Dielli i hyjnizuar që nga kohërat antike u jep jetë të gjitha gjallesave në natyrë dhe e bën atë të rilindë vazhdimisht. Nën rrezet e tij çudibërëse të korrat piqen, frytet mbushen me lëngë, kafshët e porsalindura rriten dhe njerëzit e mirëpresin dhe e dërgojnë shfaqjen e tij me mirënjohje dhe shpresojnë të gëzojnë fuqinë e tij të hirshme përsëri dhe përsëri. Dielli është dritë, ndërsa drita simbolizon të mirën, dituritë, shpirtin. Formën e tij të rrumbullakët si një simbol hyjnor do ta shohim në mënyrën se si paraardhësit tanë ndërtuan vendbanimet e tyre, në trajektoren e turneve rituale, në formën e bukës... Ditëve të javës dhe të festave, buka nuk është vetëm pjesë e tryezës, zakoneve, jetës së bullgarit. Sipas besimeve tona tradicionale, buka shenjtëron gjithçka që prek edhe gjatë procesit të përgatitjes dhe shërbimit të saj. Një nga objektet e shenjta që këndohet në folklorin bullgar është sitja. Në bullgarisht, vetë emri lidhet me fjalët ngopje dhe të ngopur, dhe kështu - me pasurinë dhe prosperitetin. Sita është pjesë e shumë zakoneve dhe praktikave rituale bullgare. Përdoret për hedhjen e fallit, për magji, por edhe për thyerjen e magjive. Besohet gjithashtu se është një simbol i fillimit femëror. Për këtë ndihmës në shikim të parë të zakonshëm të amvisës mund të lexoni në botimin e Radio Bullgarisë “Mbush sitën, që të jetë plot e përplot viti” – sita në këngët, zakonet dhe praktikat magjike bullgare”.