Μια ηλιαχτίδα μπαίνει από το ανοιχτό παραθύρι, πίσω από το οποίο είναι το χιονισμένο παραμύθι. Δεν μπορούμε να αντισταθούμε στην μυρωδιά των τηγανιτών λιχουδιών, που έρχεται από την κουζίνα και μας κάνει να σηκωθούμε από το ζεστό κρεβάτι. Είμαστε επισκέπτες στο οικολογικό σπίτι-ατελιέ της οικογένειας Βελίτσκα και Έντσο Γκάνκοφσκι στο χωριό Ντράσκοβα πολιάνα στους πρόποδες του Αίμου. Η Βελίτσκα είναι φωτογράφος, και ο Έντσο - καλλιτέχνης-κεραμίστας, κάποτε εκπαιδευτής στο Σχολείο Τεχνών του Τρογιάν. Ξέρουν ότι ο Θεός βοηθά, αλλά υπολογίζονται στον εαυτό τους και το 2003 συνδυάζουν τις γνώσεις τους για τις τέχνες με την αγάπη τους για τον τουρισμό και την επικοινωνία, και τις μετατρέπουν σε βιοπορισμό και τρόπο ζωής τους. Από τότε υποδέχονται τους επισκέπτες με τα λόγια: «Θέλουμε να αισθάνεστε σαν στο σπίτι σας. Εμείς θα σας εξασφαλίσουμε χαλάρωση και όλα θα σας γεμίσουν θετική ενέργεια». Αλλά ας μάθουμε από την νοικοκυρά για την αρχή:

«Όλη η ζωή μου πέρασε στο βουνό. Έχω συμμετάσχει σε διάφορες αποστολές και έρευνες. Στο σπίτι-ατελιέ μας στο χωριό έρχονταν πολλοί φίλοι. Και έτσι μας ήρθε η ιδέα σ’ αυτό να φιλοξενούμε και άγνωστους ανθρώπους, με τους οποίους μπορούμε να γίνομαι φίλοι. Έτσι, αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στον εναλλακτικό τουρισμό.»

Η οικογένεια Γκάνκοφσκι είναι μέλη της Ένωσης Εναλλακτικού Τουρισμού Βουλγαρίας, συμμετέχουν σε ευρωπαϊκά προγράμματα, διαφοροποιούν τις δυνατότητες αναψυχής που προσφέρουν. Λόγω της αυθεντικής φιλοξενίας και της φροντίδας για τη φύση, στην οικογένεια απονεμήθηκε το πιστοποιητικό «Πράσινη οικία». Εδώ έρχονται επισκέπτες από τη Βουλγαρία και το εξωτερικό.

Έρχονται και φοιτητές τέχνης από τη Μεγάλη Βρετανία για να κάνουν την εξάσκησή τους στην κεραμική. «Έρχονται σε μας και θέλουν να μάθουν τα πάντα. Πηγαίνουμε μαζί να μαζεύουμε θεραπευτικά βότανα, μανιτάρια, τους πάμε στο ποτάμι και τους διδάσκουμε βουλγαρικά τραγούδια και χορούς», λέει η Βελίτσκα. Στο πλαίσιο του σχεδίου εναλλακτικού τουρισμού η οικογένεια Γκάνκοφσκι οργανώνει επταήμερες διακοπές για ανθρώπους απ’ όλο τον κόσμο, οι οποίοι έρχονται στο χωριό για να ασχοληθούν με χειροτεχνίες: κεραμική, αγιογραφία, ξυλογλυπτική και φωτογραφία, μαζί με βόλτες στο βουνό.

Το χωριό Ντράσκοβα πολιάνα είναι μικρό, άλλα οι ντόπιοι είναι εγκάρδιοι, χαμογελαστοί και πάντα αλληλοβοηθούνται, λέει η Βελίτσκα:

«50-60 άτομα κατοικούν το χωριό, που αποτελείται από πέντε γειτονιές, με απόσταση ανάμεσά τους 2 χιλιόμετρων. Ο δρόμος είναι καλός – βρισκόμαστε στον κύριο δρόμο Τρογιάν – Απρίλτσι και οι άνθρωποι μας βρίσκουν εύκολα.»

Η περιοχή προσφέρει πολλές ευκαιρίες για περπάτημα και χαλάρωση:

«Το χωριό βρίσκεται σε σημείο ανοιχτό προς το κεντρικό μέρος της οροσειράς Αίμο. Είναι η κοιλάδα του Απρίλτσι – «η ηλιόλουστη κοιλάδα στην καρδιά του Αίμου». Έχουμε πολλές ηλιόλουστες ημέρες, ενώ από δω αρχίζει η διαδρομή μέχρι το Μοναστήρι του Τρογιάν, η οποία με τα πόδια είναι μιάμιση ώρα. Ο δρόμος περνάει από τη γειτονιά Μπάμπα Στάνα, όπου πρόσφατα χτίστηκαν δύο ξενοδοχεία, που τώρα περιμένουν επισκέπτες, μιας και τα σπίτια δίπλα τους είναι διατηρημένα από την περίοδο της Αναγέννησης. Από κει κατεβαίνουμε στο κέντρο του χωριού Ορεσάκ, γνωστό με την έκθεση των καλλιτεχνικών επαγγελμάτων και των τεχνών, που ιδρύθηκε το 1971, και όπου οι τεχνίτες από όλη τη χώρα παρουσιάζουν τα έργα τους. Μετά κατά μήκος του ποταμού Τσέρνι Όσαμ ή προχωρώντας στον δρόμο, φτάνουμε στο τρίτο μεγαλύτερο μοναστήρι της Βουλγαρίας - τη Μονή του Τρογιάν, που ιδρύθηκε στις αρχές του 17^ου αιώνα. Κατευθυνόμαστε στο χωριό Τσέρνι Όσαμ και από κει – στο φυσικό καταφύγιο «Στενέτο», το οποίο συμπεριλήφθηκε στο πρόγραμμα «Άνθρωπος και βιόσφαιρα» της UNESCO. Είμαστε κοντά και στoκαταφύγιο «Βόρειο Τζεντέμ». Συχνά πάω τους επισκέπτες μου στο βουνό, γιατί πολλοί είναι φυσιολάτρες.

Έρχονται και φωτογράφοι, με τους οποίους κάνουμε υπαίθρια εργαστήρια. Φωτογραφίζουμε και στη συνέχεια σχολιάζουμε τις φωτογραφίες, αλλά μ’ αυτό δεν τελειώνουν οι ευκαιρίες για τουρισμό στην περιοχή», υπογραμμίζει η Βελίτσκα Γκάνκοφσκα.

«Κοντά μας βρίσκεται και το χωριό Γκούμοστνικ, γνωστό με την όμορφη Εκκλησία του Αγίου Νικόλαου του Καλοκαιρινού, ίσως ένα από τα πιο όμορφα της περιοχής. Στην αυλή της υψώνεται ένα μνημείο εις μνήμην ντόπιων κατοίκων, που έχασαν τη ζωή τους στο ναυάγιο του πλοίου «Τιτανικός». Το εικονοστάσιο είναι έργο των επαναστατών -μαρτύρων, που έλαβαν μέρος στην Εξέγερση του Νόβο σέλο. Ο ναός αναστηλώθηκε, μαζί με το κρυφό σχολείο από τις αρχές του 19^ου αιώνα, έχει και μουσειακή συλλογή. Από κει μπορείτε να απολαύσετε μια υπέροχη θέα προς το βουνό.»

Μετάφραση: Πένκα Βέλεβα

Φωτογραφία: προσωπικό αρχείο