Dobriç'te oturan Kameliya Todorova, Covid-19'a bulaşarak evde tedavi olmak üzere karantinada kaldı. Otizmli çocuğu ile tek başına evde kalan kadın, koronavirüsle mücadele ederken enfeksiyonu yenemeyen annesini kaybetti. BNR Dobriç muhabiri Maya Ştırbanova'ya konuşan Kameliya yaşadığı acı ve umudu, korku ve hüznü anlatırken kendisine yardım eli uzatan birçok kişinin olduğunu da paylaştı.

"Şu an durumum iyiyim, ama çok şey üst, üste geldiği için psikolojik olarak stabilize olmam lazım. Her gün her şeye rağmen ileriye doğru devam etmem gerektiğini söylüyorum kendi kendime. Otizmli çocuğuma bakmam için sağlıklı, güçlü ve destekleyici bir anne olmam gerekiyor. Annem benim mücadeleci ruhumu kaybetmediğimi, oğlumun iyileşmesi için çaba sarfettiğimi görebilirse mutlu olur. Onun yanımda olup beni desteklediğini düşünerek avunacağım. "

Kameliya ve ailesinin Covid-19 ile karşılaşması 19 Ekim'de başladı. Birkaç gün süren rahatsızlığın ardından aile hekiminin tavsiyesi üzerine PCR testi yaptıran kadın Covid'e bulaştığını anladı.

Bu benim için büyük bir şok oldu, çünkü bilmediğimiz bir şey olan Covid'den her şey beklenebilir. Bazı kişilerde hafif seyreden hastalığın belirtileri bazılarında daha ağır olur, ben hastalığı ikisi arasında geçirdim. Annem de Covid'i benimle birlikte geçiriyordu. Kendini iyi hissediyordu, ateşi olmasına rağmen beni destekliyor ve moral veriyordu. Kendi hayatı için korkmuyordu, her mevsimsel grip gibi atlatacağını düşünüyordu.

Test sonucunun pozitif çıkmasından birkaç gün sonra durumu kötüleşen Kameliya Todorova, Dobriç Hastanesinin acil bölümüne başvurdu:

"Bana karşı son derece nazik davrandılar. Sadece bana değil, herkese son derece dikkatli yaklaşıyorlar. Beni muayene ederken 7-8 kere çıkıp dönmek zorunda kalan doktor, her seferinde giyim değiştirdi. "

Hastaneye alınması gerekmediği için eve dönen Kameliya rızkının bitmek üzere olduğunu görünce Dobriç belediyesi sosyal hizmet çalışanlarından destek istedi.

Gündüz Merkezi müdürü Albena Doneva, gerekli her türlü desteği sağladı. Alış veriş yapan insanlarla bağlantıyı sağlamaktan öte benim için bir nevi psikolog görevini yaptı. Hala da arayıp hal hatır soruyor. İhtiyacım olan her şeyi bana getirdiler. Bütün Dobriç şehri bana yardım etti. Herkese çok teşekkür ederim.

Bu mücadelede annemi kaybettim. Dayanamadı. Çarşamba akşamı kötüleşti, ertesi günün sabahı ise babam onu güçlükle nefes alıp verirken neredeyse cansız buldu. Hepimiz karantinada olduğumuz için annemi son yolculuğuna uğurlayamadığımızdan dolayı çok üzülüyorum. Cenazesine sadece babam ve eniştem gittiler. Sanırım annem beni affeder.

"Bu yaşadıklarımdan sonra herkese çağrıda bulunmak istiyorum" dedi Kameliya:

Bütün önlemlere uysunlar. Covid gerçektir. Kendinizi koruyun, mesafe kuralına uyun, birbirinize karşı hoşgörülü olun, çünkü bu bir sınamadır. Değişmemiz ve daha iyi insanlar olmamız için yaşadığımız bir sınama. Kötülükler, kaba davranışlar, kin, bizi mahvediyor. Bunun bir ceza olduğunu düşünüyorum. Tevazu gösterip en önemli şeyin sağlık olduğunu anlamamız gerekiyor. Maddi şeylerin hiç bir önemi yok. Annem bu dünyadan hiç bir şeysiz gitti. Elbise bile istemediler. Bu dünyada misafiriz biz. Çok kısa olan hayatımızı iyi yaşamamız gerekir. Bir anda yokoluyor insan. Benim hüzünlü hikayem budur.

​