Φέτος συμπληρώνονται 28 χρόνια από την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος στην Ανατολική Ευρώπη. Καθεστώς τoυ οποίου τα εγκλήματα και η καταστολή δεν έχουν ακόμη πλήρως αποκαλυφθεί. 28 χρόνια η Βουλγαρία συνεχίζει να είναι στο φαύλο κύκλο του ολοκληρωτικού παρελθόντος της, που οδηγεί την χώρα προς τα πίσω . Οποιαδήποτε προσπάθεια για αλλαγή αντιμετωπίζει την κατηγορηματική αντίδραση του status quo.

Η μέρα φόρου τιμής /η 1Φεβρουάριου/ στα θύματα του κομμουνισμού είναι το θέμα της συνομιλίας μας με τον δημοσιογράφο Χρίστο Χρίστοφ - τον άνθρωπο που αγωνιζόταν τα τελευταία έξι χρόνια, η αλήθεια για το κομμουνιστικό παρελθόν να βγει στο φως. Η ιστοσελίδα του http://desebg.com/ και http://pametbg.com/index.php/bg/ είναι μια εγκυκλοπαίδεια, που συνεχώς ανανεώνεται , η οποία πρέπει να διαβαστεί από όλους όσους ενδιαφέρονται για την δυσάρεστη αλήθεια για τον κομμουνισμό. Την πραγματικότητα, όπως ήταν και κρυβόταν πίσω από την φαινομενική τελειότητα. Ποια είναι τα προβλήματα που βλέπει ο ίδιος σήμερα στην χώρα μας:

«Σήμερα η Βουλγαρία κυβερνάται από την ολιγαρχία, η πολιτική έχει γίνει επιχείρηση, οι επιχειρήσεις - πολιτική και είμαστε ένα μικρό αντίγραφο αυτού που βλέπουμε στη Ρωσία. Είναι ολοφάνερο ότι, δεν είμαστε καλά οργανωμένη κοινωνία. Είχαν χάσει σημαντικές στιγμές για την πραγματοποίηση της διαδικασίας εκδημοκρατισμού και δεν είναι μυστικό για κανέναν ότι στη Βουλγαρία οι διαδικασίες αυτές διακόπηκαν με την εξαίρεση το άνοιγμα των φακέλων. Ωστόσο, αυτό ξεκίνησε με 16 χρόνια καθυστέρηση, έτσι ώστε το δίκτυο πρακτόρων και οι άνθρωποι που ελεγχόταν ολοκλήρωσαν το έργο τους».

Σύμφωνα με τον Χρίστοφ δεν μπορεί να διώξουμε το φάντασμα του παρελθόντος εάν δεν ολοκληρωθούν οι διαδικασίες εκδημοκρατισμού που ξεκίνησαν αλλά μπλοκαρίστηκαν. Πολυάριθμες μισές αλήθειες ή ψέματα που παρουσιάζουν μόνο θετικά το κομμουνισμό, τροφοδοτούν τις ελπίδες πολλών ότι αυτη την κατάσταση θα γυρίσει και πάλι. Το φάντασμα του κομμουνισμού υπενθυμίζει για άλλη μια φορά τους εαυτό τους, δελεάζοντας τους ανθρώπους με ανεφάρμοστες , αλλά ωραίες υποσχέσεις.
Το να μάθουμε την αλήθεια για το κομμουνιστικό καθεστώς, απο τα σχολικά θρανία, είναι ένα σημαντικό κομμάτι του μωσαϊκού , που πρέπει να συναρμολογηθεί για να προχωρήσουμε. Ο δημοσιογράφος εξέφρασε την απογοήτευσή του ότι η προηγούμενη κυβέρνηση δεν είχε βρει τη δύναμη και τη θέληση να αντιμετωπίσει το ζήτημα με τη μελέτη του κομμουνισμού στα μαθήματα ιστορίας.
Είναι δύσκολο να πούμε ποια είναι τα πιο σοβαρά εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια του κομμουνιστικού καθεστώτος, αλλά ακόμα:«Ίσως τα στρατόπεδα και το Τσερνομπίλ είναι πιο βίαια εγκλήματα, γιατί τα στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι βάσει του σοβιετικού μοντέλου, ενώ το Τσερνομπίλ, μιλάμε για το 1986, όταν η τροφοδότηση - το νερό και το φαγητό της κομουνιστικής ελίτ ηταν απο την Αυστρία σε κλειστά ασφαλισμένα δοχεία, και η πορεία των Βουλγάρων της 1ης Μαΐου πραγματοποιήθηκε κάτω από το σύννεφο του Τσερνομπίλ. Ειδικά για το Τσερνομπίλ, οι συνέπειες του οποίου εξακολουθούν να επηρεάζουν το έθνος και θα συνεχίσουν τουλάχιστον ακόμα 10 χρόνια».

Με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου από το 2011, η ημερομηνία 1 Φεβρουαρίου ανακηρύχθηκε Ημέρα ευγνωμοσύνης, στη οποία αποδίδουμε φόρο τιμής στα θύματα του κομμουνισμού. Δεν επιλέχθηκε τυχαία, δεδομένου ότι πριν από 72 χρόνια, το «Λαϊκό Δικαστήριο» καταδίκασε σε θάνατο τρεις αντιβασιλείς- τον πρίγκιπα Κύριλλο Πρεσλάβσκι, τον καθηγητή Μπόγκνταν Φίλοφ και τον στρατηγό Νικόλα Μίχοφ , 22 υπουργούς, 67 βουλευτές της 24ης Εθνοσυνέλευσης, 47 στρατηγούς και ανώτερους αξιωματικούς και 8 βασιλικούς συμβούλους. Για τις 135 δίκες το Λαϊκό Δικαστήριο εξέδωσε συνολικά 9550 καταδίκες . Σε θάνατο καταδικάστηκαν 2.730 άτομα και 305 σε ισόβια. Ο αριθμός των νεκρών πριν την διαδικασία δεν είναι γνωστός. Οι κατασχέσεις υπέρ του Δημοσίου συμπεριλαμβάνουν μεγάλο αριθμό αντικειμένων, ακίνητων και επιχειρήσεων. Οι οικογένειες των καταδικασμένων εκτοπίσθηκαν σε διάφορα μέρη της χώρας.
Πρέπει να θυμόμαστε το παρελθόν μας και να βγάλουμε συμπεράσματα από αυτό, γιατί ένα έθνος που δεν γνωρίζει την ιστορία του είναι καταδικασμένο να την επαναλάβει. Και τα λάθη στην δική μας , είναι πάρα πολλά και επικίνδυνα για να τα κάνουμε και πάλι.

Μετάφραση: Πένκα Βέλεβα