Φέτος η χορωδία «Χριστίνα Μόρφοβα» γιορτάζει την 80^η επέτειό της. Ιδρύθηκε από την καθηγήτρια Λιουντμίλα Προκόποβα το 1936, το έτος όταν η μεγάλη τραγουδίστρια της όπερας Χριστίνα Μόρφοβα πέθανε σε αυτοκινητικό δυστύχημα. Η χορωδία είναι κάτοχος πολλών βραβείων από διεθνείς διαγωνισμούς – στο Λανγκόλλεν (Μεγάλης Βρετανίας), στη Βάρνα (Βουλγαρίας), στη Λειψία (Γερμανίας), στην Γκορίτσια (Ιταλίας), στην Τολόσα (Ισπανίας), στην Άγκυρα (Τουρκίας) και αλλού. Έχει πραγματοποιήσει συναυλίες στην Τσεχία, τη Σλοβακία, την Ουγγαρία, την Ολλανδία, την Ελλάδα, το Ισραήλ, τη Ρουμανία, το Βέλγιο, την Αυστρία κ. ά.

«Για μένα η χορωδία είναι μέρος της ζωής μου. Να τραγουδάς σ’ αυτήν είναι γιορτή, γιατί η μουσική μας ενώνει, διατηρούμε υπέροχες σχέσεις. Το γεγονός ότι έχουμε διαφορετική ηλικία και επαγγέλματα μας εμπλουτίζει. Η περιοδεία στο Ισραήλ το 1992 για μένα ήταν μια από τις πιο αξέχαστες. Εκεί ο ήχος της βουλγαρικής μουσικής δημιούργησε μία αξέχαστη μουσική εμπειρία. Έχουμε πολλές διασκευές δημοτικών τραγουδιών στο ρεπερτόριό μας. Μέρος της αποστολής μας είναι να είμαστε πρεσβευτές του βουλγαρικού φολκλόρ στον κόσμο. Πρόσφατα επισκεφθήκαμε το Πιρντόπ, όπου έχασε τη ζωή της η Χριστίνα Μόρφοβα. Το μνημείο της αναστηλώθηκε και ήταν μεγάλη συγκίνηση για μας να της αποτίσουμε φόρο τιμής. Η ζεστή υποδοχή του κοινού μας ενθαρρύνει. Η μουσική στην σκηνή είναι μια μαγεία. Η χορωδιακή τέχνη είναι μια συλλογική τέχνη, μαθαίνει κανείς να σέβεται τους ανθρώπους γύρω του κα να είναι πιο ανεκτικός. Καλύτερα θα ήταν όλοι να προσπαθήσουν να τραγουδούν, γιατί η τέχνη αυτή μας κάνει πραγματικά καλύτεροι, πιο ευτυχισμένοι και πιο όμορφοι.»

Η διάσημη Βουλγάρα διευθύντρια, καθηγήτρια Λίλια Γκιούλεβα επί πολλά χρόνια διηύθυνε τη χορωδία. Ας μάθουμε τι λέει η μαθήτριά της Τάνια Νίκλεβα-Βλάντεβα, η οποία εδώ και δυο δεκαετίες είναι διευθύντρια της χορωδίας:

«Στην αρχή τη χορωδία ανέλαβε η Λιουντμίλα Προκόποβα, διευθύντρια της χορωδίας μέχρι το 1959. Δυο χρόνια νωρίτερα στο σύνολο προσκλήθηκε η νέα τότε Λίλια Γκιούλεβα. Από την ίδια έμαθα πάρα πολύ. Δεν είναι εύκολο να συνεχίσεις το έργο μιας τέτοιας μαέστρου και καθηγήτριας. Μακρύς, δύσκολος και μερικές φορές αρκετά οδυνηρός είναι ο δρόμος προς το να κερδίσεις την εμπιστοσύνη των τραγουδιστριών. Αυτό με βοήθησε να αναπτυχθώ ως προσωπικότητα. Θεωρώ ότι το μεγαλύτερο επίτευγμα είναι ότι ο αριθμός των μελών της χορωδίας όλο και περισσότερο αυξάνεται. Έχουμε νέους οπαδούς και αυτό με ικανοποιεί.»

«Την 1^η Δεκεμβρίου συμμετέχουμε σε επετειακή συναυλία του μορφωτικού συλλόγου «Διδάκτωρ Πέταρ Μπερόν», που γιορτάζει 90 χρόνια από την ίδρυσή του» - συνεχίζει η κα Βλάντεβα. – «Δύο ημέρες αργότερα θα έχουμε συναυλίες στο Καζανλάκ, στο πλαίσιο του πρώτου χορωδιακού φεστιβάλ «Πέτκο Στάινοφ» με αφορμή τα 120 χρόνια από τη γέννηση του συνθέτη. Την επόμενη μέρα έχουμε συναυλία στην πόλη Στάρα Ζαγκόρα μαζί με μαθητές από το μουσικό σχολείο της πόλης, το οποίο φέρει επίσης το όνομα της Χριστίνα Μόρφοβα. Στις 11 Δεκεμβρίου η χορωδία θα γιορτάσει την Παγκόσμια Ημέρα της Χορωδιακής Τέχνης με συναυλία στη Σόφια, και αργότερα είμαστε στο Χάσκοβο, όπου θα πραγματοποιηθεί το Πρώτο Εθνικό Φεστιβάλ Χριστουγεννιάτικων και Πρωτοχρονιάτικων τραγουδιών. Προσπαθούμε να προσελκύσουμε περισσότερους ανθρώπους στην χορωδιακή μουσική, διότι είναι μια καθαρή πηγή βουλγαρικού πολιτισμού. Να πετύχεις αρμονία με τους άλλους είναι το καλύτερο όχι μόνο στην τέχνη, αλλά και στη ζωή. Ο καθένας μπορεί να απομονωθεί, αλλά η ικανότητα να ζεις με τους άλλους είναι ανεκτίμητη. Μετά τις πρόβες βλέπω τα μάτια των τραγουδιστριών να γελούν και καταλαβαίνω ότι η ζωή μου έχει νόημα.»

Μετάφραση: Πένκα Βέλεβα