Η Γκεργκάνα Βλάτσκοβα διδάσκει βουλγάρικη μουσική στην Γερμανία

δημοσίευση: 5/26/21 9:26 AM

«Σπάνια εμφανίζομαι σαν σολίστ, λέει εκείνη. Κυρίως ετοιμάζω τους μαθητές μου για την σκηνή και χαίρομαι για τις επιτυχίες τους. Δεν έχω σταματήσει να εξελίσσομαι αλλά η οικογένειά μου ήταν πάντα πρώτη προτεραιότητα για μένα».

Η Γκεργκάνα αναχώρησε για την Γερμανία μαζί με τον σύζυγό της – τον εξέχοντα τρομπετίστα Κύριλ Βλάτσκοβ με τον οποίο γνωρίστηκαν σε μια περιοδεία του τρίο «Ομπεκτίβ» - εκείνη τραγουδούσε ενώ εκείνος ήταν στην ορχήστρα. Η ζωή τους σήμερα περνάει ανάμεσα στην δουλειά στην Γερμανία και τις διακοπές στην Βουλγαρία. Η Γκεργκάνα έχει κερδίσει πολλά βραβεία στην Γερμανία ενώ οι μαθητές της κερδίζουν επικυρωμένους διαγωνισμούς σε όλο τον κόσμο. Οι μαθητές είναι κυρίως ξένοι αλλά παίζουν βουλγάρικη μουσική – παραδοσιακή και κλασσική.

Η Γκεργκάνα ισχυρίζεται πως έχει κληρονομήσει το ταλέντο της από τον πατέρα της ο οποίος έπαιζε στην μπάντα της Στρατιωτικής Αεροπορίας.

«Μ’ εκείνον συνδέονται τα πρώτα μου μουσικά βιώματα, λέει η ακορντεονίστρια. Με την μπάντα έδιναν συναυλίες στην Λέσχη των Αξιωματικών, στον Εθνικό Κήπο στην Σόφια. Όταν ήμουν 10 χρονών άρχισα να παίρνω μαθήματα ακορντεόν και μπήκα σε ορχήστρα. Αργότερα άρχισα να μαθαίνω τραγούδι στην τάξη του Γκεόργκι Γκάλαμποβ».

Στο τρίο «Ομπεκτίβ», το οποίο διηύθυνε ο συνθέτης και ενορχηστρωτής Νικολάι Κουγιουμτζίεβ, η Γκεργκάνα ξεκίνησε να τραγουδά μέση φωνή και τότε ταξίδευε πολύ. Της έλειπε όμως η οικογένειά της. Όταν γεννήθηκε ο γιός της έμεινε να διδάσκει σε ένα πολιτιστικό κέντρο.
«Άρχισα να εργάζομαι εκεί γιατί ο καθηγητής μου ο κύριος Γκάλαμποβ με ρώτησε αν μπορώ να προετοιμάσω 4 παιδιά, θυμάται εκείνη. Γρήγορα η τάξη μου άρχισε να αριθμεί 30 μαθητές. Ευτυχώς, πάντα υπήρχαν στην ζωή μου άνθρωποι που με υποστήριζαν. Στην Γερμανία δεν είχα επίσης εμπόδια. Πρόκειται για μια χώρα στην οποία αν θέλεις να εργαστείς και έχεις τι να προσφέρεις πάντα θα σε στηρίξουν. Οι άνθρωποι εδώ εκτίμησαν την πείρα μου σε μουσικά συγκροτήματα. Σιγά σιγά απέκτησα κύρος και έλαβα μέχρι και το βραβείο Silber Dirigentstock (ασημένια μπαγκέτα μαέστρου) της Harmonika Verband Deutschland. Οι μαθητές μου είναι πολύ καλοί. Μετά την ένωση της Γερμανίας πήγαμε σε έναν διεθνή διαγωνισμό στην Γαλλία ενώ από την Ιταλία γυρίσαμε με αριστείο. Διηύθυνα 7 μόνιμα συγκροτήματα από τα οποία το ένα, το D’Akkord, συνεχίζει να λειτουργεί εδώ και 25 χρόνια, τώρα πια υπό την διεύθυνση ενός από τους μαθητές μου. Δίναμε συναυλίες σε πολλές χώρες και έχουμε έρθει και στην Βουλγαρία. Εκτός από έργα διάσημων βουλγάρων παίζαμε και την δική μου «Βουλγάρικη σουίτα». Συνεργάζομαι με Βουλγάρους και στην Γερμανία. Διδάχθηκα και διδάσκω από την βουλγάρικη σχολή εκμάθησης ακορντεόν και σ’ αυτό οφείλω την επιτυχία μου. Έχω διδάξει εκατοντάδες παιδιά και μάλιστα είχα μαθητές με αναπηρίες. Ένα παιδάκι δεν είχε δάχτυλα κι όμως παίζει και σήμερα, κερδίζει βραβεία με όργανα που φτιάχνουν ειδικά για ‘κείνο. Συνεχίζω να ενδιαφέρομαι για τις μεθόδους εκμάθησης ακορντεόν σε διάφορες χώρες – τώρα ενημερώνομαι για την ιταλική σχολή. Κάθε καλοκαίρι περνάω τις διακοπές μου στο σπίτι μας σε ένα βουλγάρικο χωριό. Το βράδυ παίζω και ο γείτονάς μου, μου εκμυστηρεύτηκε ότι ανοίγει το παράθυρο και με ακούει πίνοντας ρακή. Οι περαστικοί σταματούν και μιλάμε για την μουσική. Όσο καλά και να μου φέρονται στην Γερμανία έχω γεννηθεί στη Βουλγαρία και εδώ είναι η θέση μου».