Σήμερα στη γκαλερί "Άρτε" στη Σόφια εγκαινιάζεται έκθεση της Άντα Μιτράνι. Με την έκθεση αυτή η ζωγράφος-νομικός επιστρέφει στο πρώτο επάγγελμά της που έμαθε στη Βουλγαρία. Ονόμασε την έκθεση "Στην απέναντι πλευρά" γιατί σχεδόν τρεις δεκαετίες ζει στις ΗΠΑ. Κατά τη γνώμη της, όμως, ο Ωκεανός δε χωρίζει τους ανθρώπους, αλλά αποτελεί γέφυρα που συνδέει τη ζωή εδώ και εκεί, την τέχνη και τη νομική.

Στην Αμερική η Άντα Μιτράνι σπούδασε νομικά και από το 2006 δουλεύει στην Ουάσινγκτον, στο υπουργείο Ενέργειας. Το 1995 εικονογράφησε συλλογή ποιημάτων του καθηγητή αγγλικής λογοτεχνίας Αλεξάνταρ Σουρμπάνοφ. 20 χρόνια αργότερα, η Άντα επιστρέφει στη ζωγραφική.

Στην έκθεση μπορείτε να δείτε έργα τόσο από το 2013 και το 2014, όσο από τις τελευταίες δύο δεκαετίες του 20^ου αιώνα. Περισσότερα για τη δημιουργό και την έκθεσή της μάθαμε στη συνέντευξη της συναδέλφου Βενέτα Παβλόβα.

Πώς θα χαρακτηρίσετε την τεχνοτροπία σας;
"Νωρίτερα ζωγράφιζα έργα γραφικής, λιθογραφίες, κολάζ, ζωγράφιζα με παστέλια. Η τεχνοτροπία των τελευταίων έργων μου είναι εξαιρετικά απλή. Τα ζωγραφίζω με σινική μελάνη σε ένα φύλλο χαρτί. Ο στόχος μου ήταν να απαλλαχθούν από τα χρώματα και τα ειδικά υλικά, να μείνει μόνο η καθαρή γραμμή".

Τι αναμνήσεις έχετε από την Ακαδημία Καλών Τεχνών στη Σόφια και τους καλλιτεχνικούς κύκλους στη Βουλγαρία;
"Έχω θαυμάσιες αναμνήσεις. Εδώ απέκτησα πολύ καλή μόρφωση. Τελείωσα το Γυμνάσιο Καλών Τεχνών και στην Ακαδημία είχα πολύ καλή προετοιμασία – σπούδασα εικονογράφηση βιβλίων. Ο ανταγωνισμός μεταξύ των ζωγράφων ήταν σκληρός. Οι ζωγράφοι στη Βουλγαρία εξακολουθούν να ενδιαφέρονται για τα έργα των συναδέλφων τους, και νομίζω ότι αυτό είναι πολύ χρήσιμο. Στην Αμερική όχι κάθε ζωγράφος μένει στη Νέα Υόρκη ή στο Σικάγο. Οι ζωγράφοι εκεί είναι σκορπισμένοι σ' όλη τη χώρα και δεν έχουν αυτό το περιβάλλον. Στην Αμερική η βασική πρόκληση είναι να εξοικειωθεί κανείς με τον διαφορετικό πολιτισμό και τον διαφορετικό τρόπο ζωής. Αυτό μου πήρε τρία χρόνια. Έχω ακουστεί και από άλλους ανθρώπους ότι είναι απαραίτητα τρία χρόνια για να νιώσεις σαν στο σπίτι σου, να εξοικειωθείς με τη γλώσσα, με τον πολιτισμό, με τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Πρέπει να βυθιστείς στο περιβάλλον αυτό. Αλλά η προσαρμογή είναι δύσκολη".

Τι είδος υποθέσεις λύνετε στη δουλειά σας ως νομικού;
"Εξετάζω δικαστικές υποθέσεις κατά της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, των υπουργείων, των υπουργών και του κράτους. Ασχολούμαι με υπεράσπιση. Οι δικαστικές υποθέσεις είναι ποικίλου χαρακτήρα".

Γιατί επιστρέψατε στη ζωγραφική;
"Από το 1995 όταν άρχισα να σπουδάζω νομικά, μέχρι τώρα ασχολούμαι μόνο μ’ αυτά. Ήταν νέο επάγγελμα για μένα και μου ήταν πολύ ενδιαφέρον. Βυθίστηκα εξ’ ολοκλήρου στη νομική, αλλά ήρθε η στιγμή το νέο επάγγελμα να γίνει παλιό. Όλα αυτά τα χρόνια με ρωτούσαν: γιατί δε ζωγραφίζεις; Κι εγώ απαντούσα ότι δεν έχω την επιθυμία, η επιθυμία μου όμως επέστρεψε τώρα".

Πώς, κατά τη γνώμη σας, έχει αλλάξει η Βουλγαρία; Τι σου αρέσει και τι – όχι;
"Η Βουλγαρία έχει αλλάξει πάρα πολύ. Γυρίζω εδώ κάθε τρία χρόνια και βλέπω τις αλλαγές. Το καλύτερο είναι ότι τα τελευταία χρόνια η Σόφια ομόρφυνε, έγινε πιο καθαρή και άνετη. Υπάρχουν θαυμάσια κέντρα διασκέδασης, τα φαγητά είναι νοστιμότατα. Οι αλλαγές είναι τεράστιες σε σύγκριση με το 1986 όταν έφυγα. Δεν μου αρέσει η μεγάλη γραφειοκρατία".

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα
Φωτογραφίες: Βενέτα Παβλόβα