Φεστιβάλ του μανιταριού στο χωριό Κράσεν

Είναι πολύ νόστιμα και χρήσιμα, όμως αν δεν προσέχετε, μπορεί να σας δηλητηριάσουν. Όπως μαντέψατε – πρόκειται για τα μανιτάρια. Κανένας δεν γνωρίζει πόσα είδη μανιταριών υπάρχουν στη Γη. Ένα πράγμα όμως είναι σίγουρο – η μεγαλύτερη ποσότητα μανιταριών στη Βουλγαρία παράγεται κοντά στο χωριό Κράσεν του Δήμου του Ιβάνοβο, ΒΑ Βουλγαρίας, όπου βρίσκεται η μεγαλύτερη επιχείρηση καλλιέργειας μανιταριών στα Βαλκάνια.

Δεν είναι περίεργο ότι το μανιτάρι έχει γίνει αναφαίρετο μέρος του ντόπιου φολκλόρ και παραδόσεων. Τις μέρες αυτές οι κάτοικοι του Κράσεν αφιέρωσαν σ’ αυτό το βιολογικό είδος ειδικό φεστιβάλ με πολλά τραγούδια, χορούς και βέβαια – με άρωμα μανιταριών.
Εκθέσεις, φολκλορικές εκδηλώσεις και διαγωνισμοί με θέμα το μανιτάρι προσέλκυσαν στα τέλη της περασμένης εβδομάδας εκατοντάδες ντόπιους και επισκέπτες απ’ όλη τη χώρα στην κεντρική πλατεία του χωριού Κράσεν.

Μετά την πανηγυρική συναυλία μπροστά στο δημαρχείο, όλοι κατευθύνθηκαν προς το κοντινό υπαίθριο εστιατόριο, όπου τους περίμενε νόστιμη έκπληξη – έκθεση μαγειρικής, αφιερωμένη στα μανιτάρια. Αποδείχθηκε ότι η φαντασία των κατοίκων αυτής της περιοχής δεν έχει όρια, όταν πρόκειται για σπεσιαλιτέ μανιτάρια. Σαλάτες, φαγητά, πίτες, σάλτσες, ακόμα και αλμυρές τούρτες με μανιτάρια γέμισαν το μάτι και χάιδεψαν τον ουρανίσκο των πολυάριθμων επισκεπτών.

Στην έκθεση μαγειρικής έλαβαν μέρος και γυναίκες από τα γειτονικά χωριά – η καθεμιά με δική της συνταγή που μεταδιδόταν από γενιά σε γενιά ή εντελώς αυτοσχέδια. "Στη Βουλγαρία υπάρχει γιορτή του τριαντάφυλλου, του φασολιού, του γιαουρτιού και εμείς αποφασίσαμε να οργανώσουμε φεστιβάλ του μανιταριού, γιατί ευδοκιμεί άφθονα στην περιοχή μας και βρίσκεται μόνιμα στο τραπέζι μας", είπε η Γκίνκα Πετρόβα, δήμαρχος του χωριού Κράσεν.

Οι μικρότεροι συμμετέχοντες στη γιορτή των μανιταριών διακρίθηκαν με τους τίτλους "Μίνι Μίστερ" και "Μις Μανιτάρι".

"Συχνά χρησιμοποιούμε τα μανιτάρια για σούπα, τα ψήνουμε, τα τηγανίζουμε με αυγά ή τα μαγειρεύουμε με αρνίσιο κρέας ή ρύζι", εξηγεί η Γκίνκα Πετρόβα. "Δεν παραλείπουμε να τα προσθέσουμε και στα ντόπια φαγητά. Η ντόπια κουζίνα είναι μια από τις ατραξιόν μας. Έχουμε ωραία σπίτια για ξένους, ενώ η περιοχή του φυσικού πάρκου Ρούσενσκι Λομ είναι πολύ γραφική με τις όμορφες θέες της και αποτελεί άριστο μέρος αναψυχής. Μπορεί κανείς να επισκεφθεί και την εκκλησία μας που χρονολογείται στο 17ο αι. και είναι η παλιότερη στην περιοχή".

Στην έκθεση μαγειρικής έλαβαν μέρος και γυναίκες από τα γειτονικά χωριά – η καθεμιά με δική της συνταγή που μεταδιδόταν από γενιά σε γενιά ή εντελώς αυτοσχέδια.

Οι ασβεστολιθικοί βράχοι κοντά στο χωριό, όπου φωλιάζουν σπάνια πουλιά, κάποτε ήταν πολύτιμη πηγή εξόρυξης πέτρας που χρησιμοποιούταν ως δομικό υλικό. Στα τέλη της δεκαετίας του '60 του 20ου αι. όμως τα σπήλαια και οι κοιλότητες των βράχων, όπου εξορυσσόταν η πρώτη ύλη, μεταμορφώθηκαν σε χώρους καλλιέργειας μανιταριών. Αργότερα ιδρύθηκε κονσερβοποιείο για τη μεταποίησή τους. Έτσι πριν περισσότερα από 40 χρόνια στην περιοχή άρχισαν να καλλιεργούνται ασπρομανίταρα. Σήμερα η επιχείρηση είναι μια από τις μεγαλύτερες στα Βαλκάνια και η παραγωγή της είναι περιζήτητη στην εγχώρια και την εξωτερική αγορά.

"Οι συνθήκες καλλιέργειας ασπρομανίταρων στα σπήλαια είναι πολύ καλές, η μέση θερμοκρασία κατά τη διάρκεια όλου του χρόνου διατηρείται γύρω στους 14 βαθμούς", εξηγεί ο Σβετοσλάβ Στογιάνοφ, διευθυντής της επιχείρησης. Ερωτώμενος τι ποσότητα μανιταριών παράγεται ημερησίως, απάντησε τα εξής: "Κατά μέσο όρο παράγονται 3 τόνοι την ημέρα. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις, όταν η παραγωγή μας φθάνει ως 10 τόνους ημερησίως. Πρόκειται για συνολικά 12 σπήλαια που δεν είναι καθόλου μικρά. Μερικά απ’ αυτά καλύπτουν έκταση 4 χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων. Εκτός αυτού έχουμε 14 βιομηχανικές αίθουσες, όπου κατά τη διάρκεια όλου του χρόνου καλλιεργούνται μανιτάρια. Στα σπήλαια ο κύκλος παραγωγής πραγματοποιείται σε φυσικές συνθήκες και διαρκεί 3 μήνες, ενώ στις βιομηχανικές αίθουσες, όπου εξασφαλίζουμε τεχνητή θέρμανση και ψύξη, τα μανιτάρια είναι έτοιμα ακόμα την τρίτη μέρα. Από 3 τόνους φρέσκων μανιταριών παράγεται περίπου 1,5 τόνος ζεματισμένων μανιταριών που κονσερβοποιούνται και στέλνονται στην αγορά".

Τα προϊόντα των ντόπιων μονάδων καλλιέργειας μανιταριών είναι περιζήτητα στην εγχώρια αγορά και στις αγορές των γειτόνων μας Ελλάδας και Ρουμανίας.

Τα σπήλαια καλλιέργειας μανιταριών κοντά στο χωριό Κράσεν είναι υπέροχη τουριστική ατραξιόν. Ο καλύτερος τρόπος όμως να γνωρίσετε τις γεύσεις και τα αρώματα αυτής της περιοχής είναι να επισκεφθείτε κάποιο χωριάτικο σπίτι, όπου θα σας προσφέρουν νόστιμο φαγητό με μανιτάρια, αρωματικά άγρια χόρτα και φρέσκα λαχανικά από το ατομικό νοικοκυριό. Ο Δήμος του Ιβάνοβο φιλοδοξεί να καταστήσει το φεστιβάλ ετήσια εκδήλωση με διεθνή συμμετοχή.

Μετάφραση: Έλλη Γκέκοβα

Διαδώστε

Φεστιβάλ του μανιταριού στο χωριό Κράσεν

Περισσότερα στην κατηγορία

Δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίσεις τον Δούναβη αν δεν «βουτήξεις» σε αυτόν

Το Μουσικό Φεστιβάλ Breeze by Exit στην Βάρνα

Το άγαλμα από την Ηράκλεια Σιντική εκτίθεται στο Μουσείο του Πέτριτς