“Müzik. Müziği açın”. Büyük orkestra şefi Emil Çakırov, gözlerini hayata yummadan önce hastane odasında bu sözleri söylemişti. Emil Çakırov’un hayatının bu özel anını Georgi Toşev “Son Konser” filminde gösteriyor. Film, en büyük Bulgar orkestra şefinin sıra dışı kaderini anlatıyor.

Georgi Toşev, şunları anlatıyor: “Filmin amacı, bu yeteneğin kim olduğunu hatırlatmaktır. Emil Çakırov, Maria Callas’ın kariyeriyle ilgilenen menajer Karajan’ın en başarılı öğrencisiydi. Emil Çakırov, büyük sahneye çıkmak isterdi ve bunu başardığında, geri dönüp büyük sahneyi ülkemizde Yeni Yıl Müzik Festivali ile yaşattı. Sosyalist Bulgaristan’a Herbert von Krajan’ı ve Berlin Filarmonisini, Mirella Freni ve en büyük dünya artistlerini buraya getirmeyi bir tek öbür, özgür dünyada temasları olan yetenekli bir adam yapabilirdi. Kendisi, krallar ve kraliçeler tarafından seviliyordu, yeteneği ise o kadar büyüktü ki, engeller tanımıyordu. Ancak kariyerinin bir bedeli vardı - yalnızlık, hayal kırıklığı, ülkemizde kabul görmemesi, ancak 43 yaşında bu dünyaya gözlerini yumması...”

Sadece 6 yaşındayken Emil Çakırov, mucize çocuk olarak ilan edildi ve müzik hayatı boyunca kendisine eşlik etti. Doğduğu Burgas şehrinde aldığı ilk keman derslerinden dünyada en büyük opera ve orkestra salonlarına kadar müzik, Emil Çakırov’un hayatında hep vardı. Krajan, Muti, Abbado, Bernstein, Ozawa, Celibidache çağında Bulgar Emil Çakırov, kendi yerini bulmayı başarıyor. Emil Çakırov’un en ağır mücadelesi, kendi ülkesinde müzik çevrelerinde torpilleri olmadan bir tek yeteneğine güvenerek başarmak idi.

Georgi Toşev, şunları da paylaşıyor: “Hayatında var olan engellere rağmen Emil Çakırov’un büyük amaçları vardı. Tanıdıklarına göre kendisi, Sofya’da bir bodrum katında yaşıyor, soğuk suyla yıkanıyordu. Bunlara rağmen kendisi, ait olduğu yere bir gün varacağı inancını korudu. Emil Çakırov, bir gün radyoda orkestra şefinin açıklanmadığı bir orkestrayı dinledikten sonra “Dragalevtsi” den iner. Radyoya kadar yaya gider, çünkü otobüs için parası yoktur. O zaman orkestra şefinin Karajan’ın kendisinin olduğunu anlar. Nir gün onun gibi olmak ister ve bunu başarır.”

Demir Perde döneminde iki çok farklı dünya arasında mekik dokuyan Emil Çakırov, çok defa istihbaratın görüş alanına girer. Ancak istihbarat çalışanları, Emil Çakırov’u işe almayı başaramaz, çünkü filmin yaratıcısının belirttiği gibi kendisinin hem büyük yeteneği hem büyük ahlakı vardır. Ancak bugün hiçbir sokak, kültür kurumu, hatta kendi festivali bile 70 yaşında olacak orkestra şefinin ismini taşımıyor. Emil Çakırov’un anıtı veya müzesi yok, kayıtları ise belli olmayan bir yerde toz topluyor. Ama dünyada dehalara değer veriliyor. Ünlü Sonya Yonçeva, “Sony” kayıt şirketinde tüm zamanların en başarılı Rus opera kaydını dinlemek istediğinde, kendisine Bulgar Emil Çakırov’un orkestra şefliğini yaptığı kayıt dinletilir.

Çeviri: Rayna İvanova

Fotoğraflar: arşiv