Η σταδιοδρομία της αρχίζει σε πολύ μικρή ηλικία, όταν δεν ξέρει ακόμη τι θα πει «παιδί θαύμα». Λαμβάνει την εκπαίδευσή της σε παγκοσμίου φήμης μουσικούς παιδαγωγού στα καλύτερα ανώτατα μουσικά ιδρύματα, κερδίζει σημαντικά βραβεία και παρουσιάζεται στις καλύτερες  μουσικές αίθουσες του πλανήτη. Σε ηλικία 26 ετών γίνεται μέρος της Ραδιοφωνικής συμφωνικής ορχήστρας της Στουτγάρδης – η Μίλα είναι ο νεότερος εξ άρχων στην ιστορία του συγκροτήματος. 

«Κατάγομαι από οικογένεια μουσικών, εξηγεί η Μίλα. Η μητέρα μου είναι καθηγήτρια σολφέζ στο Εθνικό μουσικό σχολείο, ενώ ο πατέρας μου είναι βιολιστής, ένας από τους ιδρυτές του συγκροτήματος δωματίου «Σολίστ της Σόφιας». Έχω μεγαλύτερη αδελφή, η οποία επίσης είναι βιολίστρια και από μικρή ασχολείται με μουσική. Όταν συμπλήρωσα τα τέσσερα χρόνια μου, μου έφτιαξαν μικρό βιολί ειδικά για μένα, επειδή ήμουν μικρόσωμο παιδί και ακόμη και τα μικρότερα βιολιά ήταν μεγάλα για μένα. Ο πρώτος εκπαιδευτής μου ήταν ο Αλεξάνταρ Σεραφίμοβ, συνάδελφος του πατέρα μου από το συγκρότημα «Σολίστ της  Σόφιας». Είχε πολύ καλή προσέγγιση στα παιδιά. Αρχίσαμε με τραγουδάκια, τα μαθήματα πάντα ήταν συνδεδεμένα με παιχνίδι και μέχρι σήμερα έχω πολύ καλές αναμνήσεις. Συνέχισα την εκπαίδευσή μου στις ΗΠΑ, στην Νέα Υόρκη. Η πρώτη μου συμμετοχή εκεί ήταν στο γνωστό μουσικό φεστιβάλ στο Άσπεν. Αργότερα έβαλα την υποψηφιότητά μου για υποτροφία στο Julliard school. Χάρη στην υποτροφία αυτή τελείωσα εκεί μέση μουσική εκπαίδευση, ενώ μετά – και ανώτατη.»

Η Μίλα είναι μόλις 13 χρονών, όταν φεύγει για τις ΗΠΑ. Μαθαίνει μουσική και ειδικεύεται εκεί περίπου 10 χρόνια. Καθ όλο το χρόνο έχει τη δυνατότητα να παίζει σε καλά συγκροτήματα υπό την διεύθυνση γνωστών μουσικών. «Η πείρα, που συσσώρευσα, με βοήθησε να βρω τη «δική μου φωνή», λέει η Μίλα. Σ αυτήν την αναζήτηση είναι ιδιαίτερα ωφέλιμη η ειδίκευσή της στο Λονδίνο.

«Ήθελα και πάλι να είμαι στην Ευρώπη και πήγα στο Guildhall School of music στον Ίφρα Νιίμαν για δύο χρόνια, εξηγεί η Μίλα. Μετά την «αμερικανική σχολή» είχα την δυνατότητα να ασχοληθώ με μουσική με περισσότερη ησυχία. Ο καθηγητής Νιίμαν είχε μια απίθανη διαίσθηση, που τον οδηγούσε στην παιδαγωγική του εργασία. Με άφησε στην δική μου διαίσθηση και αυτό ήταν το καλύτερο εκείνη τη στιγμή – να βρω τον εαυτό μου, την φωνή μου. Μου αρέσουν πολλά τα ρεσιτάλ σόλο, οι υπευθυνότητες του εξ άρχοντος είναι τελείως διαφορετικές, ενώ μουσική δωματίου λατρεύω να παίζω. Έτσι μπορώ να δω την ερμηνεία μουσικής από διάφορες σκοπιές. Αυτό μου φέρνει κάποια ισορροπία. Γίνομαι πολύ πιο σίγουρη να κάνω αυτό, που θέλω στην ερμηνεία. Διαίσθηση, αλλά εμπλουτισμένη από την  πείρα – αυτό δίνει ελευθερία. Είναι απλό – σαν πτήση, που κάνεις.»

Πριν λίγες μέρες η Μίλα παρουσίασε συναυλία σαν σολίστ και εξ άρχων γνωστής ορχήστρας δωματίου, επίκεινται και άλλες εκδηλώσεις με το κουαρτέτο, στο οποίο παίζει. Ας ακούσουμε και πότε ήταν η τελευταία της ατομική συναυλία.

«Λίγο πριν γεννηθεί το τρίτο μου παιδί, στα τέλη Μαρτίου, λέει η Μίλα. Σκεφτόμουν πώς θα έχω αρκετό χρόνο, για να μάθω κάποια έργα, που εδώ και πολύ χρόνο σχεδιάζω να περιλάβω στο ρεπερτόριό μου – έργα του Χίντεμιτ, Μέντελσον, Μπαχ. Αλλά το παιδί γεννήθηκε μερικές εβδομάδες νωρίτερα και έπρεπε να παρατήσω κάποια από τα σχέδιά μου. Για μερικούς μήνες θα διακόψω και τη δουλειά μου στην ορχήστρα – μέχρι τις αρχές του 2017, όταν μας περιμένουν σπουδαία προγράμματα».

Μετάφραση: Σβέτλα Τόντοροβα