«Το ζωγράφισμα είναι μαγεία. Ζωγραφίζοντας, ξεχνάς για τον χρόνο και την πραγματικότητα», λέει η ζωγράφος Λίντια Κίρεβα, γνωστή για τη μη παραδοσιακή τεχνοτροπία της να ζωγραφίζει με δάχτυλα. Η Λίντια μένει στο χωριό του Πλόβντιβ Τσαλαπίτσα και συνήθως δημιουργεί τη νύχτα. Οι μέρες της περνούν με φροντίδες για τα παιδιά και τη δουλειά της, από την οποία ζει. Οι πίνακες είναι το ρομαντικό μέρος της ζωής της, είναι αυτό που τη σώζει από τη μονοτονία και τον γρήγορο ρυθμό της καθημερινότητας. «Μπορώ να αντέξω να ζωγραφίζω όλη νύχτα χωρίς να καταλάβω πώς πέρασε ο χρόνος. Όταν βρεθώ στον μαγευτικό κόσμο αυτό, όλα τα υπόλοιπα χάνουν τη σημασία τους» - λέει η αυτοδίδακτη ζωγράφος.
Από τα παιδικά της χρόνια την προσέλκυε η ζωγραφική, αλλά, ακολουθώντας τη συμβουλή των γονέων της, δεν εγγράφηκε σε εξειδικευμένο σχολείο τεχνών. Για πολλά χρόνια έμεινε εκτός της τέχνης, αλλά ήρθε η στιγμή όταν το δημιουργικό της πνεύμα νίκησε. Τότε η Λίντια παραμέλησε τον ύπνο και άρχισε να αναπλάθει τα πολύχρωμα οράματά της.
«Από πολύ χρόνο είχα αγοράσει τέμπερες, που περίμεναν την κατάλληλη στιγμή, για να τις χρησιμοποιήσω. Πριν λίγο περισσότερο από έναν χρόνο αισθάνθηκα, ότι οι εικόνες πρέπει να βγουν από τη συνείδησή μου και να μεταφερθούν στον πίνακα. Τότε άρχισα να ζωγραφίζω, βάζοντας τις τέμπερες με δάχτυλα. Τα πινέλα κατ’ αρχήν δε μου αρέσουν. Ενδιαφέρθηκα αν υπάρχουν και άλλοι ζωγράφοι, που χρησιμοποιούν παρόμοια. Ήρθα σε επαφή με τη Στέφκα Μπαλτζίεβα, η οποία είναι μια από τις πρώτες ζωγράφους στη χώρα μας που δε χρησιμοποιούν πινέλο. Γνώρισα και τους μαθητές της. Ζωγράφιζα συνεχώς, κάθε βράδυ, ενώ όλοι στο σπίτι κοιμούνταν».
Για σύντομο χρονικό διάστημα η Λίντια Κίρεβα κατόρθωσε να κερδίσει την προσοχή του κοινού. Πίνακές της αγοράστηκαν από εκτιμητές στην Αγγλία και τη Γερμανία. Οι ασυνήθιστοι πίνακες σπάνια βρίσκουν θέση στις γκαλερί, αλλά έχουν πολλούς θεατές στην ιστοσελίδα της.
«Οι πίνακές μου αρέσουν στο κοινό. Λες και δίνουν ενέργεια. Αρχίζω να ζωγραφίζω χωρίς να ξέρω τι ακριβώς θα κάνω. Βάζω τις μπογιές και μετά αποφασίζω πώς θα συνεχίσω. Όταν κάθομαι να ζωγραφίζω, δε χρειάζομαι προετοιμασία, όλα γίνονται με ευκολία λες και είναι παιδικό παιχνίδι. Συχνότερα ζωγραφίζω λουλούδια με διαφορετικό σχήμα, αλλά πάντα με πολύ χρώμα και διασκέδαση. Αγαπώ πολύ τη φύση. Θέλω οι πίνακές μου να φέρουν χαρά, ζεστασιά και απόλαυση στους ανθρώπους. Ελπίζω, ότι μέσω των έργων μου θα μεταδώσω στον θεατή το μήνυμα, ότι αυτό, που χρειαζόμαστε περισσότερο, είναι η καλοσύνη των άλλων. Είναι η δύναμη, που μας γεμίζει θετική ενέργεια και μας εμπνέει αισιοδοξία και πίστη. Η επιτυχία μου είναι παράδειγμα για το ότι εάν θέλει κανείς να πετύχει κάτι, πάντα μπορεί να βρει τρόπους. Το ζωγράφισμα είναι το μεγαλύτερο θαύμα, που συνέβη στη ζωή μου. Ευχαριστώ πολύ την οικογένειά μου, επειδή με στηρίζει, επιδοκιμάζει τα πράγματα που κάνω, και με ενθαρρύνει να προοδεύω.»
Μετάφραση: Σβέτλα Τόντοροβα
Οι φωτογραφίες παραχωρήθηκαν από τη Λίντια Κίρεβα
Μέσω του Ταμείου για την Διατήρηση της Πολιτιστικής Κληρονομιάς της πρεσβείας των ΗΠΑ θα διατεθούν 240 000 δολάρια για τον χώρο ανεξάρτητων τεχνών «ReBonkers» στην Βάρνα. Πρόκειται για ιστορικό κτήριο από το 1827 που χρησιμοποιούταν για αποθήκη..
Η βασική λειτουργία και ρόλος των βουλγαρικών πολιτιστικών ινστιτούτων στο εξωτερικό είναι να παρουσιάζουν τα επιτεύγματα του βουλγαρικού πολιτισμού σε όλη την πολυμορφία του στο ξένο κοινό. «Το πρόγραμμά μας πρέπει να είναι ποικίλο και ο καθένας..
Ο βουλγαρικός μορφωτικός σύλλογος είναι μοναδικός θεσμός, που διατηρεί την πνευματικότητα και τις παραδόσεις του λαού μας επί αιώνες. «Μόλις» 115 χρόνια γιορτάζει ο Λαϊκός Μορφωτικός Σύλλογος «15 η Σεπτεμβρίου 1909» στο Ραζλόγκ. Μ’ αυτή την αφορμή..