Hayvan ürünlerinden kaçınmasının yanısıra insan, perhiz sırasında kötü düşünce, söz ve amellerden kaçınmalıdır. Aynı zamanda da perhiz sırasında eğlenceler ve horo oynanması da yasak.

Foklor gelenekleri, perhize bambaşka bir hava katmış. Bunun en açık örneği de, Noel arifesinde son etsiz yemek sofrasının sunumundaki törensel adımlar. Araştırmacılara göre, eski çağlarda insanlar bazı gidalarla beslenmeyi durdurarak bazı mevsimlere bağlı kısıtlamalara gidiyorlarmış. Bunların farklı nedenleri vardır. Mesela yılın bazı dönemlerinde ve mevsimlerinde belirli gıdalar tükeniyor ve bu durumda gıdaların kısıtlanması gerekiyor. Aynı zamanda kurban kesme zamanlarında da bazı sınırlamalar getirilirmiş. Çünkü kurbanın kesildiği, Tanrılara sunulduğu törende gıdaların bol olması gerekiyormuş.

Perhiz, foklorda sadece uygulamalı değil aynı zamanda da derin bir manevi anlam taşıyor. Bazı gıdalardan uzak durmak ve ruhunun maddi olmayan, görülemeyen şeylere yönlendirilmek, zor anların aşılmasında güç getirecektir. Daha antik çağlarda, insanoğlu doğaya karşı güçsüz olduğunun farkına varmış. Burada kullandıkları tek silah ise ruh gücü.

Perhiz, kişisel fedakarlık olarak kabul ediliyor-doğaüstü ve edebiyet adına dünyada olup bitenlerden, anlık zevklerden vazgeçmek. Ayrıca perhiz, ruhu güçlendiriyor, düşünceyi “yukarıya” yönlendirir, insanın yenemeyeceği, karşısında galibiyet kazanamayacağı güçler önünde alçak gönüllülük göstermesini ve gökyüzü güçlerindeki inancını artırıyor. Bir zamanlar perhizin peygamberler yarattığına inanılırmış.

Tek sözle perhiz, fiziksel veya manevi olarak insanın kendi kendini yenilenmesi yönünde günlük yaşama ve hayattaki şenliklere farklı bir bakış teşkil ediyor.

Çeviri:Şevkiye Çakır