Sofya’da “Azize Ekaterina” Hastanesi’nde anesteziyoloji uzmanı Dr. Elena Shtırbanova’nın insanlara yardım etme arzusu onu dünyanın öbür ucuna götürdü. Uzun zamandan beri Afrika’da gönüllü olarak çalışmak isteyen Elena geçen yaz Afrika’daki çocuklar için bağış toplayan “İkinci mil” Vakfı ile temasa geçtikten sonra vakfın desteği ile Kenya’ya gitti.

Genç doktor, yol ve Kenya’nın ikinci büyüklükteki şehri olan Nakuru’da çocuk pansiyonunda üç haftalık barınma masraflarını kendisi karşıladı.

Dr. Stırbanova: “Kenya’daki görevimin başlıca amacı çocuklara sevgi, iyi bir örnek vermek ve genel anlamda gerçek Hıristiyanlığı göstermekti” diye belirtti ve şöyle devam etti:  

"Pansiyon bir ilköğretim okulu ve bir liseden oluşuyor. Burada 300 ila 400 arasında çocuk kalıyor. Bunların büyük bir çoğunluğunun ebeveynleri yok, yetimler, orada yaşıyorlar, okuyorlar ve yemek yiyorlar. Bulgaristan standartlarına göre çöplük olarak adlandırabileceğimiz ve çocukların büyük bir kısmının oradan alındığı bir semti ziyarette bulunduk. Dünyanın bir yerinde bu koşullarda insanların yaşadığını görmek çok üzücüydü. Böyle bir yere gittiğinizde, minik canların, çocukların içinde yaşadığı sefaleti görünce şok olursunuz. Hayatlarının nasıl başladığını, nasıl devam ettiğini ve büyük ölçüde nasıl sona erdiğinianlıyorsunuz. Orada ortalama yaşam süresi çok düşük - 30-35 yıldır.

Nakuru’daki pansiyondaki çocukların yiyecek, giyecek, akan su, okul sıraları vs gibi ihtiyaçları karşılayan tek yabancı bağışçı Bulgar Vakfı’dır. Bulgaristan’ın yardımı sadece maddi ve finansal boyutlu değil, psikolojik destek de çok önemli. "Dersleri mutfakta yardım oyunları eşliğinde düzenliyorduk. Zira onlarla birlikte olmak, onlara değer verildiğini ve yalnız olmadıklarını göstermek en önemli şeydir.” diye paylaştı Dr. Shtırbanova ve şunları ekledi:

"Çocukların son derece minnettar olmaları çok etkileyiciydi. Belki de, diğer seçenekleri sokakta, aç susuz ve evsiz yaşamaları olduğunu bildikleri içindi. Mutlu, sahip oldukları her şey için minnettar çocuklardı. Onlara yiyecek, giyecek, ödüller verdik, ancak onlar en çok bizim ilgimize muhtaçtı. Sevgi göstermemizden, onlarla oyun oynamamızdan ya da derslerine yardımcı olmamızdan mutlu oldular. Bir çok çocuğun da çok acıklı hayat hikayeleri vardı- bazıları şiddet görmüş, bazıların ebeveynleri gözleri önünde öldürülmüştü, AİDS’e yakalanmış çocuklar vardı, bazılarına tecavüz sonucunda AİDS bulaşmıştı. Hiç biri, üstüne basarak söylüyorum hiç biri şikayet etmedi! Çocuklar eğitim alma imkanları olduğu için mutluydu ve eğitimi bir hediye olarak görüyorlar. "

Dr. Shtırbanova, telefondaki fotoğraflarını gösterdiğinde çocukların şaşkınlığını ve samimi sevincini anlattı. “Ailemin olduğunu, annem, babam, kız kardeşimin olduğunu ve hepsinin hayatta olduklarını anladılar. Onların gözünde ben Bulgaristan’dan gelen ayrıcalıklı bir yıldızdım” .

Genç doktor Bulgar vakfından gelen dünyanın öbür ucundaki bu küçük canlar için sağlanan yardımların hayati önem taşıdığını ifade etti ve sözlerine şunları ekledi:

"Benim için tüm bunlar dönüm noktası oldu. Yirmi leva ile bir çocuğa bir ay boyunca yiyecek sağlayabileceğimi gördüm ve bu parayı Bulgaristan’da neler için harcadığımı düşündüm. Kenya’daki deneyim bana sahip olduğum her şey için minnettar olmayı ve Bulgaristan’da ne kadar kutsanmış olduğumuzu fark etmeyi öğretti. Aynı zamanda, biz olmayanlara yardım etmekle yükümlüyüz. En önemli şey, oraya gidip, elimden geldiğince bu çocuklara Tanrı’nın sevgisini göstermekti. Kimse tarafından sevilmediklerini inanan bu çocuklara bu dünyada yalnız olmadıklarını hissettirmek. Onlara sevgi göstermek çok güzel bir şey.”

İlgili yazılar:

• Johannesburg'daki Bulgarlar arasında

Foto: Dr. Elena Shtırbanova özel arşiv

Çeviri: Ergül Bayraktar