Τα μυστικά της σπηλιάς Ούχλοβιτσα

δημοσίευση: 2/17/11 12:15 PM

Άποψη από την είσοδο της σπηλιάς προς την γύρω περιοχή της Ροδόπης

Φωτογραφία: Βενέτα Νικόλοβα

Η Ροδόπη κρύβει πολλά άγνωστα, για τους περισσότερους τουρίστες, σημεία που αξίζει να τα ανακαλύψετε, να τα απολαύσετε και να πλουτίσετε με την επαφή με την άγρια ζωή. Ένα από αυτά είναι η σπηλιά Ούχλοβιτσα που βρίσκεται πολύ κοντά στα σύνορα με την Ελλάδα, σε απόσταση περίπου 3 χιλιομέτρων από το χωριό Μογκίλιτσα. Μέχρι πρόσφατα το μέρος ήταν σχεδόν παρθένο, αλλά τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι άνθρωποι ενδιαφέρονται για τους φυσικούς θησαυρούς της σπηλιάς - μιας από τις παλαιότερες σε αυτό το μέρος των Βαλκανίων.

Η σπηλιά είναι λίγο δυσπρόσιτη, αλλά αφού περάσαμε την απότομη μεταλλική σκάλα με 180 σκαλοπάτια που οδηγούν στην είσοδο, καταλαβαίνουμε ότι οι προσπάθειές μας άξιζαν. Η θέα από το βραχώδη λόφο, τέρπει τα μάτια και γεμίζει την ψυχή με μια λαχτάρα να πετάξεις πάνω από τις πλαγιές του βουνού, χρωματισμένες με τα ποικίλα χρώματα της φύσης της Ροδόπης.

Στην κορυφή μας υποδέχεται η ξεναγός Ιούλια Χατζίεβα που μας καλεί να περάσουμε μέσα στη σπηλιά. Μαθαίνουμε από την ίδια ότι η ονομασία Ούχλοβιτσα προέρχεται από το πουλί χουχουριστής, μικρό πτηνό από την οικογένεια των γλαυκών που φωλιάζει στα κοντινά δάση, αλλά μερικές φορές αναζητάει καταφύγιο και στην είσοδο της σπηλιάς. Η Ούχλοβιτσα κατοικείται από πολλές αποικίες νυχτερίδων που κρύβονται μέσα στη σπηλιά, μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα των τουριστών.

Σε αντίθεση με άλλες βουλγαρικές σπηλιές, εδώ δεν υπήρχε καμία ένδειξη για την παρουσία των πρωτόγονων ανθρώπων. Ο λόγος είναι ότι μέσα στη σπηλιά υπάρχει γκρεμός και ίσως γι' αυτό δεν ήταν κατάλληλη για διαβίωση, εξηγεί η Ιούλια. Επιπλέον, είναι και δυσπρόσιτη. Εξάλλου, οι άνθρωποι της περιοχής γνώριζαν από καιρό για την ύπαρξής της, αλλά οι έρευνες άρχισαν μόλις το 1960 από την σπηλαιολογική εταιρεία στο Τσεπελάρε.

Οι σπηλαιολόγοι ανακάλυψαν στην περιοχή άλλες 23 μικρότερες σπηλιές και βαθιές χαράδρες. Ωστόσο, μέχρι τώρα μόνο η Ούχλοβιτσα είναι τουριστικός χώρος. Για το σκοπό αυτό, στο εσωτερικό του σπηλαίου χτίστηκαν 280 σκαλοπάτια, που συνδέουν τις διάφορες αίθουσες που βρίσκονται κατακόρυφα το ένα κάτω από το άλλο.

"Το υψόμετρο στην είσοδο του σπηλαίου είναι 1040 μέτρα. Η θερμοκρασία στο εσωτερικό του μέρος είναι σταθερή, 10 βαθμοί Κελσίου", λέει η ξεναγός μας. "Η σπηλιά έχει δύο ορόφους. Στον πρώτο επεκτείνεται η λεγόμενη Αίθουσα των Αβύσσων, από την οποία σχεδόν κάθετα κατεβαίνουν αρκετά βαθιά βάραθρα".

Ενώ κατεβαίνουμε προσεκτικά τα απότομα και υγρά σκαλοπάτια, η θέα που αποκαλύπτεται μπροστά, μας κόβει την ανάσα. Μπροστά στα μάτια μας αναδύεται, ένας άλλος παραμυθένιος κόσμος, μια εικόνα αντάξια του ντεκόρ της παραγωγής επιστημονικής φαντασίας που φωτίζεται από τεχνητό φως.

Οι αίθουσες του σπηλαίου είναι γεμάτες δενδριτικών σχηματισμών που μοιάζουν με κάθε λογής χρωματιστά κοράλλια. Σαν να φτάσαμε στο βυθό του ωκεανού. Τα σκαλοπάτια κατεβαίνουν μέχρι το βυθό της χαράδρας, και εκεί μας περιμένει μια άλλη έκπληξη – επτά λιμνούλες που κάθε άνοιξη γεμίζουν με νερό από τα λιωμένα χιόνια στο βουνό.

Φτάνουμε σε μια ειδική πλατφόρμα, στους πρόποδες ενός υπέροχου, ολόλευκου πέτρινου καταρράκτη. Αυτό είναι το τελικό σημείο της υπόγειας διαδρομής μας. Η επιστροφή προς την έξοδο του σπηλαίου είναι πιο κουραστικό. Πρέπει να ανεβούμε με μία ανάσα τα 280 απότομα σκαλιά πριν πάμε έξω λίγο ζαλισμένοι, αλλά χαρούμενοι από την ευχάριστη εμπειρία. Κοιτάζοντας το ρολόι, διαπιστώνουμε ότι η περιοδεία μας ήταν σαν μια μαγική στιγμή, στην οποία μεταφερθήκαμε για λίγο μακριά από τη γκρίζα καθημερινότητα και τις βιοτικές μέριμνές μας.

Μετάφραση: Αλεξέι Σταμπολώβ

По публикацията работи: Βενέτα Νικόλοβα

Последвайте ни и в Google News Showcase, за да научите най-важното от деня!

Διαδώστε

Τα μυστικά της σπηλιάς Ούχλοβιτσα

Περισσότερα στην κατηγορία

Η Βουλγαρία συμμετέχει στη μεγαλύτερη έκθεση τουρισμού στην Τουρκία EMITT 25

120 χρόνια από την 1η Χειμερινή Ανάβαση στην Μαύρη Κορυφή της Βίτοσα

Έκθεση φωτογραφίας «Ουκρανικές φορεσιές και παραδόσεις» στο Πλόβντιβ