"Αυτό ήταν ένα από τα ωραιότερα πράγματα, που συνέβηκαν στη ζωή μου", θυμάται χαμογελαστή η Γκεργκάνα και βυθίζεται σε παραμυθένιες αναμνήσεις για την γιορταστική της ημέρα.

Και πράγματι, όποιος εξετάζει τις γαμήλιες φωτογραφίες της Γκεργκάνα και του Γιόνκο αισθάνεται λες και έχει βρεθεί σε μαγικό παραμύθι. Επειδή δεν γίνεται λόγος για κανονικό γάμο – όλα ήταν σαν στα παλιά δημοτικά τραγούδια και παραμύθια.

Η νύφη και ο γαμπρός, καθώς και οι φιλοξενούμενοι είναι ντυμένοι σε γιορταστικές εθνικές στολές, ενώ όλοι μαζί ζουν την μαγεία μίας γαμήλιας μέρας, γεμάτης παλιών βουλγαρικών εθίμων και παραδόσεων.

Η Γκεργκάνα και ο Γιόνκο μένουν στη Σόφια, και εδώ και χρόνια χορεύουν σε μεγάλη λέσχη δημοτικών χορών. Το βουλγαρικό φολκλόρ είναι κάτι γνωστό για τους ίδιους και δεν ήταν καθόλου δύσκολο να πείσουν και τους φιλοξενούμενους να συμμετάσχουν στην τελετή.


Φωτογραφία: Γκεόργκι Βελίτσκοφ

Για την αυθεντική ατμόσφαιρα συνέβαλε και το γεγονός, ότι ο γάμος έγινε στην Κοπρίβστιτσα, μια από τις βουλγαρικές πόλεις με αναγεννησιακή ατμόσφαιρα.

Η οικογένεια της Γκεργκάνα και του Γιόνκο δεν είναι η μόνη, που είχε τέτοιο γάμο. Τα τελευταία μερικά χρόνια πολλά ζευγάρια διάλεξαν να ζήσουν την ημέρα του γάμου τους με τέτοιο τρόπο.

Η Νεβένα Ζέκοβα είναι ειδικός στην προετοιμασία αυτού του τύπου γάμων. Μετά που το 2006 η ίδια και ο σύζυγός της αποφάσισαν να συμμετάσχουν σε όμορφη περιπέτεια με τίτλο "Γάμος σύμφωνα με παλιό λαϊκό έθιμο", ήρθε φυσικά η ιδέα η πείρα τους να χρησιμεύσει και για άλλα ζευγάρια.

Η Νεβένα τελείωσε δημόσιες σχέσεις και διαφήμιση, έχει επαγγελματική πείρα στην οργάνωση διάφορων γεγονότων, ενώ η αγάπη της για το φολκλόρ και τις λαϊκές παραδόσεις συνδυάζονται ιδανικά με τα όσα ξέρει από το επάγγελμά της. Η ίδια κατορθώνει να οργανώσει ομάδα και άλλων θαυμαστών των βουλγαρικών λαϊκών παραδόσεων.

Στις μέρες μας δεν μπορούν τα πάντα να είναι όπως πριν, αλλά η Νεβένα Ζέκωνα προσπαθεί να βάλει όσο είναι δυνατό περισσότερα αυθεντικά στοιχεία στην γαμήλια μέρα ενός σύγχρονου ζεύγους. Και αν κάποτε οι γαμήλιες τελετές ήταν διάρκειας ολόκληρης εβδομάδας, σήμερα η γιορτή διαρκεί μόνο μια μέρα.


Φωτογραφία: Γκεόργκι Βελίτσκοφ

Ιδού τι μας είπε η Νεβένα για το πώς περνάει μια γαμήλια μέρα, προετοιμασμένη βάσει των παλιών παραδόσεων: "Η προετοιμασία αρχίζει ακόμη το πρωί στα δύο σπίτια – του κοριτσιού και του αγοριού, αφού πριν τον γάμο κάποτε ο καθένας ζούσε στο δικό του το σπίτι", εξηγεί η Νεβένα. "Υπάρχουν διαφορετικές τελετές για την προετοιμασία της νύφης και του γαμπρού. Στον γαμπρό η προετοιμασία αρχίζει με τελετουργικό ξύρισμα. Αυτό το έθιμο είναι διατηρημένο σε μερικά μέρη της Βουλγαρίας. Όσον αφορά το κορίτσι, εκεί τα έθιμα είναι πιο πλούσια. Τα μαλλιά της κοπέλας πλέκονται σε πολλές πλεξούδες, που πρέπει να είναι μονό αριθμό. Γύρω της πάντα είναι πολλές φίλες της. Κάποτε οι κοπέλες έκλαιγαν, για το ότι αφήνουν την ασάλευτη ζωή και ότι πηγαίνουν σε ξένο σπίτι με ξένους γονείς. Μετά το πλέξιμο η κοπέλα φοράει την στολή, ενώ ύστερα της βάζουν στο κεφάλι κόκκινο πέπλο. Έτσι ήταν κάποτε και τώρα προσπαθούμε να επαναλαμβάνουμε το παλί έθιμο".

Ο γαμπρός έπρεπε να περάσει από σειρά δοκιμασιών: "Π.χ. έπρεπε να κόβει ξύλα στην αυλή της κοπέλας, για να δείξει πόσο εργατικός είναι και πώς θα μπορεί να τα καταφέρνει με το σπίτι", λέει η Νεβένα Ζέκοβα. "Μετά τα εμπόδια αυτά ο πατέρας της κοπέλας την βγάζει από μέσα και όλοι οι φιλοξενούμενοι αρχίζουν τον γαμήλιο χορό.
Πολύ σημαντική για την διάθεση των φιλοξενούμενων είναι η μουσική, που ακούγεται".


Φωτογραφία: Γκεόργκι Βελίτσκοφ

Ο Γιόνκο μας είπε τις εντυπώσεις του από την μουσική την ημέρα του γάμου του με την Γκεργκάνα: "Κατά την γνώμη μου η γαμήλια μουσική, επειδή ακούστηκε πολλές φορές στους βουλγαρικούς γάμους, φέρει πλέον το πνεύμα αυτής της μέρας", λέει ο Γιόνκο.
"Την στιγμή, που προετοιμάζει τον γάμο του, το ζευγάρι δεν σκέφτεται πολύ αυτήν την μουσική. Ακούγοντάς την κατά την γιορτή, όμως, η νύφη και ο γαμπρός καταλαβαίνουν, ότι ακριβώς η λαϊκή μουσική είναι, που δημιουργεί την καλή διάθεση. Στον γάμο μας είχαμε προειδοποιήσει ειδικά τον ντι τζέϊ να μην το παρακάνει με τους δημοτικούς χορούς. Δεν ήμασταν σίγουροι, εάν όλοι γνωρίζουν τους δημοτικούς χορούς, αν και προκαταρκτικά είχαμε μάθει εκείνους, που ήθελαν. Αλλά σε τελική ανάλυση έγινε σαφές, ότι όλοι οι φιλοξενούμενοι ήθελαν να βάζουμε μόνο δημοτική μουσική. Όλοι διασκέδαζαν πολύ και ήθελαν ακριβώς δημοτικά τραγούδια και χορούς", θυμάται ο Γιόνκο.

Μετάφραση: Σβέτλα Τόντοροβα