Στις 29 Ιουνίου η Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, δύο από τους μαθητές του Ιησού Χριστού που αποκαλούνται στηλοβάτες της χριστιανικής εκκλησίας.

Με τη ζωή τους οι Άγιοι Απόστολοι αποδεικνύουν, ότι ο αμαρτωλός άνθρωπος μπορεί να ξεπεράσει την ατέλειά του και να σωθεί. Μαρτυρικός ήταν και ο θάνατός τους - ο Απόστολος Πέτρος σταυρώνεται στη Ρώμη κατά τη βασιλεία του αυτοκράτορα Νέρωνα, ενώ ο Απόστολος Παύλος που θανατώθηκε με σπαθί το 68 μΧ.

Πριν προσηλυτιστεί στον χριστιανισμό, ο Άγιος Πέτρος, ονομάζεται Συμεών. Είναι ψαράς, φλογερός και οξύθυμος. Το όνομά του και τα κλειδιά της ουράνιας βασιλείας ο Πέτρος δέχεται από τον Ιησού Χριστό. Ο Απόστολος Πέτρος ταξιδεύει πολύ, για να κηρύσσει τη χριστιανική διδασκαλία. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Απόστολος Πέτρος περνά στη Ρώμη.

Με τον Άγιο Πέτρο συνδέεται και το όνομα του Απόστολου Παύλου. Γεννημένος στην αρχαία μικρασιατική πόλη Ταρσό, ο ίδιος διαπαιδαγωγείται στο πνεύμα του συντηρητικού ιουδαϊσμού. Δέχεται την αποκάλυψη του Θεού καθ' οδόν για τη Δαμασκό, όταν ακούει μια φωνή να του λέει: “Σαούλ, Σαούλ, γιατί με διώχνεις;”. Από τότε ο Σαούλ ονομάζεται Παύλος, που σημαίνει “ταπεινός”, και προσηλυτίζεται στο χριστιανισμό.

Στη Βουλγαρία πολλές εκκλησίες και μοναστήρια φέρουν το όνομα των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Πολύ νωρίς οι μορφές των δύο Αποστόλων διεισδύουν στη χριστιανική τέχνη. Στην βουλγαρική αγιογραφία οι δύο Άγιοι Απόστολοι συνήθως απεικονίζονται να κρατούν μαζί μακέτα εκκλησίας που συμβολίζει την υπηρεσία τους ως στηρίγματα της Χριστιανικής Εκκλησίας εδώ στη Γη, ενώ ο Απόστολος Πέτρος απεικονίζεται συχνά και με κλειδιά στα χέρια του.

Η ημέρα του Αγίου Πέτρου ή Πετρόβντεν, όπως αποκαλείται στη Βουλγαρία, συμπίπτει με την πιο εντατική γεωργική περίοδο στη Βουλγαρία και για αυτό συνδέεται με την σοδειά, τα πρώτα φρούτα και μήλα, καθώς και με τα μεγάλα πανηγύρια προς μνήμη του Αγίου. Μαγειρεύεται κουρμπάνι από ειδικά θρεμμένο κοτόπουλο.

Μια ήμεραμετά το Πετρόβντεν, δηλαδή στις 30 Ιουνίου, γιορτάζεται η λεγόμενη ημέρα του Παύλου ή Παύλοβντεν. Απ' εκείνη την εποχή στον Πέτρο ανήκουν τα κλειδιά του Παραδείσου, του ουράνιου τόπου διαμονής των δικαίων μετά το θάνατό τους, ενώ στον Παύλο ανήκει, σύμφωνα με τη λαϊκή δοξασία, η δύναμη πάνω στο πυρ. Να γιατί την ημέρα του αγίου Παύλου απαγορεύεται το άναμμα φωτιάς, για να αποφευχθούν τυχόν πυρκαγιές στα χωράφια και να μη γίνει πιο καυτός ο ήλιος. Οι Βούλγαροι πίστευαν, ότι μετά την ημέρα του Αποστόλου Παύλου έρχονται ο χειμώνας και το κρύο.

Οι δύο γιορτές - Πετρόβντεν και Παύλοβντεν συμπίπτουν με το αποκορύφωμα του θερισμού.

Από το αρχείο της Βουλγαρικής ραδιοφωνίας