Φέτος, όπως κάθε χρόνο, οργανώνεται η παραδοσιακή εθνική καμπάνια «Μωρό του έτους». Οι μελλοντικοί γονείς και τα μωρά τους θα συναγωνιστούν για τα βραβεία «Τελευταίο μωρό του 2009» και «Πρώτο μωρό για το 2010».

Τους νικητές τους περιμένουν εκδηλώσεις στα ΜΜΕ, πολλά δώρα, ανάμεσα στα οποία τα παραδοσιακά μενταγιόν της εκστρατείας και πολλές καλές ευχές. Ο διαγωνισμός «Μωρό του έτους» διεξάγεται με πρωτοβουλία του περιοδικού «9 μήνες». Η αρχή του διαγωνισμού τέθηκε την 1η Ιανουαρίου του 2001, όταν η γιατρός Αντώνια Γκριγκόροβα, αρχισυντάκτρια του περιοδικού ανακοινώνει τα ονόματα του τελευταίου μωρού για το 2000 και του πρώτου μωρού για το 2001. Αυτά είναι ο Κωσταντίν και ο Ντένις.

Τώρα είναι μαθητές, αλλά οι οικογένειες τους συνεχίζουν να διατηρούν φιλικές σχέσεις με την ομάδα του περιοδικού. Οι δύο, όπως όλοι οι κάτοχοι του βραβείου «Μωρό του έτους» χαίρουν μεγάλης προσοχής, δημοτικότητας και πολλών δώρων. Για τους γονείς τους παραμένει αξέχαστη η συνάντηση με τους νονούς των παιδιών τους. Κατά παράδοση εκείνοι είναι γνωστοί Βούλγαροι αθλητές, καλλιτέχνες, επιχειρηματίες, πολιτικοί.

«Κατά την αρχαία παράδοση, ο νονός είναι ο άνθρωπος που σημαδεύει με καλή τύχη το παιδί. Κατά τα χρόνια, οι νονοί συχνά εύχονταν περισσότερα μωρά στη Βουλγαρία. Ίσως για τις καλές ευχές τους ή για το αρχέγονο ένστικτο για τη συνέχιση του γένους, εδώ και μερικά χρόνια τα νεογέννητα στη Βουλγαρία είναι περισσότερα», λέει η γιατρός Αντώνια Γκριγκόροβα.

«Μέχρι πριν δέκα χρόνια στην Βουλγαρία υπήρχε υπογεννητικότητα», συνεχίζει η ίδια. «Με την πάροδο του χρόνου τα πράγματα σταθεροποιήθηκαν και τώρα μπορούμε να συγκρίνουμε την γεννητικότητα στην Βουλγαρία με τις περισσότερες χώρες της Ευρώπης. Δυστυχώς όμως, ο τρόπος με τον οποίο μεγαλώνουμε τα παιδιά μας, απέχει πολύ από τα πρότυπα και τις φιλοδοξίες που έχουμε ως Ευρωπαίοι. Είναι ανησυχητικό το γεγονός ότι αυξάνεται το ποσοστό των παιδιών στην Βουλγαρία που εγκαταλείπουν το σχολείο σε διάφορα στάδια της εκπαίδευσης, ποιο συχνά για οικογενειακούς λόγους και για την αλλαγή της διεύθυνσης κατοικίας σχετικά με μετανάστευση των γονέων. Και αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο, αφού αρκετοί Βούλγαροι προτίμησαν να γεννήσουν και να μεγαλώσουν τα παιδιά τους στην αλλοδαπή. Δόξα τω Θεώ, τα παιδιά γεννιούνται και θα γεννιούνται στην Βουλγαρία, αλλά τώρα για μας το πιο σημαντικό είναι να εξασφαλίσουμε σ’ αυτά μια καλή ζωή εδώ, στην πατρίδα».

«Εδώ και μερικά χρόνια άρχισε να γίνεται λόγος για την υπεύθυνη γονική μέριμνα», συνεχίζει. «Βέβαια, αυτός ο όρος δεν επινοήθηκε στην Βουλγαρία. Ολόκληρη η Ευρώπη αναγνωρίζει τις υπάρχουσες επικίνδυνες δημογραφικές τάσεις και ότι οι τρόποι αντιμετώπισής τους είναι όχι μόνο να ενθαρρύνεται η γεννητικότητα αλλά και να ενθαρρύνεται η καλή ανατροφή και παιδεία, για την εξασφάλιση ποιοτικής και αποτελεσματικής μόρφωσης των παιδιών. Αυτό θα τονίσουμε και εμείς σαν περιοδικό που ασχολείται με την εγκυμοσύνη και τον τοκετό, γιατί η απόκτηση παιδιού πρέπει να είναι καρπός μιας ενσυνείδητης απόφασης και όχι μόνο βιολογικής ωριμότητας. Χρειάζεται πολύ περισσότερο από το να έχει φτάσει κανείς στην αναπαραγωγική ηλικία. Χρειάζεται ψυχική ωριμότητα, κοινωνική συνείδηση και υλική υποδομή που εξαρτάται από τον καθένα μας».

Ανάμεσα στα δώρα για το «Μωρό του 2010» για πρώτη φορά φέτος συμπεριλαμβάνεται συλλογή 12 σύγχρονων βουλγαρικών παραμυθιών. Ήδη πραγματοποιείται στο Διαδίκτυο ο διαγωνισμός για την επιλογή τους, ενώ συγγραφείς μπορούν να είναι όλοι όσοι θέλουν να μεταδώσουν τα μηνύματά τους στις επόμενες γενιές υπό την μορφή παραμυθιών.

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα, Αλεξέι Σταμπολώβ