Μετά από επιτυχημένη επιχείρηση της Κρατικής Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας κατά εγκληματικού κυκλώματος, στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο μεταφέρθηκαν ευρήματα της 3^ης χιλιετηρίδας προ Χριστού. Τα αντικείμενα είναι χρυσά, ο αριθμός τους είναι περίπου 15 χιλιάδες . Πρόκειται προ πάντων για χάντρες με διάφορα σχήματα. Θεωρείται ότι είναι από τρία περιδέραια. "Είναι 1500 χρόνια πιο παλιές από τον Τρωικό Πόλεμο", δήλωσε ο διευθυντής του Μουσείου, Μποζιντάρ Ντιμιτρόφ για τον αρχαίο θησαυρό. 

"Ο θησαυρός έχει πολύ μεγάλη επιστημονική αξία, η οποία καλύπτει κενά στη βουλγαρική ιστορία", αναφέρει ο κ. Ντιμιτρόφ. "Τα ευρήματα αποδεικνύουν εκ νέου, σαν τον θησαυρό της Βάρνα (με τον παλιότερο γνωστό κατεργασμένο χρυσάφι στον κόσμο – της 5^ης χιλιετηρίδας προ Χριστού), και τον θησαυρό του Βάλτσιτραν (της 2^ης χιλιετηρίδας προ Χριστού), έναν καλά ανεπτυγμένο πολιτισμό στα βουλγαρικά εδάφη. Αυτή την περίοδο ένας παρόμοιος πολιτισμός λείπει στην Γηραιά Ήπειρο. Αυτό είναι κάτι ομαλό επειδή εμείς είμαστε ο κρίκος που συνδέει την Ευρώπη με την Ασία, και σ’ αυτή την περιοχή της Ασίας, στη Μεσοποταμία, αναπτύχθηκε για πρώτη φορά υψηλός ανθρώπινος πολιτισμός, που εξαπλώθηκε στα βουλγαρικά εδάφη και από εκεί μεταφέρθηκε τις επόμενες χιλιετηρίδες στην Ευρώπη".

Θεωρείται ότι ο θησαυρός σκάφθηκε στην περιοχή του Κάρλοβο της Κεντρικής Βουλγαρίας. Πριν από χρόνο εκεί ο αρχαιολόγος Μαρτίν Χρήστοφ ανακάλυψε παρόμοιο πλούσιο χρυσό θησαυρό. Κοσμήματα του θησαυρού αυτού – δύο περιδέραια, τώρα εκτέθηκαν μαζί με τα νεοευρεθέντα αντικείμενα. Πού αλλού στη χώρα έχουν βρεθεί παρόμοιες μικροσκοπικές και άψογα φιλοτεχνημένες χρυσές χάντρες;

"Οι ίδιες ακριβώς βρέθηκαν στην περιοχή του χωριού Ρούπιτε, ο αριθμός τους είναι πάνω από 160", λέει σε συνέντευξη για τη Βουλγαρική Ραδιοφωνία ο Μαρτίν Χρήστοφ. "Τέτοια αντικείμενα ανακαλύφθηκαν και στην περιοχή του Κράιστε, στα περίχωρα του Κιουστεντίλ. Παρόμοια ευρήματα ανακάλυψε και ο Σλήμαν στην Τροία κατά το δεύτερο μισό του 19^ου αιώνα".

Φωτογραφία: Βενέτα Παβλόβα

Επίσης, στο ελληνικό νησί Λήμνο, στον οικισμό Πολιόχνη της 3^ης χιλιετηρίδας προ Χριστού, καθώς και στη Βόρεια Τουρκία – στη Μικρά Ασία. "Παρόμοια κοσμήματα υπάρχουν σ' όλη την Εγγύς Ανατολή, αλλά όχι σε τόσο μεγάλες ποσότητες και με πολύ διαφορετικά σχήματα", επισημαίνει ο αρχαιολόγος.

Τι μπορούμε να σκεφτούμε για τον πολιτισμό και τις δεξιότητες των ανθρώπων, που κατασκεύασαν τα κοσμήματα που μεταφέρθηκαν στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο;
"Πρώτα πρέπει να σημειωθεί ότι η Εποχή του Ορείχαλκου είναι μια περίοδος δοκιμών στην επεξεργασία του μετάλλου", λέει ο Μαρτίν Χρήστοφ. "Τότε εμφανίζεται το πρώτο μείγμα μετάλλων που έκανε ο άνθρωπος. Οι τότε άνθρωποι είχαν αρκετές τεχνολογικές δεξιότητες για να κατασκευάσουν παρόμοια αντικείμενα".

Κάτι περισσότερο – σύμφωνα με τους σύγχρονους χρυσοχόους, ένα μέρος των μικροσκοπικών αντικειμένων δεν μπορεί να κατασκευαστεί χωρίς τη χρήση μεγεθυντικού φακού. Τότε όμως δεν υπήρχαν μεγεθυντικοί φακοί. Αυτό είναι ένα μόνο από τα πολλά αινίγματα που κρύβει ο αρχαίος θησαυρός.

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα