Όλοι γνωρίζομε το συμπαθέστατο βιβλικό ζευγάρι του Ιωακείμ και της Άννας. Ζευγάρι πιστό στον ένα και αληθινό Θεό των προγόνων τους. Ήταν και οι δύο τους άνθρωποι καλόγνωμοι και ειρηνικοί και η συμβίωσή τους κυλούσε ήρεμα.

Ωστόσο μια μελαγχολία βάραινε τις ψυχές τους. Και στων δύο τις καρδιές φώλιαζε η ίδια λαχτάρα. Να γίνουν γονείς, να αποκτήσουν έστω και ένα παιδί. Η Άννα με τις θερμές προσευχές που καθημερινά έστελνε στον Θεό της, είχε τάξει να προσφέρει, να αφιερώσει το παιδί που θα της χάριζε ο Κύριος στην υπηρεσία του. Μ' όλο που τα χρόνια κυλούσαν η Άννα δεν έπαψε να προσεύχεται θερμά και να περιμένει το θαύμα. Ο κόσμος πλήγωνε το αγαπημένο ζευγάρι και δεν το άφηναν ούτε θυσίες να προσφέρει στον Θεό, γιατί τότε επικρατούσε η γνώμη ότι οι άνθρωποι που δεν γεννούσαν παιδιά δεν είχανε το δικαίωμα της προσφοράς θυσιών.

Όταν η Άννα γέννησε την μονάκριβη στον κόσμο θυγατέρα της, ήταν μεγάλη σε ηλικία. Χαρά γέμισε το σπιτικό και τις ψυχές του πιστού ζευγαριού. Μα μέσα στη χαρά τους δεν ξεχάσανε το μεγάλο τους τάμα, "να αφιερώσουν την κόρη τους στον Ναό, στην υπηρεσία του Θεού". Αυτός είναι ο λόγος που αυτή την ημέρα η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά την εορτή της χριστιανικής νεολαίας και της χριστιανικής οικογένειας.

Στην ερώτηση, γιατί οι χριστιανικές αξίες συχνά λείπουν από την καθημερινή ζωή και ποιος είναι ο ρόλος της εκκλησίας στη διαπαιδαγώγηση της νεολαίας στις χριστιανικές εορτές, ο επίσκοπος του Ζνεπόλσκι Ιωάννης, βικάριος της Άγιας Μητρόπολης της Σόφιας απάντησε: "Δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι όλο και περισσότεροι νέοι έρχονται στις εκκλησίες και όλο και περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποιούν την αναγκαιότητα της πίστης, την επαναφορά των παραδόσεων και της γνώσης της ορθόδοξης πίστης που δίνει την ελπίδα, την παρηγοριά και τα καθαρά κριτήρια για την ανθρώπινη ζωή. Είναι αναμφίβολη η αύξηση του ενδιαφέροντος προς την Αγία Εκκλησία, αλλά είναι ακόμα πολλοί αυτοί που παραμένουν έξω από το ναό, αυτοί που έχουν παρασυρθεί από άλλες διδαχές, διαφορετικές από το χριστιανισμό, οι οποίες βλάπτουν την πνευματική ζωή του άνθρωπου. Γινόμαστε μάρτυρες αυξημένης επιθετικότητας μεταξύ των νέων. Οι εφημερίδες αναφέρουν καθημερινά περιστατικά βίας και επιθέσεων κατά της ανθρώπινης ζωής και μάλιστα σε άτομα και από άτομα νεαρής ηλικίας. Όλα αυτά αποτελούν μια έκκληση για την εξέταση του πιο σημαντικού προβλήματος των ημερών μας: την εφαρμογή της ορθόδοξης διδασκαλίας στα σχολεία της Βουλγαρίας, πράγμα που εδώ και πολλά χρόνια απαιτεί η Ιερά Σύνοδος της εκκλησίας της Βουλγαρίας".

"Πιστεύω ότι ο τρόπος που αντιμετωπίζουν το θέμα οι κοσμικοί θεσμοί δεν είναι σωστός", συνεχίζει ο επίσκοπος Ιωάννης. "Ήθελαν να διδάσκεται η ιστορία των θρησκειών γενικά, αλλά ο άνθρωπος, για να μπορεί να συγκρίνει, θα πρέπει να γνωρίζει πρώτα τη δική του πίστη. Πρέπει οι ενοριακές οργανώσεις να οργανώσουν πνευματικά σχολεία για τους νέους αλλά και τους μεγαλύτερους, για να μπορέσουν οι πιστοί να νοιώσουν την ενοριακή στοργή και το ενδιαφέρον του ιερέα. Ελπίζουμε ότι η σημερινή κυβέρνηση θα συνεργήσει με την εκκλησία στα θέματα αυτά και ότι στο τέλος θα καταφέρουμε να έχουμε ένα εποικοδομητικό διάλογο".

Σύμφωνα με τον επίσκοπο Ιωάννη, η βουλγαρική νεολαία είναι ανεκπέδευτη σε ό, τι αφορά τη θρησκεία: "Συχνά οι νέοι μας δεν ξέρουν πώς να αντιμετωπίσουν τη ζωή. Μπορεί ακόμα και λόγω "μόδας" να μπαίνουν στους ναούς," λέει ο ίδιος.

"Η εκκλησία είναι ένας ευλογημένος τόπος συγκέντρωσης, ένας ευλογημένος οργανισμός", λέει ο επίσκοπος Ιωάννης. "Μόνο που μερικές φορές ο άνθρωπος ικανοποιείται μόνο με την εξωτερική πλευρά, τη λειτουργική. Πηγαίνει στο ναό του Θεού, κάνει το σταυρό του και ανάβει κερί, χωρίς να ξέρει, σε πολλές περιπτώσεις, γιατί το κάνει. Εδώ ακριβώς βρίσκεται ο ρόλος του ιερέα ο οποίος θα βοηθήσει, θα συζητήσει μαζί τους και θα τους βοηθήσει να απαντήσουν στο ερώτημα του γιατί μπαίνουν στο συγκεκριμένο ναό και τι του προσφέρουν να επιτελούμενα σ’ αυτόν μυστήρια. Όταν ο άνθρωπος συνειδητοποιήσει ότι φέρει τον τίτλο του χριστιανού καταλαβαίνει οτι αυτό αποτελεί υποχρέωση και πραγματική γνώση της πίστης και ότι τότε η καθημερινή ζωή θα ακολουθεί τις ανθρώπινες αξίες".

Μετάφραση: Σταύρος Βανιώτης