Τα 70 του χρόνια – 45 από τα οποία στη σκηνή, γιόρτασε ο μεγάλος Βούλγαρος ηθοποιός και παγκόσμιο όνομα στην παντομίμα, Βέλιο Γκοράνοφ. Αυτό έγινε με το μονόδραμα "Η τελευταία μαγνητοταινία του Κραπ" στο θέατρο της Σόφιας "Δάκρυ και γέλιο". Το έργο δημιουργήθηκε από τον Σέμιουελ Μπέκετ.

"Ουσιαστικά, ο ήρωας έχει βυθιστεί στην μοναξιά του. Γύρω του δεν υπάρχει κανείς – ούτε φίλος, ούτε συγγενείς", λέει ο ηθοποιός σε συνέντευξή του για τη Βουλγαρική Ραδιοφωνία. "Έχει μόνο τις αναμνήσεις του, που είναι γραμμένες σε ταινία. Ο Κραπ θέλει να αφήσει στον κόσμο τις αναμνήσεις για τα όσα έζησε όλα τα χρόνια της ζωής του. Αλλά έρχεται μια νέα εποχή – την αναλογική τεχνολογία αντικαθιστά η ψηφιακή ηχογράφηση και ο ίδιος καταλαβαίνει πώς πρέπει να μεταφέρει τα πάντα σε ψηφιακό φορέα, για να μείνει κάτι απ' αυτόν. Και στην προσπάθειά του να κάνει αυτό, ο ίδιος καταλαβαίνει, ότι η ζωή του είναι ένα τίποτε, ότι δεν έχει καμία αξία".

Μία από τις παραστάσεις, στις οποίες ο Βέλιο Γκοράνοφ παίζει στο θέατρο "Δάκρυ και γέλιο" είναι "Ο Μεγάλος Ιεροεξεταστής" πάνω στο Φιόντορ Ντοστογιέφσκι.
Πώς ο ηθοποιός προετοιμάζει το κείμενό του πριν την παράσταση;
"Εκεί το πρόβλημα είναι, ότι το κείμενο αυτού του έργου μπορούμε να το συγκρίνουμε με "μαύρη τρύπα". Είναι γραμμένο με τόση δύναμη, που για μια πρόταση του Ντοστογιέφσκι οι κειμενογράφοι δημιουργούν ολόκληρο έργο".

Την δεκαετία του '70 και του '80 του περασμένου αιώνα ο Βέλιο Γκοράνοφ ίδρυσε τους πρώτους θιάσους παντομίμας στη χώρα μας - το στούντιο "Παντομίμα" και το θέατρο "Κίνηση". Στο φεστιβάλ παντομίμας στο Λονδίνο το 1980 ανακηρύχθηκε ο πρώτος μίμος σ' όλο τον κόσμο. Τώρα είναι προγραμματικός μάνατζερ του θεάτρου "Δάκρυ και γέλιο", όπου συνεχίζει να παίζει και να ανεβάζει παραστάσεις. Με αφορμή το ιωβηλαίο ο ίδιος έλαβε τιμητική πλακέτα των θεατρικών βραβείων "Ασκέερ".

Κατά πόσο οικουμενική είναι η γλώσσα της παντομίμας και πώς σας προσέλκυσε κάποτε;
"Αυτή η τέχνη μου έδωσε πολλή ελευθερία, τέτοια, που δεν είχε ο απλός Βούλγαρος", εξηγεί ο Βέλιο Γκοράνοφ. "Πρώτα δεν με εμπόδιζαν γλωσσικοί φραγμοί και ταξίδευα πολύ στον κόσμο. Δεύτερο, ως δημιουργός μπορούσα να κάνω ότι ήθελα και να μην συμμορφώνομαι με τους κανόνες και τις "στάμπες", που έβαζε η τότε κυβέρνηση".

Τι σας δίνει μεγαλύτερη χαρά στη ζωή;
"Την μεγαλύτερη χαρά στη ζωή μου δίνει η αγάπη των φίλων και συναδέλφων μου. Ποτέ μου δεν άκουσα κανένα συνάδελφο να μιλάει κάτι άσχημο για μένα. Έχω οικογένεια, που με αγαπά – τι καλύτερο μπορώ να ζητήσω. Έχω και κάτι πολύ σημαντικό - σκηνή, που με αγαπά. Και εγώ την αγαπώ. Αυτή η αγάπη δεν με εγκαταλείπει εδώ και 45 χρόνια".

Μετάφραση: Σβέτλα Τόντοροβα