Altı kitap okuması gerektiği maraton bir haftasonu sonrasında Svetlozar Jelev biriken duygularını Facebook ortamında boşaltırken “Yavaş okuma, yavaş yemek yeme, yavaş içme, yavaş yaşama diye yavaş olma hareketini oluşturuyorum’ şeklindeki manifestosunu duyurdu.Edebiyatçı şimdi bu hareketin gurusu olarak tanınmış bulunuyor, devamcıları ise yakın bir zaman önce yayınlanmış ‘Yavaş Yaşamak ve Hayattan Zevk Almak’ derlemesinin sayfalarında anı yaşama sanatındaki birikimlerini paylaşıyorlar. 

Yavaş yaşamak, hayatında salyangoz hızıyla sürünmek anlamına gelmiyor, gözlerini genişçe açarak yaşadığın her anın tadını çıkarmak demek.

Şöyle konuştu Svetlozar Jelev: “Yavaş olmak hızı kastetmiyor. Yavaş olmak, iç sezgilerimizle dış dünyanın bize karşı baskısı arasındaki uyumu anlatıyor. Hayatımızı yavaşlatan bu  “demirlerden” yararlanırken anlık zevk ve hazzın tadını çıkarıyoruz. Semalardaki bulutlardan, güneş, gün batımından, ıhlamur  çiçeklerinin aromasından zevk alıp almayacağımız bu hıza bağlıdır."

Svetlozar Jelev’e göre gerçek bir yaşam sürmek üzere hayatımızda hoşlanmadığımız, gerekli görmediğimiz bütün şeylerden arınmalıyız.

Svetlozar devamla şöyle diyor: “Yakınlarımız, sevdiklerimiz önem taşır, bize zevk veren hoşlandığımız uğraşları sürdürmeliyiz, mutluluk veren şeylerle yaşamalıyız. Buna ‘ hayattan zevk almak’, ‘yavaş yaşamak’ veya ‘ahenk’ deyip demeyeceğimizin hiç önemi yok.’

Derleme kahramanlarından  gazeteci Georgi Toşev, paylaşabileceği anlık zevk ve hoş duygulardan yoksun kalmamak üzere yavaş konuşmayı, yavaş düşünmeyi, yavaş yaşamayı öğrendiğini söylüyor.

“Uyguladığım ritüellerden biri ormanda tek başıma yürümektir.Orman gezimi başkasıyla paylaşmak istememe rağmen bunu ilk önce tek başıma yaşamam gerektiğini düşünüyorum. Paylaşımı seven biri olarak, olup bitenler ve insanlar üzerinden geçmektense karşıma çıkan tüm meydan okumaların derinliğine inerek yaşamam gerektiğini kararlaştırdım. Yavaş yaşamak, en sevdiklerinden en uzak kişilere kadar da dahil ,diğerlerine de tabi olmasının bilincine varan herkes için önem taşır.”

Adriana Güzeleva In Food Veritas ( gerçek yemektedir)  mutfak blogunda yavaş yemek yemeyi adeta putlaştırıyor. Ona göre ayaküstü yemek ya da sokakta birşeyler atıştırmak olsun, önemlisi olan yemekten damak zevki almak. Şöyle diyor:

“Sabah sabah uykudan kalkarken kendime zamanım olsun diyorum. Ritüellerimden biri kahve ve limonlu su yapıp içmek, haberleri veya müzik dinlemek, elbisemi ütülemek... Bundan sonra zamanım daha hızlı bir seyir izliyor.”

Svetlozar Jelev: ‘Koronavirüs salgını sürdüğümüz yaşamı yavaşlatmanın yanısıra onu adeta durdurdu. Bu kabul edilemez bir şey... Bunun için insanlar ve zamanla yarış halindeyken arasıra Stefan Vıldobrev’in ‘ Yavaş ol, yavaş ol...’ şarkı nakaratını anımsamak yerinde olur’ diyor.

Fotoğraflar: BGNES ve Diana Tsankova

Çeviri: Neli Dimitrova