Η Νικολέτα Λιούμπενοβα μιλά για τις επαγγελματικές προκλήσεις και για την λατρεία της για τα ταξίδια

δημοσίευση: 2/6/12 11:50 AM

Φωτογραφία: προσωπικό αρχείο

Τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις; Αυτή είναι ίσως η πιο συχνή ερώτηση για όλα τα παιδιά. Και οι απαντήσεις αλλάζουν συχνά, και τα όνειρα αλλάζουν το ένα μετά το άλλο. Λίγοι είναι εκείνοι που παραμένουν πιστοί στο πρώτο όνειρο και μετά από καιρό συνειδητοποιούν ότι γεννήθηκαν για να πραγματοποιήσουν το παιδικό τους όνειρο.

Η Νικολέτα Λιούμπενοβα είναι από τους τυχερούς. Δεν θυμάται από την παιδική της ηλικία να έχει δώσει άλλη απάντηση στην ερώτηση τι θέλει να γίνει από αυτή να γίνει γιατρός. Σαν μαθήτρια, η απάντησή της έγινε πιο συγκεκριμένη - οδοντίατρος.

Μία από τις πιο ευτυχισμένες στιγμές στη ζωή της είναι όταν, μετά τις εισαγωγικές εξετάσεις, γίνεται φοιτήτρια στην "Οδοντιατρική". Σήμερα η Νικολέτα Λιουμπενοβα έχει ήδη δέκα χρόνια πρακτικής στο επάγγελμα της ζωής της. Ποτέ δεν λυπάται για αυτή την επιλογή, ακόμα και όταν αντιμετωπίζει τις τεράστιες δυσκολίες, για κάθε φοιτητή σε μια τόσο δύσκολη ειδικότητα.

"Μου αρέσει να ασχολούμαι με τις Εφαρμοσμένες Τέχνες", λέει η ίδια. "Δεν έχω σπουδάσει κάτι το ιδιαίτερο σ' αυτόν τον τομέα, απλά είναι το χόμπι μου. Για παράδειγμα, δουλεύω με πηλό, χρωματίζω ποτήρια με χρώματα γυαλιού. Μερικές φορές το καλοκαίρι φτιάχνω κοσμήματα. Αυτό είναι κάτι με το οποίο χαλαρώνω. Νομίζω ότι η οδοντιατρική είναι στην πραγματικότητα κάτι που συγκεντρώνει όλα ότι μου αρέσει. Ίσως για αυτό κάπως ανεξήγητα ήθελα να ασχολούμαι με αυτό".

"Η Οδοντιατρική αποτελεί μέρος της ιατρικής - το όνειρό μου από τα παιδικά μου χρόνια", συνεχίζει. "Ένας άλλος σημαντικός λόγος για να αγαπώ τη δουλειά μου είναι η ικανοποίηση όταν βοηθάς κάποιον – να τον βοηθήσεις σε μια δύσκολη στιγμή, να τον απαλλάξεις από τον πόνο. Απόκτησα πολύ γρήγορα τη φήμη του κάλου επαγγελματία οδοντογιατρού. Στην οδοντιατρική χρειάζεται επιδεξιότητα."

Σύμφωνα με την γιατρό Νικολέτα Λιούμπενοβα εκτός από το να είναι καλά εκπαιδευμένος, εξειδικευμένος και θεωρητικά προετοιμασμένος, ο οδοντίατρος πρέπει να είναι ένας πολύ καλός ψυχολόγος. Κάθε άτομο που πηγαίνει σε οδοντογιατρό δεν είναι μόνο ασθενής, αλλά ένα πρόσωπο με τα προβλήματα και τους φόβους του. Μερικές φορές περνούν ώρες πριν το άτομο με πόνο να τολμήσει να καθίσει στην καρέκλα. Η καλύτερη λύση είναι η απόσπαση της προσοχής και οι συνομιλίες και αυτό ισχύει ακόμα πιο πολύ για τα παιδιά.

Είτε επειδή έχει το ταλέντο να επικοινωνεί με τους ανθρώπους ή χάρη στην επαγγελματική της πείρα, αλλά γύρω από την Νικολέττα κυριαρχεί συνήθως καλή διάθεση. Μετά την πρώτη δύσκολη συνάντηση με τα παιδιά, αυτά γρήγορα ξεπερνούν το φόβο τους από τα τρομακτικά εργαλεία συνηθίζουν με την βοήθεια της χαμογελαστής νεαρής γυναίκας και παραδίδονται στα χέρια της με πλήρη εμπιστοσύνη. Μια από τις φίλες της λέει το εξής: "Νικολέτα, δεν το πιστεύω που το λέω αυτό, αλλά ο άνθρωπος χαλαρώνει, έρχοντας σε σένα, τον οδοντίατρο".

Ενώ η Νικολέτα Λιούμπενοβα ξεκουράζεται ταξιδεύοντας. Λέει ότι κατά τη γνώμη της ένα από τα πράγματα στα οποία ο άνθρωπος αξίζει να ξοδέψει χρήμα και χρόνο είναι τα ταξίδια.

"Μια και ανοίγουν τους ορίζοντες, διαμορφώνουν νέα κοσμοαντίληψη", είναι πεπεισμένη η ίδια. "Εκτός από τη χαλάρωση, που αποκτά ο άνθρωπος, τα ταξίδια εμπλουτίζουν το άτομο και του επιτρέπουν να ξεπεράσει το επίπεδο του. Πέρσι το καλοκαίρι πέρασα δύο εβδομάδες στην Πάλμα ντε Μαγιόρκα. Σχεδόν κάθε μέρα έβρεχε κάτι, το οποίο δεν είναι χαρακτηριστικό γι' αυτό το μέρος. Ωστόσο, ένιωσα μεγάλη χαρά, διότι αντί να βρίσκομαι συνέχεια στην παραλία, γύριζα παντού. Έμαθα πράγματα που δεν ήξερα μέχρι τότε".

"Επίσης πέρσι ταξίδεψα στην Ιταλία", συνεχίζει με ιστορίες της από τα ταξίδια η Νικολέτα. "Αλλά δεν πήγα στα μέρη όπου περπατούν συνήθως οι τουρίστες. Ήμουν σε ένα χωριό κοντά στο Μπάρι, στο νότιο τμήμα της χώρας. Εκεί στη ουσία είδα την Ιταλία τέτοια, όπως νομίζω ότι είναι στην πραγματικότητα, χωρίς τον τουρισμό. Και εκεί υπήρχαν αξιοθέατα, όχι και τόσο πολλά".

Στην Καππαδοκία

"Παράλληλα, δεν έχουν μετατραπεί σε μια ατραξιόν η οποία κρύβει την πραγματική ατμόσφαιρα του τόπου. Έχω πάει στην Καππαδοκία, βαθιά στο ασιατικό μέρος της Τουρκίας. Το μέρος αυτό δεν περιγράφεται, πρέπει κανείς να το δει μόνος του. Να γιατί τόσο πολύ μου αρέσει να ταξιδέψω", λέει η Νικολέτα Λιούμπενοβα. "Πάντα μπορείς να βρεις πράγματα τα οποία δεν ήξερες ότι υπάρχουν".

"Αυτό που με γεμίζει ενέργεια είναι η σχέση μου με τους ανθρώπους, η άμεση επαφή μαζί τους καθώς να δω πως τους βοήθησα", δήλωσε η γιατρός. "Μια ασθενής μου είπε: "Καλά που υπάρχεις." Τι άλλο μου χρειάζεται, τι το καλύτερο από αυτή την αναγνώριση; Ενδιαφέρομαι για όλες τις νέες τεχνολογίες που εφαρμόζονται στο επάγγελμά μου. Είμαι θεραπευτής, άλλα έχει σημασία τι κάνεις στην εργασία σου, μια και τα αποτελέσματα στο επάγγελμά μας φαίνονται πολύ καθαρά", καταλήγει η γιατρός Νικολέτα Λιούμπενοβα.

Μετάφραση: Πένκα Βέλεβα

По публикацията работи: Λίνα Ιβανόβα

Последвайте ни и в Google News Showcase, за да научите най-важното от деня!

Διαδώστε

Η Νικολέτα Λιούμπενοβα μιλά για τις επαγγελματικές προκλήσεις και για την λατρεία της για τα ταξίδια

Περισσότερα στην κατηγορία

Η έκθεση «Ημέρα του κάμπου» συγκεντρώνει αγρότες στο χωριό Ποπγκριγκόροβο

Θερινό Σεμινάριο Βουλγάρικης Γλώσσας και Πολιτισμού στο Βελίκο Τάρνοβο

Ο Βίκτορ Λίλοφ έγινε ο πρώτος βούλγαρος μαθητής με χρυσό μετάλλιο από τους μεγαλύτερους διαγωνισμούς βιολογίας και χημείας

Η έκθεση «Ημέρα του κάμπου» συγκεντρώνει αγρότες στο χωριό Ποπγκριγκόροβο