Ανασκόπηση πολιτιστικών εκδηλώσεων

Στις αρχές Φεβρουαρίου στην σκηνή του θεάτρου "Schauspielhaus" της Βιέννης κάνει πρεμιέρα το νέο θεατρικό έργο του Ηλία Τρογιάνοφ "Καυτά ζητήματα". Ο Τρογιάνοφ είναι βουλγαρικής καταγωγής, αλλά γράφει στη γερμανική γλώσσα. Το έργο του αποτελεί μέρος της σειράς "Ο δεκάλογος" για την οποία το θέατρο της Βιέννης προσελκύει σύγχρονους συγγραφείς. Ο καθένας από τους δημιουργός αφιερώνει το έργο τους σε μια από τις 10 εντολές και με τον τρόπο αυτό κάνει τεστ του ιδιόμορφου κατάλογου των 10 παλιότερων ηθικών εντολών.

Στο έργο "Καυτά ζητήματα" η κοινωνία ωρίμασε για νέο τοκ σόου, το οποίο δείχνει την πραγματικότητα, θέτει υπό αμφιβολία τις παλιές αλήθειες, και άλλα ερωτήματα, κάτι το οποίο οι άλλοι δεν κάνουν. Η βασική ιδέα της προκλητικής εκπομπής είναι η ηθική, ενώ το θέμα είναι η δολοφονία. Οι τηλεπαρουσιαστές κάλεσαν στην εκπομπή δολοφόνους και ανθρώπους που βρίσκονταν κοντά στον θάνατο. Κατά την συνάντηση οι δολοφόνοι και τα θύματα λένε ανοιχτά τι σκέφτονται ο ένας για τον άλλον και για την κοινωνία στην οποία ζουν.

Ο Ηλία Τρογιάνοφ γεννήθηκε το 1965 στη Σόφια. Το 1971 η οικογένεια του μεταναστεύει στην Γερμανία. Ο Τρογιάνοφ μεγαλώνει στο Ναϊρόμπι, όπου ο πατέρας του δουλεύει ως πολιτικός μηχανικός. Αργότερα σπουδάζει στο Πανεπιστήμιο του Μοναχού. Το γνωστότερο του μυθιστόρημα "Ο κόσμος είναι μεγάλος και η σωτήρια παραμονεύει από παντού" μεταφράστηκε στα βουλγαρικά. Η ταινία, που τράβηξε ο Στέφαν Κομαντάρεφ βάσει του μυθιστορήματος αυτού ήταν υποψήφια για τα βραβεία Όσκαρ του 2010 στη κατηγόρια "Καλύτερη ξενόγλωσση ταινία".

Η υποστηριζόμενη από το Εθνικό Κέντρο Κινηματογράφου ταινία "Ο Κόσμος" του Ρεχά Ερντέμ συμμετείχε στο φετινό Berlinale στο τμήμα "Πανόραμα". Η ταινία μιλά για τον Κόσμο - έναν κλέφτη, άγνωστης καταγωγής, ο οποίος μπαίνει στη ζωή μιας μεθοριακής πολιτειούλας και την αλλάζει ριζικά. Σειρά παράξενων γεγονότων που συμβαίνουν οδηγούν τους κατοίκους στο συμπέρασμα ότι ο κλέφτης έχει το χάρισμα να γιατρεύει τον κόσμο γύρο του.

Στο τμήμα "Πανόραμα" παρουσιάζονται νέες ταινίες γνωστών σκηνοθετών και νέες συγκλονιστικές ανακαλύψεις στη διεθνή σκηνή. Οι επιλεγμένοι τίτλοι είναι οι καλύτερες ταινίες στο τομέα του αρτ κινηματογράφου. Η ταινία είναι τουρκική και βουλγαρική συμπαραγωγή. Ο Ρεχά Ερντέμ είναι από τους διακεκριμένους Τούρκους σκηνοθέτες τα τελευταία χρόνια. Τα έργα του προβάλλονται και βραβεύονται στα διεθνή φεστιβάλ. Εύκολα αναγνωρίσιμο από τους κριτικούς είναι το χαρακτηριστικό του στυλ αφήγησης. Πρόκειται για την δεύτερη του κοινή δουλειά με βουλγαρική ομάδα μετά το έργο "Ο δικός μου ήλιος", που έλαβε βραβείο στο Berlinale του 2009. Συμπαραγωγοί από την βουλγαρική πλευρά είναι οι αδελφοί Καλίνοβοι.

Το βιβλίο "Η παγκόσμια λογοτεχνία για παιδιά και εφήβους" είναι σε θέση να τραβήξει το ενδιαφέρον εκείνων, που εδώ και καιρό προτιμούν τα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Ο συγγραφέας υφηγητής Βλαντιμίρ Γιάνεφ, διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο του Πλόβντιφ, ενημερώνει τους αναγνώστες με την εξωτική της Αιγύπτου, Περσίας, Ινδίας, Κίνας και Βαβυλώνιας και τις αρχαίες τους λογοτεχνίες. Το ταξίδι συνεχίζει μέχρι την Ελλάδα και την Ρώμη, ενώ την ζωή των αρχαίων δημιουργών σαν τον Όμηρο ο Βούλγαρος καθηγητής περιγράφει με ένα πολύ ενδιαφέρον τρόπο.

Για πρώτη φορά στο πρόγραμμα του Sofia Film Fest δόθηκε έμφαση στα βουλγαρικά έργα. Ο λόγος ήταν το 2010 που γιορτάζεται ως έτος του βουλγαρικού κινηματογράφου μετά τις επιτυχίες των βουλγαρικών ταινιών στα φεστιβάλ στο εξωτερικό. Τέσσερις κινηματογραφικές ταινίες μεγάλου μήκους προβλήθηκαν για πρώτη φορά στο πλαίσιο του φεστιβάλ, το οποίο ολοκληρώθηκε στις 25 Μαρτίου. Θα αναφέρουμε "Πίσω από την κάμερα" του σκηνοθέτη Σβετοσλάφ Οβτσάροφ, που τραβήχτηκε βάσει αληθινής ιστορίας - διάλυση μιας οικογένειας από τις δυο πλευρές του Σιδηρού παραπετάσματος.

"Ο γυάλινος ποταμός" γυρίστηκε βάσει μοτίβων του ομώνυμου βιβλίου του Εμίλ Αντρέεφ, που κέρδισε πριν μερικά χρόνια το βραβείου "VICK" για καλύτερο βουλγαρικό μυθιστόρημα. Στο έργο οι νεαροί Γαλλίδα Ελέν Τιομπό έφθασε στο βουλγαρικό χωριό Γκραντίστε. Εκεί χάνονται τα ίχνη των προγόνων της, του Ρομπέρτ Μπουγκρ, οπαδού των αιρετικών Βογόμιλων, μια αίρεση, η οποία διαδίδεται από την Βουλγαρία μέχρι την Γαλλία και άλλες χώρες.

Μυστικά από το παρελθόν και πάθη από το παρόν παρουσιάζονται στην ταινία του σκηνοθέτη Στανιμίρ Τρίφονοφ, η οποία όμως δεν ακολουθεί αυστηρά το γραμμένο στο βιβλίο. Η διαφορά είναι ότι στην ταινία η αγάπη μεταξύ της Ελέν Τιμπό και του ντόπιου ιερέα Πέτερ θριαμβεύει, κάτι το οποίο δεν υπάρχει στο μυθιστόρημα. Η πρωταγωνίστρια της ταινίας είναι η Νατάλια Ντόντσεβα, ο πατέρας της οποίας είναι Βούλγαρος και η οποία παίζει και στις δυο γλώσσες - τη βουλγαρική και τη γαλλική.

Συνολικά 14 βουλγαρικά έργα ντοκιμαντέρ προβλήθηκαν στο πλαίσιο του Sofia Film Fest. Παρουσιάζουν διάφορα θέματα από τα κοινωνικά και την μετανάστευση μέχρι την σύγχρονη ανάγνωση του πρόσφατου κομμουνιστικού παρελθόντος. Από τα έργα πορτρέτα των γνωστών Βούλγαρων ζωγράφων Νικολάι Μάιστοροφ και Βαλτσάν Πετρόφ μέχρι των ταινιών για την τσιγγάνικη ορχήστρα "Καραντίλα Τζουύιορ" και τους μουσικούς δρόμου. Το έργο "Ένας καουμπόι στη Βουλγαρία" μιλά για ένα Φλαμανδό βοσκό, που ζει κοντά στην Μπερκόβιτσα, βορειοδυτικής Βουλγαρίας, και διατρέφει 240 αγελάδες και 18 άλογα.

Το ντοκιμαντέρ "Τα παιδιά της φιλίας" μας συναντά με την Βιετναμέζα Χα και τον Παλαιστίνιο Αχμάντ, που πήραν το πτυχίο τους στην Βουλγαρία. Η Χα ήρθε από το Βιετνάμ στα χρόνια πολέμου μαζί με την βουλγάρα συγγραφέα Μπλάγκα Ντιμιτρόβα, ενώ ο Αχμάντ μαζί με τον δημοσιογράφο Ιβάν Γκαρέλοφ στα χρόνια του εμφύλιου πολέμου στο Λίβανο. Τι θα γινόταν με τους δυο, σύμφωνα με τον σκηνοθέτη της ταινίας Σβετοσλάφ Ντραγκάνοφ, εάν δεν έρχονταν εδώ;

"Η Μπλάγκα παίρνει το κορίτσι από ένα κοινωνικό ίδρυμα, σε μια περιοχή όπου δεν κάνουν βομβαρδισμούς, μια και το έχουν συμφωνήσει οι δυνάμεις . Σε τέτοιο ίδρυμα ίσως η Χα θα επιβίωσε και τώρα ίσως θα είχε οικογένεια και παιδιά. Ο Αχμάντ όμως ίσως δεν θα ζούσε, μια και ο Γκαρέλοφ τον παίρνει στο ζενίθ του πολέμου…"

Το έργο ντοκιμαντέρ "Παραμύθια" κέρδισε το μεγάλο βραβείο βουλγαρικής ταινίας μικρού μήκους στο διαγωνισμό "Jameson", αφού συναγωνίσθηκε με άλλα 11 επιλεγμένα έργα. Μιλά για ένα πρώην ανθρακωρύχο, ο οποίος φιλοξενεί ορφανά από όλη την Βουλγαρία. Όταν γίνονταν ενήλικοι δεν μπορούν να μείνουν στα κοινωνικά ιδρύματα και πρέπει να μάθουν να επιβιώνουν και να ζουν αντάξια.

Μετάφραση: Πένκα Βέλεβα

Διαδώστε

Ανασκόπηση πολιτιστικών εκδηλώσεων

Περισσότερα στην κατηγορία

Βίντεο-Ιστορίες για εμβληματικά κτήρια της Σόφιας

Τοιχογραφία στο Πλόβντιβ για τα 20 χρόνια της Βουλγαρίας στο ΝΑΤΟ

Απονεμήθηκαν τα βραβεία στο φεστιβάλ «Χρυσό ρυτόν» στο Πλόβντιβ