Η γραφική πόλη Ζλατογράντ στη Ροδόπη είναι ένα από τα λίγα μέρη στη Βουλγαρία όπου ακόμα μπορεί κανείς να πλησιάσει στον παραδοσιακό πολιτισμό της Βουλγαρίας και να πάρει μια «γεύση» απ’ αυτό. Σε λίγη απόσταση από τις ελληνικές παραλίες και περίπου 300 χλμ από την πρωτεύουσα, το Ζλατογράντ μας προσφέρει μια παραμυθένια επιστροφή στο παρελθόν.
Στο Ζλατογκραντ μπορούμε να κάνουμε μια βόλτα στα όμορφα λιθόστρωτα δρομάκια, να πιούμε έναν καφέ σε άμμο, να δοκιμάσουμε την παραδοσιακή κουζίνα της Ροδόπης και να δούμε από κοντά τις δεξιότητες των τεχνιτών στα εργαστήριά τους που αποτελούν μέρος από το εθνογραφικό συγκρότημα.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκαλεί το υφαντουργείο της Νίνα Τσολάκοβα. Η υφάντρια υποδέχεται στο εργαστήριό της κάθε επισκέπτη της παλιάς πόλης του Ζλατογράντ με μεγάλο χαμόγελο και προθυμία να διηγείται. Ως επάγγελμα, η Νίνα είναι λογίστρια. Πριν από 12 χρόνια όμως μαζί με τον σύζυγό της Νικολάι, τεχνικός κλωστοϋφαντουργίας, αποφασίζουν να αφιερωθούν στην αρχαία τέχνη. Σε αντίθεση με την σύγχρονη κλωστοϋφαντουργία, η Νίνα χρησιμοποιεί εντελώς φυσικά υλικά, λέει η ίδια και συνεχίζει:
«Ο σκοπός μας είναι να δείξουμε την τέχνη έτσι όπως το έκαναν οι πρόγονοί μας. Λόγω της δύσκολης εύρεσης βαμβακιού, εργάζονταν κυρίως με μαλλί. Το μετάξι επίσης δεν ήταν διαδεδομένο. Ενώ σήμερα, είναι πιο δύσκολο να βρεθούν αληθινά μάλλινα νήματα. Εμείς παραγγέλλουμε μαλλί από το Σλίβεν και βαμβάκι από το Καζανλάκ. Το βαμβάκι κρατάει το ύφασμα σφιχτό. Τώρα όταν πεις στους νέους ότι εδώ έφτιαχναν ύφασμα για ρούχα, σε κοιτάνε με έκπληξη. Νομίζουν ότι το μπλουζάκι τους ήρθε μόνο του, έτσι απλά, στο κατάστημα. Και δεν ενδιαφέρονται από αυτό το επάγγελμα. Δεν ξέρω κι αν υπάρχουν ακόμα εξειδικευμένα σχολεία. Πριν είχαμε σχολείο και εργοστάσιο ύφανσης, αλλά έκλεισαν από καιρό. Δυστυχώς, δεν έχουμε πολλούς οπαδούς. Και έτσι η τέχνη θα πεθάνει σταδιακά. Στα σπίτια, κανείς δεν έχει αργαλειό και δεν υφαίνει πια. Δεν υπάρχουν επίσης πρώτες ύλες, επειδή οι άνθρωποι δεν εκτρέφουν πλέον πρόβατα για μαλλί. Πριν χρησιμοποιούσαν ακόμα και το μαλλί κατσίκας. Έφτιαχναν φλοκάτη που έβαζαν στο πάτωμα και μπορούσε κανείς να κοιμηθεί επάνω της γιατί δεν απορροφά υγρασία και δεν είναι εύφλεκτη.»
Εκτός από το να δείχνει στους τουρίστες τι είναι ο αργαλειός και πώς χρησιμοποιείται, η Νίνα φτιάχνει διάφορα πράγματα που μπορεί κανείς να χρησιμοποιεί καθημερινά: μαξιλαράκια, παντόφλες, πετσέτες, χαλιά, τσάντες…
«Αρέσουν στους τουρίστες και τα αγοράζουν» εξηγεί η Νίνα. «Και τώρα τελευταία ξαναγεννιέται το ενδιαφέρον για τα παλιά έθιμα. Οι άνθρωποι άρχισαν να συγκεντρώνονται σε πανηγύρια με φορεσιές. Άλλοι ανοίγουν καπηλεία και ψάχνουν παραδοσιακά μαξιλαράκια και χαλιά. Όλα εδώ πωλούνται πολύ γρήγορα.»
Φωτογραφίες: Κρασιμίρ Μαρτίνοφ
Μετάφραση: Άιλιν Τόπλεβα
Η Επισκοπική Βασιλική της Φιλιππούπολης είναι έντονο παράδειγμα για πώς υποστηρίζεται η ανάπτυξη του βουλγαρικού πολιτιστικού τουρισμού, δήλωσε ο υπηρεσιακός υπουργός Τουρισμού Εβτίμ Μιλόσεφ σε συνάντηση με την Νάνσι Σίλερ, πρόεδρο του Ιδρύματος «Η..
Οι λάτρεις της μόδας και της ομορφιάς θα απολαύσουν τις πιο σύγχρονες συλλογές μόδας δημοφιλών Βούλγαρων σχεδιαστών, παγκόσμιων εμπορικών σημάτων, καθώς και τις τάσεις στο μακιγιάζ και τα χτενίσματα κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ Μόδας και Ομορφιάς στη..
Υπάρχουν δυνατότητες για αύξηση των λωρίδων στον μεθοριακό σταθμό «Ντουράνκουλακ», είπε ο υπηρεσιακός υπουργός Τουρισμού Εβτίμ Μιλόσεφ για τη Nova TV. Ο ίδιος δήλωσε ότι αυτό είναι μόνο ιδέα, αλλά διεξήχθησαν συνομιλίες με τους αρμόδιους θεσμούς. Ο..
Ο αγροτικός τουρισμός γίνεται μια προτιμώμενη μορφή αναψυχής, ειδικά μεταξύ των οικογενειών και των νέων που επιλέγουν έναν φιλικό προς το περιβάλλον..
Από τις 26 έως τις 29 Σεπτεμβρίου 2024 η Βουλγαρία θα έχει εθνικό περίπτερο στην Διεθνή Τουριστική Έκθεση «Tourism Expo Japan 2024»,στο Συνεδριακό Κέντρο..
Τα ταξίδια βουλγάρων πολιτών στο εξωτερικό τον Αύγουστο 2024 είναι 903 400 ή κατά 8,3% περισσότερα από τον Αύγουστο 2023, ανακοίνωσε η Εθνική..