Η Νταγιάν Σαέρ είναι 23 χρονών και έχει βούλγαρο-συριακή καταγωγή. Είναι γεννημένη στην Βουλγαρία και έχει σπουδάσει εδώ. Η ίδια αντιλαμβάνεται τον εαυτό της σαν γέφυρα μεταξύ των δυο χωρών.

"Αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Συρία και το ότι η οικογένεια του πατέρα μου είναι εκεί αποτέλεσε το κίνητρο να γράψω τις πρώτες σελίδες του μυθιστορήματός μου", λέει η Νταγιάν. "Βλέπω τον πόνο του πατέρα μου όταν βλέπει ειδήσεις και όταν επικοινωνεί με τους συγγενείς του. Όλα αυτά τα συναισθήματα με αγγίζουν και δεν θα μπορούσα να μείνω αδιάφορη. Είμαι πολύ συνδεδεμένη με τον πατέρα μου και γράφοντας δείχνω την αγάπη μου προς εκείνον. Η πρωταγωνίστριά μου είναι ένα νέο κορίτσι που λέγεται Σαράγια. Είναι παντρεμένη στην Συρία και ζει ευτυχισμένη, αλλά όταν ξεκινά ο πόλεμος ο κόσμος της αναποδογυρίζεται. Ήθελα να δείξω την δύναμη του ανθρώπινου πνεύματος που νικά κάθε βάσανο. Η Σαράγια χάνει τα πάντα – τους κοντινούς της ανθρώπους, την αγάπη της αλλά τα καταφέρνει να επιβιώσει. Η ιστορία ξεκινά στην Συρία και τελειώνει στη Βουλγαρία. Οι αναγνώστες θα ταξιδέψουν όλο το δρόμο με τους ήρωες και θα νιώσουν τι περνά ένας άνθρωπος που προσπαθεί να ξεφύγει από την φρίκη του πολέμου και μετατρέπεται σε μετανάστη που πρέπει να βρει άσυλο σε ξένο τόπο".

Ο πατέρας της Νταγιάν καταλαβαίνει από τις πρώτες γραμμές του βιβλίου πως είναι αφιερωμένο σε κείνον και στην πατρίδα του έτσι όπως την θυμάται. Η συγγραφέας έχει πολλές όμορφες αναμνήσεις από τον καιρό που έκανε διακοπές στην Συρία μαζί με τους συγγενείς της. Θυμάται πώς μοίραζαν κρέας στους γείτονές τους κατά το μπαϊράμι και στην καρδιά της φυλάει την ανάμνηση μιας τρυφερής αλληλογραφίας με ένα αγόρι – γράμματα πλατωνικά που αποτελούν έμπνευση για το βιβλίο της.

Κατά την Νταγιάν είναι τρομακτικό το βάραθρο που ανοίγει μεταξύ των ανθρώπων το μεταναστευτικό ρεύμα. Οι μετανάστες έχουν περάσει χίλια βάσανα και έχουν ανάγκη από βοήθεια και παρηγοριά αλλά μεταξύ τους μπορεί να υπάρχουν και εγκληματίες γι’ αυτό πρέπει να είμαστε προσεκτικοί.

Από την άλλη, οι νέοι άνθρωποι είναι πιο ευάλωτοι στη χειραγώγηση και μπορούν πιο εύκολα να προσηλυτιστούν, μπορούν να παραπλανηθούν και να χρησιμοποιήσουν την δύναμή τους όχι για καλό σκοπό αλλά με βίαιο τρόπο. Γι’ αυτό πρέπει να προσέχουν να μην βρεθούν από την πλευρά της τρομοκρατίας.

"Για μένα η Βουλγαρία είναι το σπίτι μου, εδώ έχω μεγαλώσει, έχω ανατραφεί σ’ αυτήν την παράδοση και έχω το περιβάλλον μου, αλλά αντλώ από τις συριακές μου ρίζες που είναι ιδιαίτερα γοητευτικές", λεέι η Νταγιάν και απαντά στο βασικό ερώτημα που θέτει το βιβλίο της: για ποιους έχει θέση στον Παράδεισο;

"Κατά τη γνώμη μου στον Παράδεισο έχει θέση κυρίως για τις αθώες ψυχές που χάθηκαν πριν προλάβουν να ζήσουν. Πρέπει να καταφέρουμε να διαφυλάξουμε την καλοσύνη, την αγάπη και την ανθρωπιά. Η ζωή μας είναι μόνο μία και πρέπει να την ζούμε τώρα γιατί δεν υπάρχει αύριο για τον καθένα μας".

Μετάφραση: Αγάπη Ασπρίδου