"Από μικρός ήθελα να ζήσω στη χώρα από την οποία κρατάνε οι ρίζες μου", λέει ο Πέταρ Βαλκοφ, νεαρός Βούλγαρος από τη Βεσσαραβία, που αποφάσισε να εγκατασταθεί στη Βουλγαρία. Ο Πέταρ υποστηρίζει κατηγορηματικά ότι οι Βούλγαροι της Βεσσαραβίας έχουν διατηρήσει ακέραια την εθνική τους συνείδηση, μιλούν τη βουλγαρική γλώσσα και μεταφέρουν τις βουλγαρικές παραδόσεις από γενιά σε γενιά. "Θα ήθελα η Βουλγαρία να υποστηρίζει και ενισχύει αυτή την αυτοσυνείδηση που διατηρούν οι Βούλγαροι της Βεσσαραβίας", λέει ο Πέταρ.

"Η οικογένειά μου κατάγεται από το χωριό Βάλια Περζέι, στη Ν Μολδαβία. Αυτή είναι η μολδαβική ονομασία του χωριού, μια και όταν οι Βούλγαροι πηγαίνουν στην στέπα του Μπουζντάκ στο χωριό ζούσαν Μολδαβοί και σημαίνει "κοιλάδα των δαμάσκηνων", τα οποία καλλιεργούνταν στην περιοχή. Το χωριό είναι σχετικά μεγάλο. Έχει 5 χιλιάδες κάτοικους και έχει δυο σχολεία και το βουλγαρικό λύκειο "Χρήστο Μπότεφ", στο οποίο ήμουν μαθητής. Στο λύκειο η βουλγαρική γλώσσα διδάσκεται από την πρώτη τάξη. Τη ζωή μου στη Μολδαβία τη συνδέω βασικά με τα βουλγαρικά χωριά και πόλεις, μέρη στα οποία μεγάλωσα, όπου έμαθα να μιλώ βουλγαρικά και γνώρισα τα ήθη και τα έθιμα των Βούλγαρων της περιοχής. Συνδέω τη ζωή μου στη Μολδαβία και με τις οικονομικές δυσκολίες, τις πολιτικές αναταραχές, τις μεταρρυθμίσεις, τη φιλοξενία των κατοίκων της περιοχής αυτής, οι οποίοι δεν έχουν χάσει την πλευρά αυτή του χαρακτήρα τους η οποία είναι καθαρά βουλγαρική. Τη συνδέω επίσης με τις χριστιανικές παραδόσεις οι οποίες διατηρήθηκαν στο πέρασμα του χρόνου και εξακολουθούν να υπάρχουν".

 
Ο Πέταρ με τον αγαπημένο του ανεψιό

Ο Πέταρ ήρθε στη Βουλγαρία το 2002 για να συνεχίσει τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο. Από την εποχή που ήταν φοιτητής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της πόλης Βελίκο Τίρνοβο, αρχίζει να ερευνά τις ρίζες των προγόνων του.

"Ακόμα και σήμερα συνεχίζω να αναζητώ την καταγωγή μου, προσπαθώ να μάθω το μέρος από το οποίο κατάγεται η οικογένειά μου", λέει στη συνέντευξή του ο Πέταρ. "Όταν ακούω το επίθετο Βάλκοφ πάντα μου προκαλεί περιέργεια. Από όσα έχω μάθει και παρατηρήσει μέχρι τώρα, το επίθετο αυτό είναι πολύ διαδεδομένο στη ΝΑ Βουλγαρία, στη Θράκη, την περιοχή των νομών Σλίβεν και Στάρα Ζαγκόρα. Πιστεύω ότι από τα μέρη αυτά είναι οι ρίζες της οικογένειά μου. Έχουμε πολλά κοινά χρακτηριστικά και ιδιαιτερότητες και χρησιμοποιούμε πολλές ίδια λέξεις στην ομιλία μας".

"Μέχρι να προσαρμοστώ στη ζωή της Βουλγαρίας αντιμετώπισα ορισμένες δυσκολίες", συνεχίζει ο Πέταρ. "Εκτός από την ικανοποίηση ότι τελικά κατάφερα να γυρίσω στη Βουλγαρία, είχα προβλήματα. Αυτό είναι φυσικό μια και οι Βούλγαροι της Βεσσαραβίας ζουν μακριά από την πατρίδα εδώ και περισσότερα από 200 χρόνια και έχουν επηρεαστεί από τη ρωσική και ρουμανική κουλτούρα. Αυτό που με πείραζε περισσότερο, ήταν ότι οι Βούλγαροι συμφοιτητές μου με αποκαλούσαν Μολδαβό ή ξένο. Οι γιαγιάδες και οι παππούδες μου ήταν καθαροί Βούλγαροι, στην οικογένεια δεν υπήρχαν μικτοί γάμοι και δεν είμαι λιγότερο Βούλγαρος από τους κάτοικους της Βουλγαρίας. Άλλη δυσκολία ήταν η γλώσσα. Αν και τελείωσα το βουλγαρικό λύκειο του χωριού μου, παρ όλα αυτά η προφορά μου είναι πιο μαλακή και συχνά χρησιμοποιώ αρχαϊκές λέξεις αλλά και ρωσικές. Αντιμετώπισα και οικονομικές δυσκολίες. Ήρθα από μια χώρα με χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο και οι δυσκολίες να βρω εργασία, σαν φοιτητής και ξένος, δυσκόλεψαν ακόμα περισσότερο τη κατάσταση".

 
Άποψη από το μολδαβικό χωριό Βάλια Μπερζέι

Ο Πέταρ αντιμετώπισε και άλλα προβλήματα που δημιούργησε η καθυστέρηση της βουλγαρικής υπηκοότητας. Για να συντομέψει τη διαδικασία αποφάσισε να στείλει επιστολή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αυτή του η κίνηση σημείωσε επιτυχία και μερικούς μήνες μετά η επιθυμία του έγινε πραγματικότητα. Παρά το ότι θα μπορούσε να εργαστεί με καλύτερες συνθήκες στη Δυτική Ευρώπη ή τις ΗΠΑ με την ειδικότητά του στην κλινική και συμβουλευτική ψυχολογία, ο Πέταρ αποφάσισε να μείνει στη Βουλγαρία. Η επιλογή της ειδικότητάς του δεν είναι τυχαία, μια και τα περισσότερα αδέρφια και αδερφές του είναι θεολόγοι. Στην οικογένειά του υπάρχουν επτά ιερείς και όπως λέει, "Η δουλειά του ιερέα είναι να σώζει τις ψυχές, ενώ η δική μου είναι να τις θεραπεύω".

"Στη Βουλγαρία επέστρεψε ολόκληρη η οικογένεια Βάλκοφ. Οι γονείς του εγκαταστάθηκαν στο χωριό Γκλουσνίκ, στο δήμο Σλίβεν. Ο κυριότερος λόγος ήταν η ζέστη με την οποία τους υποδέχτηκαν οι κάτοικοί του.

"Τρία είναι τα πράγματα που θεωρώ σαν πιο σημαντικά στη ζωή μου: την πίστη, την ελπίδα και την αγάπη. Αυτά είναι που με βοηθούν να τα βγάζω πέρα με όλες τις δυσκολίες", καταλήγει ο Πέταρ.

Μετάφραση: Σταύρος Βανιώτης