Στη λέσχη λογοτεχνίας «Η πένα» στο Εθνικό Μέγαρο Πολιτισμού έγινε η πρεμιέρα του μυθιστορήματος «Βραζιλιάνικη πεταλούδα πίσω από τον ώμο μου». Η έκδοση κέρδισε διαγωνισμό του υπουργείου Πολιτισμού. Πριν από το μυθιστόρημα, η συγγραφέας Άννα Κολτσάκοβα έχει δύο ποιητικές συλλογές και άλλο ένα μυθιστόρημα – «Η επικράτηση των μαϊμούδων».

Ταξίδι στην ανθρωπιά – έτσι θα αποκαλούσα το βιβλίο που διαβάζεται με μια ανάσα. Συγκινητική ιστορία για τη μοίρα ενός καταδικασμένου παιδιού από τα παλιά κοινωνικά ιδρύματα για εγκαταλελειμμένα παιδιά. Πέρα από την πλοκή, στο βιβλίο της η Άννα Κολτσάκοβα ενσωματώνει λυρικές παρεκβάσεις σε πλαγιά γραφή, στις οποίες, για παράδειγμα, θίγει προβλήματα όπως η απανθρωποποίηση της κοινωνίας.

«Αυτό το βιβλίο το έγραψα ούτως ώστε να το διαβάζουν και άνθρωποι που απλώς θέλουν να δουν τι θα συμβεί, μη δίνοντας ιδιαίτερη σημασία στην πλαγιά γραφή», λέει σε συνέντευξη για τη Βουλγαρική Ραδιοφωνία η Άννα Κολτσάκοβα. «Από την άλλη μεριά, αν θέλει κάποιος, αφού δει τι συμβαίνει στο τέλος, να γυρίσει πίσω, να σκεφτεί τα πράγματα που ανέφερα. Να θυμηθεί κάποιους συγγραφείς, αν έχει διαβάσει έργα τους, όπως ο Αλεσάντρο Μπαρίκο, ο Πάμπλο Νερούδα και ο Χρήστο Φότεφ και να κάνει τους συνειρμούς του. Νομίζω ότι θα τον βοηθήσω σε ένα τέτοιο ενδιαφέρον ταξίδι.»

«Θαυμάσιο μυθιστόρημα, ένα από τα καλύτερα βουλγαρικά βιβλία που εκδόθηκαν τους τελευταίους μήνες στον εκδοτικό οίκο «Λέτερα» - έτσι η διευθύντριά του Νάντια Φουρνατζίεβα χαρακτήρισε το μυθιστόρημα της Άννα Κολτσάκοβα.

«Όταν λάβαμε στο e-mail το χειρόγραφο, μου ήταν περίεργο να το διαβάσω. Το άρχισα και δεν το άφησα μερικές ώρες. Το διάβασα με μια ανάσα. Το βιβλίο ήταν καταπληκτικό. Ήθελα να μάθω περισσότερα για τη συγγραφέα, γιατί, δυστυχώς, μέχρι τότε δεν ήξερα την Άννα Κολτσάκοβα. Αποδείχθηκε ότι έχει ήδη ένα μυθιστόρημα – «Η επικράτηση των μαϊμούδων», καθώς και ποιητικές συλλογές. Της μίλησα και έμεινα με την εντύπωση ότι μόνο μια τέτοια συγγραφέας που έχει μέσα της τόση αγάπη και τόση καλοσύνη, μπορεί να γράψει ένα τέτοιο μυθιστόρημα.»

Στην πρεμιέρα του το βιβλίο παρουσιάστηκε από την υφηγήτρια Βέσελα Γκένοβα της Σχολής Κλασσικών και Νέων Φιλολογιών στο Πανεπιστήμιο Σόφιας «Άγιος Κλήμης της Αχρίδας»: «Το μυθιστόρημα μας γυρίζει πίσω ή μας μεταφέρει, ανάλογα με την ηλικία και την εμπειρία στη ζωή μας, στη δεκαετία του ‘80 του 20^ου αιώνα και στο μέχρι πρόσφατα υπάρχον σύστημα φροντίδας εγκαταλελειμμένων παιδιών «Μητέρα και παιδί» - επισημαίνει η ίδια. «Μια φοιτήτρια που τυχαία βρέθηκε σε μια ομάδα εργασίας σε ένα τέτοιο ίδρυμα, βρίσκει στο τμήμα, στο οποίο ανατρέφονται παιδιά με ειδικές ανάγκες, ένα αγοράκι, που θεωρεί γερό. Ο αγώνας της για τη ζωή και το μέλλον αυτού του παιδιού είναι η βασική γραμμή της πλοκής στο μυθιστόρημα, γύρω από την οποία περιπλέκονται μερικά σημαντικά και βαθιά νήματα σκέψης. Παραπέμπουν στα προβλήματα του κοινωνικού και του προσωπικού ήθους, στο νόημα της ζωής και στην τυφλή τύχη. Το μυθιστόρημα ζωγραφίζει μια τάχα ιμπρεσιονιστική, αλλά στην ουσία τρομακτικά ρεαλιστική εικόνα της πνευματικότητας της βουλγαρικής κοινωνίας από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 του περασμένου αιώνα. Αυτή η εικόνα είναι θλιβερή και αποκρουστική.»

Τι κρύβεται πίσω από τον ασυνήθιστο τίτλο του βιβλίου; Η βραζιλιάνικη πεταλούδα σχετίζεται με τη Θεωρία του Χάους, ο πρωτοπόρος της οποίας είναι ο Αμερικανός μαθηματικός και μετεωρολόγος Έντουαρντ Λόρεντζ. Το 1962 ο Λόρεντζ ρωτά: «Μπορεί η κίνηση των φτερών μιας πεταλούδας στη Βραζιλία, να προκαλέσει τυφώνα στο Τέξας;» Και η Άννα Κολτσάκοβα συμπληρώνει: «Τη χρησιμοποίησα ως σύμβολο του χάους, της τύχης και του μοιραίου».

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα