Kuzey Kore dünyanın en kapalı ülkelerinden biridir. Oraya öylesine tesadüfen gidemezsiniz, bir dizi şartlara uygun olmanız gerekir. En önemli şart gazeteci olmamanızdır. Daha hava alanında bir deklarasyon imzalanıyor. Yolculuğunuzda fotoğraf ve video yaymak ve anlatmak da yasaklanıyor. Amerikan vatandaşı olanlara da Kuzey Kore’ye giriş yasağı var. 1 Eylül’den itibaren Amerikalılara giriş yasağı getirildi. Avrupalı turistlerden Doğu Avrupalı ziyaretçilere imtiyazlar tanınıyor. Kuzey Kore Doğu Bloku ülkeleriyle 89 öncesi iyi ilişkiler yürütmüştür.

Aralık 2011 yılında Kim Jong-Un yönetime geçince yabancı turistleri çekme politikası başlattı. Ülkede turistik paketler hazırlanmaya başlandı, ziyaretçilere farklı seçenekler sunuluyor. Bulgaristan’dan da Kuzey Kore’ye gitmek isteyen adaylar var. Veselin Drobenov bir yıl önce Kuzey Kore’yi gezdi. Oradaki izlenimlerini paylaştı:

“İlk düşüncem 35 yıl öncesine geri döndüğüm oldu. Çocukluğumda hatırladığım bir Bulgaristan’a son derece çok benziyordu. Ayrıca giderken biraz da korkuyordum, çünkü sınırı geçince, rehberle görüşüp, kimlik belgelerimi verince endişelendim. Kimlik ve pasaportunuzu rehbere veriyorsunuz, onları bir zarfa koyup kapatıyorlar ve dönüşte size veriliyor. Kuzey Kore çıkışında verileceğini söylüyorlar. Cebinde kimlik olmayınca sen de onların elinde kalıyorsun bir nevi. Altı gün paranoyik düşüncelere kapıldık- takip ediliyor muyuz, telefonlar dinleniyor mu vs korkular içinde yaşadık”.

Pasaportsuz kalmanın şoku ardından, Bulgarlar, rehberler eşliğindeyken polis kontrolüne tabi tutulmayacaklarını anlıyor. Rehberler idari bakımdan polislerden daha yüksek rütbeye sahip. Turist rehberleri onlarla her adımda beraber olacak, devlet tarafından onaylanan yerler dışında bir yere gidemezler.

Başkent Phengyang dışında Bulgar turistleri Kore savaşından sonra korunan tek eski şehri ziyaret etmiş- Kasong şehri. Ayrıca Myonyang dağını gezmiş, oradaki kaplıca merkezlerini görmüş, Dostluk Müzesine gitmiş. Orada yıllar içinde diğer ülkelerden liderlerin sundukları hediyeler muhafaza ediliyor.

“Ülkede sanırım 22 milyon insan yaşıyor, ancak gerçek sayısı bilinmiyor” diyor Veselin. Kuzey Koreliler hakkında fikrini şöyle özetledi:

“Orada insanların büyük kısmı orduda yer alıyor. Orduda sadece askeri birlikler yok, polis ve bütün belediye idaresi de ordu mensubudur. Bu ordunun ne kadarı silahlı, onu bilemeyiz. Biz çok silahlı üniformalı asker görmedik. Yerli halk açısından ordu mensubu olmak bir kolaylık sağlar, bir kurtuluş yoludur çünkü Kuzey Kore’de bir ilke var “ordu ilk’tir”. Yani yurt içi veya yurtdışından gelen bütün nimetler ilk olarak orduya gidiyor. Ordu doyurulduktan sonra, kalanı sivil halka veriliyor. Çok hoş olmayan görüntüler görmek mümkün. Biz kıi başında gitmiştik, insanların çoğu aç ve sefil görünüyordu”.

Fotoğraflar: Veselin Drobenov

Çeviri: Sevda Dükkancı