Suriyeli deri ustası Anuar Şalgin, Ruse Sanat Galerisinde deri işçiliği eserlerini sergiledi. Teşhir, “Aydınlık ve şerefli istikbal” adı altında düzenlendi, çünkü eserlerin bir bölümü “Sv. Dimitır Besarbovski” yurdunda yetişen kimsesiz çocukların elinden çıktı. Suriyeli deri ustası, vaktinden ayırıp çocuklara zanaat öğretmenin hayır işi olduğuna inanıyor. Sözlerine göre böylece yetimhanede yetişen kız ve çocuklar, hem topluma yararlı bir şeyler üretecek, hem daha iyi ve daha güvenli hayata sahip olacaklar.

Artık 19 yıldır Bulgaristan’da yaşayan Anuar Şalgin: Şam doğumluyum, fakat evim Ruse’dir, diyor. Doğduğu kentte süs tasarım bölümünde akademik eğitim alan adam, Şam’da meşhur ustalardan biri oldu. Tuna üzerindeki Ruse şehrine ise ilk defa bundan 20 yıldan uzun zaman önce üniversitede okuyan bir kuzenine misafirliğe geldiğinde ayak bastı. Bu misafirlikten 1,5 yıl sonra 1995 yılında 33 yaşında Anuar Ruse’ye kalmak üzere döndü. Şalgin, Tuna üzerindeki şehri mesken tutarken şansının yaver gidip gitmeyeceğinden tamamen habersizdi, fakat Ruse’yi dünyanın başka bir yeri ile değiştirmeyi aklından bir an olsun geçirmedi.

90’lı yılların ortasında Anuar’ın giriştiği ilk iş kuaförlük oldu. 10 yıldan uzun zaman Suriyeli adamın her günü çok sevdiği kuaförlük mesleğini uygulamakla geçti. İşini büyütmek üzere Tryavna’ya giden adam, bu şirin kasabada eski Bulgar zanaatlara temas etme imkanını buldu. Bir buçuk yıl sonra tekrar Ruse’ye dönen Suriyeli tasarım ustası, hayatta gerçek tutkusunu bulduğunu hala bilmiyordu. “Hem doğal bir şekilde hem de sanki teadüf sonucu oldu bu” diyen Anuar, zanaata nasıl başladığını şöyle anlatıyor: “Kendi kendimi yetiştirdim. Her şey bir dostuma hediye etmek üzere bir şişeyi deri ile giydirmemle başladı.” Bu hediye gören herkesi hayret içinde bırakınca Anuar, el zanaatlarına merak sardı. Deri işçiliğinin inceliklerini öğrenmek üzere Gabrovo Deri Fabrikasına giden Suriyeli adam, zamanla farklı sanat nesneleri yapmaya başladı. Günümüzde Ruse ve Bulgaristan’da Esnaf Derneğinin üyesi olan tek yabancıdır. Eski cam şişeler, bardak ve ahşap kutular, Anuar’ın elinde eşsiz hediyelikler oluıyorlar. Ustanın eski damacanalardan yaptığı güzel gece lambaları, insana hayret veriyor. 4 yıldan uzun süredir kendini deri işçiliğine vermiş bulunan adam, devamlı yeni şeyler yapmayı denediğini paylaşıyor. Bazen atölyede sabahlayan usta, sanata verdiği her saatten enerji aldığını söyleyen Suriyeli adam, Ruse’de hayırseverliği ile de biliniyor. Anuar Şalgin, yakında kimsesiz çocuklara geçim kaynağı edindirmek üzere “Sveti Dimitır Besarabovski” yurdunda yetişen kız ve çocukları eğitmeye başladı. Ustanın bu çalışmalarını bir şarkılık bir aradan sonra anlatalım.

19 yıldır Ruse’de yaşayan Suriyeli usta Anuar Şalgin’i anlatıyoruz. Şehirdeki çocuk yetiştirme yurdunun müdürü ile görüşen Anuar, gençlere zanaat edindirilmesi fikrini benimsedi. 18 yaşını tamamlayıp yurttan çıkan gençler, hayatın tüm zorukları üstesinden tek başına gelmek mecburiyetinde kalıyorlar. Yaşı 14 ila 16 arasında değişen çocuklara 2 aydır deri işçiliğinin inceliklerini öğreten usta, gençlerin büyük çalışma ve öğrenme isteğinden çok etkilendi. 2 ay içinde kız ve çocukların işledikleri kadın ve erkek çantaları, bilezik, kemer ve cüzdanlar, Ruse Sanat Galerisinde tertip edilen teşhirde sergilendi. Çocukları kendi atölyesinde eğiten usta şunları anlattı:

“Atölyedeki ortam çok farklıdır. Çocuklar buraya merakla geliyorlar ve tekrar gelecekleri günü iple çekiyorlar. Bir çocuğa zaman ayırmamak, ilgi vermemek günahtır. Çocuğa elbise veya dondurmak almak veya 5-10 leva vermek herkesin yapabileceği bir şeydir. Ama sonrasını da düşünmek lazım. Benim isteğim, bu çocuklara para kazanmayı, geçinmeyi öğretmektir. Bu çocuklar 18 yaşını tamamlayıncaya kadar ben yanlarında olacağım” diyor Suriyeli usta.

Anuar Şalgin, öğrencilerinin sabırlı ve becerkli olmalarından memnuniyet duyuyor. Gençlerin yaratıcılık potansiylinin bulunduğunu ve kendilerine verilen işleri büyük bir itina ile yaptıklarını vurgulayan usta, şunları da ekliyor:

“Yaz tatili boyunca ve okul başlayınca da onlarla çalışmaya devam edeceğim. 2-3 yıl içinde bir çocuğu hiç olmazsa kalfa yapabilirim. Çocuklar 18 yaşlarını tamamlayınca da onların ikisini yanımda çalıştıracağım. Zanaat edindirmeye çalıştığım bu çocukların büyüyünce kendi geçimini kazanabileceklerinden dolayı mutluyum”.

Bundan 2 ay önce başlayan bu model, ülkenin diğer şehirlerine de yayılmaya başladı artık. Anuar, sadece deri ustaları değil, diğer esnafın da yetimlere zanaat edindirmek fikrini kucakladıklarından dolayı sevinçlidir. Suriyeli adam, kimsesiz çocukların ellerinden çıkan eserleri ulusal bir sergide gözler önüne sermeyi hayal ediyor. Anuar Şalgin’in bu hayalini de hayata geçireceği kesindir.

Çeviri : Tanya Blagova