Αφού πολλοί ξένοι εδώ και χρόνια εκτίμησαν τις θετικές πλευρές της βουλγαρικής υπαίθρου και αγόρασαν ακίνητα εκεί, και όχι στις μεγάλες πόλεις, φαίνεται ότι και εμείς, οι Βούλγαροι, αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε τι πλούτο διαθέτουμε και να καταβάλλουμε προσπάθειες να το διατηρήσουμε.

Οι προσπάθειες να διασωθεί αυτό το θησαυροφυλάκιο του αυθεντικού βουλγαρικού πνεύματος και παραδόσεων, όμως, συνήθως δεν έρχονται από το κράτος, αλλά από διάφορους ενθουσιασμένους ανθρώπους – συχνότερα νέους, που έχουν αποφασίσει να φύγουν από την πόλη και να αποκαταστήσουν τη σχέση τους με τη φύση. Έτσι γεννιούνται ασυνήθιστες ιδέες.



Μια από τις ιδέες αυτές είναι τα χωριά να αναγεννηθούν με τη μόνιμη εγκατάσταση εκεί ειδικών στον τομέα των τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών. Μεγάλο ενδιαφέρον προκαλεί και η πρωτοβουλία "Υποδοχή στο χωριό" της Βερόνικα Γιόσιφοβα από την πόλη Γκάμπροβο. Η ιδέα είναι ηλικιωμένοι άνθρωποι να υποδέχονται για μερικές μέρες στα σπίτια τους νέους της πόλης. Ο σκοπός είναι μ’ αυτόν τον τρόπο οι διαφορετικές γενιές να δημιουργήσουν στενότερες επαφές μεταξύ τους και οι νέοι να μάθουν περισσότερα για τις βουλγαρικές παραδόσεις και έθιμα και για τη ζωή στην ύπαιθρο.

Η ιδέα της βγήκε στο φως κατά τη διάρκεια του Εθνικού διαγωνισμού δοκιμίου "Οι ιδέες μου για τη Βουλγαρία" το 2013. Η πρωτοβουλία πραγματοποιείται ήδη το περασμένο καλοκαίρι, χάρη στην υποστήριξη του Δήμου Γκάμπροβο. Οι πρώτοι που ασπάστηκαν την ιδέα είναι "ανάδοχοι" γιαγιάδες και παππούδες του χωριού Νοβάκοβτσι στην περιοχή του Γκάμπροβο. Δε λείπουν και νέοι ενθουσιαστές που θέλουν να συμμετάσχουν στην περιπέτεια αυτή. Πέρυσι ήταν 10, ενώ φέτος ο αριθμός τους είναι πάνω από 70. Μόλις 30 όμως θα έχουν την ευκαιρία να περάσουν πέντε ημέρες στην ύπαιθρο στα τέλη Αυγούστου και τις αρχές Σεπτεμβρίου. Οι νέοι πρέπει να είναι ηλικίας από 15 έως 29 χρονών.



Για τα κίνητρα των ενθουσιαστών να συμμετάσχουν στην πρωτοβουλία μάθαμε από τη Βερόνικα: "Εμείς, οι νέοι, ενδιαφερόμαστε για τη ζωή στην ύπαιθρο. Νιώθουμε κάτι κενό μέσα μας και έχουμε την επιθυμία να μάθουμε πράγματα που υπάρχουν μόνο εκεί. Θέλουμε να ξέρουμε πώς καλλιεργούνται τα φρούτα και τα λαχανικά, πώς εκτρέφονται τα ζώα. Εκδηλώνουμε ενδιαφέρον για τις ιστορίες των ηλικιωμένων ανθρώπων για τα νιάτα τους. Έχουμε ενδιαφέρον γιατί, δυστυχώς, όλα αυτά είναι αρκετά μακριά από μας. Πολλοί νέοι δεν έχουν χωριά, όπου να πάνε κατά τις καλοκαιρινές διακοπές τους, θυμούνται μόνο τις ιστορίες των γονέων τους για τη θαυμάσια ζωή στην ύπαιθρο".

Φέτος αυξάνεται και ο αριθμός των χωριών που θα λάβουν μέρος στην πρωτοβουλία. Εκτός από το χωριό Νοβάκοβτσι, άλλα δύο χωριά – το Στόεβτσι και το Μπογκάτοβο, επίσης θα υποδεχθούν νέους από τις πόλεις. Το σχέδιο πραγματοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος "Πολιτισμός" του Δήμου Γκάμπροβο. Πριν λίγες μέρες διακρίθηκε με δίπλωμα στα φετινά βραβεία "Prokultura 2014" του Βουλγαρικού Συνδέσμου Εργοδοτών στον Χώρο Πολιτισμού. Ηλικιωμένοι άνθρωποι από το χωριό Ζάγια κοντά στο Ντριάνοβο, και από το παραδουνάβιο χωριό Μπαϊκάλ επίσης θα υποδεχθούν νέους στα σπίτια τους.

"Κάθε χωριό θα δείξει στα "εγγονάκια" χαρακτηριστικά πράγματα της περιοχής του", λέει η Βερόνικα. "Οι νέοι θα μάθουν να πλέκουν δίχτυα και να κάνουν ψάρεμα στον Δούναβη. Θα απολαύσουν την παραδοσιακή ντόπια κουζίνα και θα μάθουν να φτιάχνουν κατσαμάκι και ψάρι. Οι κάτοικοι του χωριού Ζάγια είναι γνωστοί για την εκτροφή κουνελιών. Εκεί θα παιδιά θα μάθουν πώς να φροντίζουν τα συμπαθητικά κουνελάκια".

Τα παιδιά και οι νέοι θα έχουν στενότερη επαφή με τον πλούτο της βουλγαρικής φολκλορικής κληρονομιάς, θα μαθαίνουν δημοτικά τραγούδια και παραδοσιακούς χορούς, θα συμμετάσχουν στην αναπαράσταση διάφορων παραδόσεων και εθίμων της ζωής στην ύπαιθρο. Το περασμένο έτος οι νέοι εκδήλωσαν μεγάλο ενδιαφέρον για τις ντόπιες γαστρονομικές παραδόσεις.

"Οι γιαγιάδες κατέβαλαν πολλές προσπάθειες, μας αποκάλυψαν τα μυστικά τους στη μαγειρική", θυμάται η Βερόνικα. "Μια από τις πιο διασκεδαστικές στιγμές ήταν όταν προσπαθούσαμε να αρμέξουμε κατσίκα. Μαθαίναμε να κόβουμε καλαμπόκι, να σκάβουμε τα χωράφια, να ποτίζουμε και να φυτεύουμε. Θέλαμε όχι μόνο να μάθουμε περισσότερα για τη ζωή στο χωριό, αλλά και να βοηθήσουμε τους ηλικιωμένους ανθρώπους. Νομίζω ότι ήταν μια πολύ χρήσιμη και ευχάριστη εμπειρία ανταλλαγής ιδεών, γνώσεων και αξιών με μια άλλη γενιά".

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα