευρώπη απεύθυνε μήνυμα ουμανισμού, που μετά τα γεγονότα στο Παρίσι είναι ιδιαίτερα επίκαιρο", ανέφερε ο κ. Τσομπάνοφ.

"Όταν περνώ από το μικρό δρομάκι με το σπίτι του, πάντα σκέφτομαι, ότι ο Πέταρ Ούβελιεφ είναι άνθρωπος, για τον οποίο η μορφή και το σύμβολο της πατρίδας διατηρήθηκαν και έμειναν αγαπητά μέχρι το τέλος", είπε στον λόγο της η Αντιπρόεδρος της Δημοκρατίας, Μαργαρίτα Ποπόβα. "Ο Ούβαλιεφ λέει: "Είμαι Βούλγαρος, άρα είμαι Βαλκάνιος. Είμαι Βαλκάνιος, άρα είμαι Ευρωπαϊος. Η μία Ευρώπη ήταν εδώ, στα Βαλκάνια, ενώ η άλλη – εκεί, όπου ζούσε και δημιουργούσε ο ίδιος".

Στον εορτασμό παραβρέθηκαν η σύζυγος του διανοούμενου, Σόνια Ρουβ-Ούβαλιεβα και η κόρη τους, Μίλα-Γκεοργκίνα.

"Ο Πέταρ έζησε στην κατοικία της βουλγαρικής πρεσβείας στη Ρώμη, στο Παρίσι, στην αδελφή του και πολλά χρόνια στο Λονδίνο", λέει η Σόνια. "Πρώτα – στην πρεσβεία, και μετά στη Τσέλσι, όπου αποκαλούσαν το σπίτι μας "ανεπίσημη πρεσβεία". Στην Αγγλία ζούσε ευτυχισμένα, αλλά το πνεύμα του πάντα ήταν με και στη Βουλγαρία".

Ο εορτασμός συνέχισε με συνδιάσκεψη στο Πανεπιστήμιο της Σόφιας, το οποίο έχει τελειώσει ο Ούβαλιεφ. Εκεί εγκαινιάστηκε έκθεση του γνωστού Βούλγαρου φωτογράφου Ίβο Χαντζιμίσεφ, αφιερωμένη στον ίδιο. Η οικογένεια Ούβαλιεβι αποφάσισε να δωρίσει το αρχείο του, καθώς και προσωπικά του αντικείμενα, στο πανεπιστήμιο.

Και στο τέλος ας υπενθυμίσουμε, ότι η πρώτη εμφάνιση του διανοουμένου στον αέρα της ραδιοφωνίας ήταν το 1937 στο πρόγραμμα ιταλικής γλώσσας. Τότε αρχίζουν τα τακτικά προγράμματα για το εξωτερικό στα γαλλικά, τα γερμανικά, τα αγγλικά και τα ιταλικά. "Αυτό το ράδιο είναι τελείως απίθανο", λέει ο ίδιος σε συνέντευξη για την Βουλγαρική Ραδιοφωνία. "Γεννήθηκε, για να μας πείσει, ότι στον αέρα δεν υπάρχουν όρια. Ήμασταν αγόρια, αλλά μιλούσαμε και η φωνή μας ακούγονταν κάπου πέρα. Τα ραδιοφωνικά κύματα υπέρβαιναν τα όρια του μίσους, το ράδιο μας μάθαινε να μην μισούμε".

Μετάφραση: Σβέτλα Τόντοροβα