Podcast στα ελληνικά
Μέγεθος κειμένου
Βουλγαρική Εθνική Ραδιοφωνία © 2024 Όλα τα δικαιώματα διατηρούνται σύμφωνα με τον νόμο

Το 1944 άλλαξε την ιστορία της Βουλγαρίας

Κείμενο:
БНР Новини
Βομβαρδισμοί στη Σόφια, πιθ. Απρίλιος 1944
Φωτογραφία: αρχείο

Όταν στα τέλη του 1941 η βουλγαρική κυβέρνηση, ύστερα από πιέσεις του Χίτλερ κηρύσσει συμβολικό πόλεμο κατά της Μεγάλη Βρετανίας και των ΗΠΑ, κανείς δεν προϋποθέτει ότι δύο χρόνια αργότερα θα γίνει μια σκληρή πραγματικότητα. Στις 10 Ιανουαρίου 1944 περίπου 200 αεροπλάνα των ΗΠΑ βομβάρδισαν την Σόφια, που υπέστη μεγάλες ζημιές. Έτσι άρχισε το μεταβατικό 1944 στη βουλγαρική ιστορία.

Οι βομβαρδισμοί συνεχίζονται και την άνοιξη. Στα τέλη του καλοκαιριού του 1944 επιδεινώνονται οι σχέσεις Βουλγαρίας-Γερμανίας, σε συνδυασμό με το ήδη πραγματικό πόλεμο με το Λονδίνο και την Ουάσινγκτον.

Το Εθνικό θέατρο σήμερα και μετά τους βομβαρδισμούς, οι οποίοι συνεχίστηκαν από τον Ιανουάριο μέχρι τον Απρίλιο 1944Χρειάζεται γρήγορη ανακωχή με τους νικητές. Στις 26 Αυγούστου, υπό την απειλή εισχώρησης του Κόκκινου Στρατού στη Ρουμανία, η κυβέρνηση του Ιβάν Μπαγκριάνοφ τάσσεται υπέρ της ουδετερότητας. Την ίδια ημέρα η Κεντρική Επιτροπή του Βουλγαρικού Εργατικού Κόμματος (κομμουνιστές) δίνει εντολές για την κατάληψη της εξουσίας με ένοπλη εξέγερση. Στις 2 Σεπτεμβρίου σχηματίζεται κυβέρνηση της αντιπολίτευσης της Βουλγαρικής Αγροτικής Λαϊκής Ένωσης (BZNS), με επικεφαλής τον Κωνσταντίν Μουραβίεφ, η οποία συνεχίζει ειρηνικές διαπραγματεύσεις με όλους και τάσσεται υπέρ των "δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων". Αν και οι διαπραγματεύσεις να είναι υψηλού επιπέδου, ​​η Σοβιετική ένωση κηρύσσει πόλεμο κατά της Βουλγαρίας. Στις 8 Σεπτεμβρίου, ο Κόκκινος Στρατός εισήλθε στο έδαφος της χώρας και κατέλαβε αρκετές πόλεις.

Εν τω μεταξύ
, η Κεντρική Επιτροπή του Εργατικού Κόμματος και το Γενικό Επιτελείο του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού ανταρτών /οι φίλο-σοβιετικοί αντάρτες/ θέτουν σε εφαρμογή σχέδιο για ξέσπασμα εξέγερσης με σκοπό να αναλάβουν τον πλήρη έλεγχο. Την νύχτα της 8ης Σεπτεμβρίου αξιωματικοί του πολιτικού κύκλου "Ζβενό" κατακτούν βασικά σημεία στη Σόφια: το υπουργείο Πολέμου και των Εσωτερικών Υποθέσεων , το Ταχυδρομείου, του τηλεγράφου και του ραδιόφωνου. Το αντιναζιστικό και φιλοσοβιετικό συνασπισμό του Πατριωτικού Μετώπου (OF στα βουλγαρικά) με επικεφαλής τον Κίμων Γκεοργκίεφ καταλαμβάνει την εξουσία. Στις 6 και 30 το πρωί μέσω του ραδιόφωνου ακούγονται τα λόγια του νέου πρωθυπουργού. Γυρίζουμε στις εκείνες πρωινές ώρες με τις αναμνήσεις του Δρ Πέταρ Ντερτλίεφ (διακεκριμένου σοσιαλδημοκράτη) που διαφυλάσσονται στο χρυσό αρχείο της Εθνικής Ραδιοφωνίας.

"Νωρίς το πρωί ακούσαμε τη φωνή του Κίμων Γκεοργκίεφ. Σχεδόν αξιολύπητη. Μια φωνή που θα μπορούσε όλους να ξυπνήσει, αλλά όχι και να προκαλέσει σεβασμό. Ακούσαμε τη διακήρυξη και αμέσως πήγαμε στην κεντρική πλατεία. Και άρχισαν να φτάνουν οι άνθρωποι. Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς. Ο βουλγαρικός λαός ξέρει να καλωσορίζει Ήταν πολύ τραγικό, όταν πέθανε ο βασιλιάς, ήταν πολύ ενθουσιασμένοι οι άνθρωποι όταν ήρθαν οι Γερμανοί, και τώρα ήταν ενθουσιασμένοι. Υπάρχει πάντα ένα μέρος του βουλγαρικού λαού να είναι κατενθουσιασμένος σε τέτοιες στιγμές".

Η υποδοχή του Κόκκινου Στρατού στη Σόφια

Έτσι, η 9η Σεπτεμβρίου 1944 αποτέλεσε σημείο καμπής στην ιστορία της χώρας. Η ημερομηνία αυτή οδήγησε σε τεράστιες αλλαγές στη βουλγαρική κοινωνία. Την 10η Σεπτεμβρίου, η αστυνομία είχε διαλυθεί και δημιουργήθηκε λαϊκή πολιτοφυλακή που αποτελείται κυρίως από τους αντάρτες. Ακολουθεί ένα κύμα βίας από κομμουνιστικές ομάδες ενάντια σε όλους τους εχθρούς τους. Στις 12 Σεπτεμβρίου του 1944 κυκλοφόρησε απόφαση της κυβέρνησης για μαζικές συλλήψεις υπουργών, βουλευτών και στρατιωτών κατά την περίοδο 1941 και 1944, και με την απόφαση αυτή νομιμοποιήθηκαν. Κατά τη διάρκεια των επόμενων τριών μηνών, σύμφωνα με ανεπίσημα στοιχεία, σκοτώθηκαν χωρίς δίκη 20 με 40 χιλιάδες διανοούμενοι, πολιτικοί και η οικονομική ελίτ.


"Γιατί είναι απαραίτητο να υπερογκώνουμε την νίκη αυτής της αντιφασιστικής εξεγέρσεις; Έπρεπε η εντύπωση να είναι ότι έχει γίνει μια πολύ μεγάλη πράξη ηρωισμού. Σκοτώνονται όχι μόνο άνθρωποι εγκληματίες, αλλά και όλοι οι πιθανοί αντίπάλοι. Πέθαναν σοσιαλδημοκράτες, αγρότες, άνθρωποι της δεξιάς. Μετά την 12η Σεπτεμβρίου άρχισε οι μαζικές εξαφανίσεις και εκτελέσεις", λέει σε συνέντευξη το 1990 Δρ Πέταρ Ντερτλίεφ.





Παρέλαση από την περίοδο του σοσιαλισμού

Στις 28 Οκτωβρίου 1944 στη Μόσχα υπεγράφη ανακωχή με την οποία η Βουλγαρία ήδη επίσημα πήγε στην πλευρά των Συμμάχων και αναλαμβάνει την υποχρέωση να παρέχει τις ένοπλες δυνάμεις της υπό την ηγεσία της Σοβιετικής διοίκησης εναντίον της Γερμανίας. Η Βουλγαρία αναλαμβάνει την υποχρέωση να παρέχει καύσιμα, τρόφιμα, και όλα όσα χρειάζονται τα σοβιετικά στρατεύματα. Στην πράξη η ανακωχή νομιμοποιεί της την κατάσταση της χώρας, ως κατεχόμενη από τον Σοβιετικό στρατό. Διαπιστώθηκε ότι η κατοχή του Σοβιετικού στρατού και την υποστήριξη των σοβιετικών στρατευμάτων κατά την περίοδο 1944-1947 κόστιζε πάνω από 133 δισ. λέβα. Τέτοια ήταν η Βουλγαρία το 1944, ένα χρόνο, που σηματοδότησε την έναρξη του ολοκληρωτικού καθεστώτος στη χώρα.

Μετάφραση: Πένκα Βέλεβα



Последвайте ни и в Google News Showcase, за да научите най-важното от деня!

Περισσότερα στην κατηγορία

2000: Τελευταίο αντίο στην πρώτη κυρία του βουλγαρικού κινηματογράφου, Νεβένα Κόκανοβα

Ιρίνα από την ταινία "Καπνός ", Ζάνα από την ταινία "Ο αστυνομικός και η νύχτα", Λίζα από την "Ο κλέφτης των ροδάκινων", Άννα από την "Καραμπόλα", Τίνκα από "Το αγόρι φεύγει"... Οι ρόλοι της στον κινηματογράφο είναι πάνω από 50, αλλά η ίδια η..

δημοσίευση: 9/13/15 10:30 AM
Στιγμιότυπο από την επιστροφή των νοσηλευτριών στον αερολιμένα της Σόφιας

1999: Αρχίζει η υπόθεση με τις Βουλγάρες νοσηλεύτριες στη Λιβύη

Στις 9 Φεβρουαρίου 1999 στην Βεγγάζη της Λιβύης συνελήφθησαν από τις αρχές της χώρας μερικές δεκάδες άτομα νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό, από το οποίο 23 Βούλγαροι. Μερικές μέρες αργότερα οι περισσότεροι αφέθηκαν ελεύθεροι. Υπό κράτηση παραμένουν οι..

δημοσίευση: 9/7/15 10:56 AM

1998: Tο τέλος ενός δικτάτορα

Ο Τόντορ Ζίβκοφ γεννήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 1911 στο χωριό Πράβετς. Είναι μέλος του Βουλγαρικού Εργατικού Κόμματος από το 1932. Από το 1948 είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Βουλγαρικού Κομουνιστικού Κόμματος, ενώ το 1954 εκλέγεται πρώτος..

δημοσίευση: 8/29/15 10:15 AM