Τα μοναστήρια και οι εκκλησίες που βρίσκονται στα περίχωρα της πρωτεύουσάς μας ονομάζονται Άγιο Όρος της Σόφιας. Κανείς δεν γνωρίζει τον ακριβό αριθμό των ναών, ιερών μερών, παρεκκλησιών, αγιασμών, ασκητηρίων που αναπτύχθηκαν στα περίχωρα της Σόφιας και στην κοιλάδα της πρωτεύουσας. Μερικά από αυτά έχουν αναπαλαιωθεί, άλλοι μαραζώνουν στην καταστροφή και τη λήθη...

Οι προσκυνηματικές περιηγήσεις σ' αυτά τα πνευματικά κέντρα, όμως φέρουν την ειρήνη και την παρηγοριά για τους πιστούς. Για άλλους η εξερεύνησή τους είναι θαυμάσια ευκαιρία να αγγίξουν τα βάθη της πνευματικής μας κληρονομιάς και να μάθουν περισσότερα σχετικά με την μακραίωνη ιστορία του χριστιανισμού στα εδάφη μας.

Με στόχο την προώθηση του προσκυνηματικού τουρισμού, ο Δήμος Σόφιας, από κοινού με τη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Σόφιας, ασχολήθηκε με την ανάπτυξη εξειδικευμένων διαδρομών που οδηγούν σε μερικά από τα πιο εμβληματικά μοναστήρια που απαρτίζουν το συγκρότημα Άγιο Όρος της Σόφιας. Κατά το Μεσαίωνα η κάποτε πόλη Σρεντέτς ήταν ένα από τα μεγαλύτερα πνευματικά κέντρα στη χώρα μας. Αυτό εξηγεί τον υψηλό αριθμό των ναών και ιερών τόπων της περιοχής. Νότια της πρωτεύουσας βρίσκεται η Μονή του Αγίου Ιωάννη της Ρίλα, το πιο σημαντικό και πιο φημισμένο βουλγαρικό μοναστήρι, το οποίο αν και δεν αποτελεί μέρος τους συμπλέγματος Αγίου Όρους της Σόφιας, είναι ένα από τα πιο επισκεπτόμενα θρησκευτικά μνημεία της χώρας. Έτσι οι άνθρωποι που αναλαμβάνουν τέτοια διαδρομή προσκυνηματικού τουρισμού πρώτα πηγαίνουν σ' αυτό.

Ιδρυμένο τον 10ο αιώνα και είναι αφιερωμένο στον προστάτη της Βουλγαρίας Άγιο Ιωάννη. Έξι ημέρες πεζοπορική διαδρομή, που ξεκινά από τη βασιλική της Αγίας Σοφίας στο κέντρο της πρωτεύουσας, οδηγεί στο Μοναστήρι της Ρίλα. Πριν από αυτό, οι προσκυνητές διασχίζουν τρία βουνά - Βίτοσα, Βερίλα και μέρος της οροσειράς Ρίλα. Αλλά όχι η πεζοπορία και οι επισκέψεις των πολιτιστικών και ιστορικών μνημείων κατά μήκος του δρόμου είναι ο σκοπός αυτού του πνευματικού ταξιδιού.

"Πρόκειται για μια ανάμνηση που σχετίζονται με τη μεταφορά των λειψάνων του αγίου στο μοναστήρι από τους μαθητές του", εξηγεί ο Τσβετελίν Μιχάιλοφ από την δημοτική επιχείρηση "Τουρισμός" στο Δήμο της Σόφιας και προσθέτει: "Σε όλα τα παρεκκλήσια, τις εκκλησίες και τους ναούς κατά τη διάρκεια του προσκυνηματικού ταξιδιού γίνονται και λειτουργείς γιατί μαζί με τους προσκυνητές ταξιδεύουν και κληρικοί. Στην πραγματικότητα, αυτή είναι η ιδέα, επειδή δεν γίνεται λόγος απλώς για ένα εναλλακτικό τουρισμό, διάσχιση των οροσειρών πεζοπορία και περιήγηση. Πάντα το πρωί, το βράδυ έχουμε λειτουργία σε διάφορα μέρη όπου βρίσκομαι και ναό. Γενικά, οι άνθρωποι που συμμετέχουν στις εκδρομές μας, δεν ενδιαφέρονται από την ιστορία ή την αρχιτεκτονική του τόπου, αλλά μάλλον θέλουν να βιώσουν την πνευματική ανύψωση και την κάθαρση. Αυτοί οι άνθρωποι θέλουν να γίνουν, έστω και για λίγο, μέρος της εκκλησιαστικής ζωής σε αυτά τα θρησκευτικά κέντρα, και, δυστυχώς, παραμένει αόρατη για πολλούς".



Μια ολόκληρη σειρά μοναστηριών σε μικρή απόσταση από την πρωτεύουσα κάθε χρόνο προσελκύει προσκυνητές από όλη τη Βουλγαρία. Μερικοί συμμετέχουν στις τουριστικές διαδρομές των αλλοδαπών που ενδιαφέρονται για το θρησκευτικό τουρισμό – συνήθως επισκέπτες από το Ισραήλ, τη Ρωσία και την Ουκρανία.

Πραγματικά αρχιτεκτονικά μαργαριτάρια της Ορθόδοξης Εκκλησίας ως παράδειγμα είναι το κοντινό στη Σόφια μοναστήρι Ζέμεν του Άγιου Ιωάννη του Θεολόγου του 11ου αιώνα, το οποίο ανακαινίστηκε πρόσφατα ή της Αγίας Τριάδας, περιοχής Έτροπολε που ονομάζεται ακόμα Βαροβίτετς για το ασβεστόλιθο (βαρόβικ), με το οποίο χτίστηκε τον 12ο αιώνα. Κατά την γιορτή του Πάσχα διοργανώνεται προσκυνηματικές διαδρομές στο μοναστήρι του Αγίου Σωτήρα, περιοχής Λόζεν, πιθανότατα ιδρυμένο το 11ο-12ο αιώνα.

Στην πραγματικότητα αυτό είναι το ανατολικότερο από τα μοναστήρια που αποτελούν το Άγιο Όρος της Σόφιας. Ενώ την γιορτή του Αγίου Πνεύματος οργανώνονται προσκύνημα μέχρι το μοναστήρι της Αγίας Τριάδας, περιοχής Ντιβότινο. Χτίστηκε το 1046 και είναι ένα από τα παλαιότερα και διατηρημένα της περιοχής.

Μετάφραση: Πένκα Βέλεβα