Το μόνο μέχρι τώρα βιβλίο, αφιερωμένο στην προσωπικότητα και το έργο του, γραμμένο από άλλο ποιητή – τον Άνι Ίλκοφ, αρχίζει με τα λόγια: "Δεν υπάρχει άλλος που να έχει σταθεί με τέτοια αποφασιστικότητα προς υποστήριξη της ελεύθερης σκέψης, της δημιουργικής φαντασίας και της ανεξαρτησίας της τέχνης στη Βουλγαρία από τη δεκαετία του ’60 και στο εξής".

Ο Κωνσταντίν Παβλόφ είναι ο μόνος ανάμεσα στους ποιητές που έρχεται σε άμεση και αδιάλλακτη αντίθεση με το καθεστώς του κρατικού ηγέτη Τόντορ Ζίβκοφ. Οι σχέσεις του με την εξουσία εξηγεί γιατί στη διάρκεια 30 χρονών εκδόθηκαν μόνο τρεις ποιητικές συλλογές του. Επειδή οι κυβερνώντες φοβούνται τα λόγια και τους στίχους του, κατά τη σύντομη περίοδο που του επιτρέπουν να βγάζει το ψωμί του γράφοντας, ο ποιητής προτιμά τη γλώσσα των εικόνων. Έτσι δημιουργεί τα σενάρια κάποιων από τις πιο πρωτότυπες και αξιοσημείωτες βουλγαρικές ταινίες – "Ανάμνηση για τη δίδυμη αδερφή", "Αυταπάτη", "Λευκή μαγεία", "Μνήμη", "Κάτι στον αέρα" κ. ά.

Ο Κωνσταντίν Παβλόφ δε γίνεται μαζικό θαύμα σαν άλλους ποιητές της εποχής. Ακατανόητος, ζοφερός, ακόμη και κακός. Έτσι τον περιγράφουν οι κριτικοί, προσκείμενοι στο κομμουνιστικό καθεστώς. Επειδή τα ποιήματά του φοβίζουν και πειράζουν τις αυταρχικές γεύσεις των κυβερνώντων, προτιμάνε απλώς να τον διαγράψουν. Μετά την πρώτη συλλογή του, του επέβαλαν απαγόρευση που τον καταδικάζει σε σιωπή επί 12 χρόνια.

Παρά τη μοναξιά του στον βουλγαρικό πολιτισμό, τα λόγια του κρύβουν συγκλονιστικές ανακαλύψεις. Ο Κωνσταντίν Παβλόφ αναζητά αληθινή κατανόηση και όχι μόνο τον θαυμασμό του αναγνώστη, υπερασπίζεται την ποίησή του από τη φθηνή ανάγνωση. Για τον λόγο αυτό, δεν επιτρέπει την πολιτική εκμετάλλευση της ποίησής του για τους στόχους της νέας δημοκρατίας μετά το 1989. Τότε εκδίδονται επτά βιβλία του με ποιήματα και "Άπαντα" σε τέσσερις τόμους.

Ο δρόμος της ζωής του τελειώνει σε ηλικία 75 χρονών.

Παραμένουν τα ποιήματά του, η σιωπή των οποίων θα αντηχεί και στο μέλλον, μαζί με τα λόγια ενός άλλου ποιητή και φίλου του μέχρι τις τελευταίες ημέρες της ζωής του – του Ρούμεν Λεονίντοφ: "Σήμερα δικαίως μπορούμε να πούμε ότι ο Κωνσταντίν Παβλόφ ανανέωσε την ποίησή μας με την ευχέρεια της ιδιοφυΐας και ότι διείσδυσε με άγνωστη αισθητική στον εθνικό μας κινηματογράφο και θέατρο, όπου δυστυχώς δε βρήκε πιστούς στο πνεύμα του ερμηνευτές".

Και στο τέλος ας θυμηθούμε την αναγνώριση της μεγάλης Ρωσίδας ποιήτριας Άννα Αχμάτοβα, ότι ο Κωνσταντίν Παβλόφ είναι ο μεγαλύτερος Βούλγαρος ποιητής, που έχει διαβάσει.

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα