Sirni Zavovezni (Büyük Perhiz Arifesi) Yortusu, aile yakınlarından af dileme zamanı ve aynı şekilde de yumurta, tereyağ ve süt ile hazırlanabilinir yemeklerle süslü sofrada ailenin bir araya gelme zamanıdır. Sirnitsa (Büyük Perhiz Arifesi) Yortusu, her zaman Paskalya(Diriliş) Yortusuna yedi hafta kala kutlanır. Ertesi gün ise 40 günlük Paskalya Perhizi başlar. Bugün Perhizi sıkı bir şekilde uygulamayanlar bile, yortuyu kutluyor ve en azından hısım ve akrabalarla bir araya geliyor.

Sirni Zagovezni Yortusundan önceki hafta boyunca Güney Bulgaristan’ın bazı köylerinde Kukeri grupları gezerler. Maskeli erkekler, ev ev dolaşıp komik sahneler sunarlar ve sağlık ve bereket manileri söylerler.

Büyük Perhiz Arifesi Yortusu gecesi, ateş yakma geleneği de hayli yaygın. Ateşin çevresinde ise horolar oynanır, delikanlılar ise ateşin üzerinden atlarlar. Yordanovden (Hazreti İsa’nın Ürdün nehrinde vaftiz edildiği gün), İvanovden ve Babinden (Ebeler günü) gibi “su” yortuların ardından, ateşlerin yakıldığı Büyük Perhiz Arifesi Yortusu (Sirnitsa), Marta Nine, Mladentsi gibi ateşlerin yakıldığı yortular gelir. Bu da taa Meryem Ana Yortusuna (Blagoveşteniye) kadar devam eder. Yeryüzündeki ateşin, en eski kült (tapınma odağı) olan Güneşin, yani Gökyüzündeki ateşi güçlendireceğine inanılır. Bekar delikanlıların gecenin zifir  karanlığında sevdikleri kızların bahçelerine gönderdikleri oklar da ateşlidir. Okların özel şekli vardır ve yortuya günler kala hazırlanırlar. Okçular ise daha Atanasovden Yortusundan alıştırmalara başlarlar. Oklar fırlatılmadan ateşe verilir. Ateşli mesajlar, karanlıkta yol çizer ve herkes, okun nereye gittiğini görür. Ertesi sabah, evlilik çağındaki kızlar, anne babalarıyla birlikte bahçeye isabet eden okları sayarlar. En mutlu tabii ki, en fazla ateşli mesajlı oklar alan kız olur, ama kimse de, bahçesinde tek bir ok bulmayan kızın yerinde olmak istemez.

Çeviri: Şevkiye Çakır