1968 yılının sıcak yaz mevsiminde bir çok insanın kaderi değişir. ‘Prag ilkbaharı’ olarak adlandırılan 1968 Çekoslovakya olaylarından sonra demokratik değişiklikler ve ‘İnsan yüzü ile sosyalizm’ umutları çok çabuk bastırılıyor. Kavurucu Ağustos sıcaklarında Sovyetler Birliği ve müttefiklerinin orduları Çekoslovakya topraklarına girer ve ülkeyi işgal ederler. Aynı bu yıl henüz aktör yeteneğini kendisinde icat etmeyen Coko Rosiç Bulgaristan Radyosunda çalışıyor:

  İktidar kadife eldiveni atıyor ve ciddi önlemler almaya başlıyor. Ünlü yazar tandemi Mormarevi kardeşlerden biri olan Marko Stoyçev o sıra ‘Mizah, hiciv , müzik’ bölümünde çalışmaktadır, işten kovuluyor. Meslektaşları Konstantin Kostov, Vasil Stanilov, Georgi İvçev işten atılıyor. Coko Rosiç de onlar arasında:

‘O sırada yürütüm müdürü Rad Kamenskiydi. Beni odasına çağırdı ve ‘ Coko, biliyorsun değil mi seni hepimiz çok sevdik’ dedi. Ben de, ‘ Biliyorum, çünkü ben de hepinizi sevdim’ diye cevap verdim. Bu gerçekti. Meslektaşlarımı çok seviyordum, tüm radyo çalışanları seviyordum, çünkü bu radyonun romantik dönemiydi. Rad Kamenski , ‘Maalesef senin için başka yapacağım yok’ diye izah etti. Biliyordum ki işten çıkarmalar başlamıştı. Kamenski bana bir temiz kağıt vererek, işte buraya bir imza at. Yukarıya ne lazımsa yazacağım’ dedi. Ne yazdığını bilmiyorum, anlamadım, ama kendisi iyi, namuslu insandı. Attım imzayı ve çekip gittim. ‘

Dünya tarihinde Bulgaristan’ın Çekoslovakya’ya askeri müdahalede bulunmasında ısrar eden ilk ülke olarak yazılı kalıyor.Ve Prag ilkbaharı için özür dileyen son ülke oluyor. Bu Parlamento’nun kararıyla 1990 yılında oluyor. Ondan sonra Cumhurbaşkanı Petır Stoyanov 1997 yılında Prag ziyareti sırasında özür dileklerini şahsen sunuyor.

Türkçesi: M.Baharova