Η Βουλγαρία απλώνεται σε μία πιθαμή γης, αλλά είναι τόσο διαφορετική και πεντάμορφη. Να πάρουμε για παράδειγμα τη Ροδόπη. Και αυτοί μάλιστα που την έχουν τριγυρίσει δεν παύουν να εκπλήττονται από την ομορφιά της. Τέτοια είναι και η περίπτωση του Γαβραήλ Γαβραήλοφ και Αλεξάντερ Καρατζόφ. Οι δύο μανιώδεις πεζοπόροι και λάτρες της παρθένας φύσης αποφασίζουν να μοιραστούν τις εντυπώσεις και τα βιώματά τους από τις διαρκείς περιοδείες τους σ' αυτήν την παραδεισένια περιοχή. Έτσι στην αγορά εμφανίστηκε το βιβλίο "Η Ροδόπη – αναζητώντας τις ρίζες". Βιβλίο απεικονισμένο με θαυμάσιες φωτογραφίες, που είναι ένας απίθανος οδηγός για τους ανθρώπους που ενδιαφέρονται και ταξιδεύουν.

Για να γνωρίσεις καλύτερα όμως τη μαγική Ροδόπη, πρέπει οπωσδήποτε να στρίψεις από τους ασφαλτόδρομους και τα γνωστά δρομολόγια. Επειδή ο πραγματικός πλούτος του βουνού κρύβεται στα απόμακρα χωριά και τις γειτονιές, που ο χρόνος θαρρείς δεν έχει αγγίξει, στις δυσπρόσιτες, αλλά εξαιρετικά γραφικές περιοχές και κυρίως στις συναντήσεις με τους ηλικιωμένους ανθρώπους, που έχουν διαφυλάξει την σοφία των αιώνων. Για να τους συναντήσεις όμως θα πρέπει να περπατήσεις αρκετά στα μονοπάτια του βουνού. Για αυτό είναι καλό προκαταβολικά άνθρωπος να συγκεντρώσει τις απαραίτητες πληροφορίες, μέσω Ίντερνετ, χαρτών και οδηγών.

Από την άποψη αυτή το νέο βιβλίο για τη Ροδόπη αποτελεί ένας πολύτιμος οδηγός. "Η Ροδόπη είναι εξαιρετικά κοντά στη καρδιά μου. Και όχι μόνο επειδή έχω τις ρίζες μου εδώ, αλλά και λόγω της μαγείας της φύσης και των απίθανων ανθρώπων που μένουν στην περιοχή", λέει ο Γαβραήλ Γαβραήλοφ.

Περιπέτειες στη φύση, παρουσίαση της θρακικής και ρωμαϊκής κληρονομιάς, δρομολόγια μέχρι μεσαιωνικά κάστρα, νέα ατραξιόν και οικογενειακά ξενοδοχεία, κυρίως όμως – παρουσίαση των λίγο γνωστών τοπίων του βουνού. Και όλα αυτά είναι παρουσιασμένα με έναν συναρπαστικό τρόπο, που σε κάνει να διαβάζεις το βιβλίο με μία ανάσα. Αρκετά εντυπωσιακές είναι και οι φωτογραφίες, έργο επώνυμων Βούλγαρων φωτογράφων.

Από τον οδηγό μαθαίνουμε ακόμα ότι η Ροδόπη είναι παράδεισος για τους λάτρες της καλής μαγειρικής και του οίνου. Αναφέρονται διευθύνσεις κτημάτων στην περιοχή της Νότιας Ροδόπης, όπως στο Ογκνιάνοβο, Βιννογκραντέτς, Ούστινα, Μπρέστοβιτσα…

"Ένα από τα θέματα στο βιβλίο αφορά το κρασί και τον άρτο, παρέχουμε πληροφορίες όχι μόνο για τον οινοτουρισμό, αλλά και για τη συμβολική σημασία του οίνου και του άρτου στην χριστιανική παράδοση της Ροδόπης", λέει ο Γαβραήλ. "Παρουσιάζουμε και την ανάπτυξη των νέων έτσι ονομαζόμενων οίκων άρτου στο βουνό. Είναι πολιτιστικά κέντρα, παρόμοια στους συλλόγους, στα οποία οι άνθρωποι συγκεντρώνονται και κάνουν τελετή της ζύμωσης και του ψησίματος του άρτου και το μοιράζονται με τους άλλους. Στο Σμόλιαν έχουμε τέτοιο οίκο, επίκειται να ανοίξουν και στο Τσεπελάρε και σε άλλες περιοχές της Ροδόπης".



"Άλλο θέμα στο βιβλίο μας αναφέρεται στη βοσκή και τα σύμβολά της", συνεχίζει. "Κάποτε το βουνό ηχούσε από τα εκατοντάδες κουδούνια στα ζώα που έβοσκαν. Τις μέρες μας όμως όλο και λιγότεροι είναι οι άνθρωποι που ασχολούνται με κτηνοτροφία. Ενώ τα σύμβολα, με τα οποία συνδέουμε τη Ροδόπη - η καμπά γκάιντα, η σούβλα, το γιαούρτι, τα κουδούνια των ζώων – όλα αυτά κάποτε ήταν φυσικό μέρος της ζωής των βοσκών και των ανθρώπων που ζούσαν εδώ. Θα ήθελα πολύ αυτά τα σύμβολα τις μέρες μας να μην είναι μόνο τουριστική ατραξιόν".

Ξεφυλλίζοντας το βιβλίο μαθαίνουμε π.χ. από πού έρχεται η ονομασία του γνωστού χιονοδρομικού κέντρου Παμπόροβο, και τι σημαίνει στη διάλεκτο της περιοχής η λέξη "παμπόρ". Επίσης στο τέλος του βιβλίου υπάρχει σύντομο βούλγαρο-ροδόπικο λεξικό με λέξεις, παροιμίες και εκφράσεις που χρησιμοποιούνται και σήμερα από τους ηλικιωμένους ανθρώπους της περιοχής.

"Όταν ο τουρίστας προσπαθήσει να μιλήσει μαζί τους δύσκολα τους καταλαβαίνει", εξηγεί ο Γαβραήλ. "Ενώ εμείς θέλουμε να προκαλέσουμε την περιέργεια των αναγνωστών, να ενδιαφερθούν για τα ντόπια ήθη και έθιμα, να επικοινωνούν με τους ντόπιους ανθρώπους. Επειδή πολύ σημαντικό είναι ο άνθρωπος να μη χάνει την περιέργεια του, καθώς και την ικανότητα να μιλά κατάματα με τους ανθρώπους να μαθαίνει ενδιαφέροντα πράγματα για τη Ροδόπη και όχι μέσω του Διαδικτύου , αλλά με την άμεση επαφή με τους κάτοικους των μικρών χωριών, από τους οποίους έχει τι να μάθει", μας είπε καταλήγοντας ο Γαβραήλ Γαβραΐλοφ.

Μετάφραση: Σοφία Μπόντσεβα
Φωτογραφίες: Mercurius Commerce 97