Πριν περίπου έναν χρόνο τέσσερεις Βούλγαροι δημιουργοί επισκέφτηκαν για πρώτη φορά την Ινδία. Η Σέλμα Τόντοροβα, η Αγκλίκα Γκαϊτάνικοβα, ο Ιβάν Ντόντοφ και ο Στέφαν Τσουρτσουλίεφ παρουσίασαν τη Βουλγαρία στην πρώτη έκδοση της Διεθνούς Μπιενάλε Ακουαρέλας στοΝέο Δελχί, όπου παρουσιάστηκαν τα έργα και άλλων εννέα Βουλγάρων. Το πιο εντυπωσιακό, κατά τη γνώμη τους, βίωμα ήταν το υπαίθριο εργαστήριο ζωγραφικής στους πρόποδες των Ιμαλάιων. Αυτή τη θαυμάσια ευκαιρία οι ζωγράφοι έλαβαν χάρη στο Ινδολογικό Ίδρυμα «Ανατολή-Δύση», τον οικοδεσπότη του υπαίθριου εργαστηρίου ζωγραφικής στον Οίκο Πολιτισμού «Σούσμα» - διδάκτορα Καράν Τσαουχάν, τη Διεθνή Κοινωνία Ακουαρέλας στη Βουλγαρία και τη πρεσβεία της Δημοκρατίας της Ινδίας στη Βουλγαρία. Οι πίνακες από το εργαστήριο παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στη Βάρνα, ενώ από την 1^η έως την 31^η Δεκεμβρίου η έκθεση «Η Ινδία αλά πρίμα» φιλοξενείται στην γκαλερί «Σέρντικα» της Σόφιας. Πριν να σας παρουσιάσουμε την εκδήλωση από την άποψη των συμμέτοχων, σας προτείνουμε μέρος της συνέντευξής μας με τον κριτικό τέχνης, καθηγητή Τσαβντάρ Ποπόφ.

«Αλά πρίμα» είναι όρος που χρησιμοποιείται στην τέχνη και αφορά μοναδικά την ακουαρέλα. Πρόκειται για πρώτη εντύπωση, πρώτη δημιουργία, χωρίς επαναληπτικές ενέργειες, χωρίς επιδιορθώσεις στο ζωγράφισμα της εικόνας. «Αλά πρίμα» είναι το κοινό μεταξύ των ξεχωριστών ζωγράφων σ’ αυτήν την έκθεση, τα έργα τους είναι δημιουργημένα σε μία ανάσα, αυτοσχεδιαζόμενα, έχουν αποτυπώσει τις πρώτες εντυπώσεις τους. Σεπρώτοπλάνοβγαίνουντομεγαλείο, ησημασίατουίδιουτουθέματος -ηφύση, ηαρχιτεκτονική, ταπρόσωπαπουβλέπουμε.Υπάρχειμία σκέψη του Ρόκγουελ Κεντ: «Ορισμένες φορές όταν αντιμετωπίζεις το μεγαλείο της φύσης ή του μοτίβου που αναδημιουργείς, θέλεις όχι να εκφράσεις, αλλά να ξεχάσεις τον εαυτό σου.». Και εδώ έχουμε ακριβώς αυτή τη συμπεριφορά.»

Η κα Σέλμα Τόντοροβα, η επιμελήτρια της έκθεσης, μας είπε τα εξής:

«Είχα αποφασίσει να επισκεφτώ την Ινδία και το μοιράστηκα με την κα Μπογιάνοβα, πρόεδρο του Ινδολογικού Ιδρύματος «Ανατολή-Δύση». Δική της ήταν η ιδέα να κάνουμε κάτι περισσότερο στην Ινδία, κάτι που να είναι πραγματικά δημιουργική διαδικασία. Πριν περίπου δύο δεκαετίες ο διδάκτωρ Καράν Τσαουχάν δίδασκε στο Πανεπιστήμιο της Σόφιας «Άγιος Κλήμης της Αχρίδας». Και από τότε άρχισε η επαγγελματική φιλία τους. Δεν είχε επισκεφτεί τη Βουλγαρία από αρκετά χρόνια, αλλά ακριβώς το περασμένο καλοκαίρι ήρθε. Του άρεσαν τα έργα μας και λάβαμε πρόσκληση να επισκεφτούμε τον Οίκο Πολιτισμού «Σούσμα». Όλοι μας θέλαμε πολύ να ζωγραφίζουμε και αξιοποιήσαμε κάθε στιγμή, στην οποία μπορούσαμε να δουλεύουμε.»

«Για μένα είναι πραγματοποιημένο όνειρο, κάτι που από καιρό ήθελα, αλλά ούτε που φανταζόμουν ότι θα υλοποιηθεί», λέει η κα Γκαιτάνικοβα. - «Ήταν ένας εξαιρετικός μήνας. Τώρα κοιτάζω του πίνακες πιο ήρεμα. Τότε ήμουν πολύ απαιτητική προς τον εαυτό μου. Δεν μπορώ να ξεχάσω το αίσθημα να είμαι μεταξύ των κορυφών και των ανθρώπων, την αγνότητα της ματιάς και του χαμόγελού τους.»

«Η Ινδία είναι η χώρα των εκπλήξεων», λέει ο Στέφαν Τσουρτσουλίεφ. «Πρέπει κανείς να ξεκινά απροετοίμαστος και να περιμένει όλα. Δουλεύαμε σαν σε ζάλη, αυτοσχεδιάζοντας. Η Ινδία είναι προκλητικά έγχρωμη, η ίδια η ονομασία της προκαλεί έκρηξη χρωμάτων.»

«Ακόμα νιώθω τη ζεστασιά, με την οποία μας υποδέχτηκαν», λέει ο Ιβάν Ντόντοφ. «Τόσο εγκάρδιους, αφοσιωμένους ανθρώπους δεν είχα συναντήσει. Το άλλο που με εντυπωσίασε πολύ ήταν το μεγαλείο και η ηρεμία της ισχυρής οροσειράς των Ιμαλάιων, η ενέργεια της ανατολής του ηλίου. Πιστέψτε – κάθε πρωί τα χρώματα, το βουνό ήταν απίθανα – 14 διαφορετικές ανατολές του ηλίου. Αυτό ήταν δώρο για μένα.»

Μετάφραση: Σοφία Μπόντσεβα

Φωτογραφίες: Αλμπένα Μπέζοβσκα