Η άλλη Βουλγαρία – γίνεται λόγος για τους χιλιάδες βούλγαρους, που διώχτηκαν στην αλλοδαπή μετά το φιλοσοβιετικό πραξικόπημα στις 9 Σεπτεμβρίου 1944. Ένα από τα λαμπρότερα ονόματα στην "άλλη Βουλγαρία" είναι ο Στέφαν Γκρούεφ, γιός του προϊστάμενου του βασιλικού γραφείου, Πάβελ Γκρούεφ.
Τελειώνει το πανεπιστήμιο της Σόφιας, ενώ αργότερα συνεχίζει την εκπαίδευσή του στην Γενεύη, όπου σπουδάζει νομική. Το 1944 του διατάζουν να επιστρέψει στην Βουλγαρία, αλλά δεν το κάνει. Έτσι σώζεται από τα αντίποινα, στα οποία μερικούς μήνες αργότεραυποβάλλεται η οικογένειά του. Την 1η Φεβρουαρίου 1945 ο πατέρας του δικάζεται σε θάνατο μαζί με τους αντιβασιλιάδες, τους βουλευτές και τους πρωθυπουργούς του Τρίτου Βουλγαρικού Βασιλείου.
Στην ιστορία της βουλγαρικής μετανάστευσης μετά την σοβιετική κατοχή διακρίνουμε τρεις ομάδες. Η πρώτη αποτελείται από εκείνους, που εγκατέλειψαν τη χώρα την περίοδο 1944-1946. Μερικοί απ' αυτούς είναι διπλωμάτες, οικονομικοί παράγοντες, φοιτητές, που έμειναν εκτός της χώρας πριν την κατάληψή της από τον Κόκκινο Στρατό. Ανάμεσά τους είναι και ο Στέφαν Γκρούεφ. Άλλοι εγκατέλειψαν την χώρα στις παραμονές της 9ης Σεπτεμβρίου 1944, ενώ άλλοι έφυγαν μετά την έναρξη της κόκκινης τρομοκρατίας.
Φεύγοντας για την Γενεύη, ο μελλοντικός δημοσιογράφος δεν γνωρίζει, ότι τα σύνορα της πατρίδας του θα μείνουν κλειστά γι' αυτόν τα επόμενα 46 χρόνια. Η οικογένειά του εκτοπίζεται στην Δοβρουτσά, όπου ζει σε πλήρη μιζέρια. Μετά από χωρισμό 13 χρονών ο Γκρούεφ κατορθώνει να σώσει την μητέρα του, η οποία μετακομίζει στον γιο της στο Παρίσι. Στην γαλλική πρωτεύουσα το 1947-1948 ο Στέφαν εκδίδει την εφημερίδα των μεταναστών "Βουλγαρικός λαός", ενώ ύστερα γίνεται ρεπόρτερ στο περιοδικό "Paris Match". Ανάμεσα στις προσωπικότητες, από τις οποίες λαμβάνει συνεντεύξεις, είναι ο Φιντέλ Κάστρο, ο Γερμανός επιστήμονας Βέρνερ φον Μπράουν, ο Αιγύπτιος στρατηγός Νάσερ και πολλοί άλλοι. Την περίοδο 1957-1977 είναι διευθυντής του γραφείου του περιοδικού στην Νέα Υόρκη. Το 1963 λαμβάνει αμερικανική υπηκοότητα.
Ανάμεσα στους Βούλγαρους μετανάστες ο Γκρούεβ λες και είναι η πιο κοσμοπολιτική και πολύπλευρη προσωπικότητα. Συνδυάζει την λαμπρή καριέρα δημοσιογράφου στο "Paris Match" με μόνιμα ταξίδια στον κόσμο, με την εργασία συγγραφέα, που δημιούργησε 8 βιβλία στην γαλλική και την αγγλική γλώσσα. Είναι δραστήριος και αδιάλλακτος αντικομμουνιστής και δουλεύει για την πατρίδα του στους σταθμούς "Ελεύθερη Ευρώπη" και το BBC. Μαζί με Βούλγαρους μετανάστες ιδρύει μερικές οργανώσεις, ανάμεσα στις οποίες είναι το Ελεύθερο βουλγαρικό κέντρο.
Μετάφραση: Σβέτλα Τόντορoβα
Το καλοκαίρι του 1994. Το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Η Βουλγαρία συμμετέχει για έκτη φορά σε παγκόσμιο πρωτάθλημα. Στις 17 Νοεμβρίου στο στάδιο "Παρκ ντε Πρενς" στο Παρίσι η Βουλγαρία αντιμετώπισε τη Γαλλία..
Μετά την ανατροπή της κυβέρνησης του Φίλιπ Ντιμιτρόφ , η επόμενη είναι στην εξουσία για δύο μόνο χρόνια. Στις 30 Δεκεμβρίου 1992 ο οικονομικός σύμβουλος του τότε προέδρου της Δημοκρατίας Ζέλιο Ζέλεφ – ο καθηγητής Λιούμπεν Μπέροφ γίνεται πρωθυπουργός,..
Η πρώτη μη κομμουνιστική κυβέρνηση μετά το 1944 συγκροτείται στις 8 Νοεμβρίου 1991, μετά την εκλογική νίκη της αντιπολιτευόμενης Ένωσης των Δημοκρατικών Δυνάμεων, στα βουλγάρικα γνωστή με τα αρχικά SDS, στις 4 Νοεμβρίου του ίδιου έτους. Πρωθυπουργός..
Νεφελώδης