Τον Φεβρουάριο οι Βούλγαροι κλαδεύουν τα αμπέλια και γιορτάζουν με κρασί την Hμέρα του Τρύφωνα Ζαρεζάν, δηλαδή του Κλαδευτή. Η γιορτή συνδέεται με την παλαιοημερολογίτικη Hμέρα του Άγιου Τρύφωνα στις 14 Φεβρουαρίου, στο σύνορο μεταξύ του χειμώνα και της άνοιξης. Ο Άγιος Τρύφωνας συνδέεται με τα αμπέλια, γιατί λένε πως προσευχήθηκε στον Θεό να τα σώσει από τα βλαβερά έντομα και οι αμπελουργοί του ανάβουν καντήλια όταν κάνουν αγιασμούς. Στη βουλγάρικη παράδοση αυτή τη μέρα κλαδεύουν τα αμπέλια τελετουργικά, έτσι ώστε να δώσουν πλουσιότερη σοδιά και προσεύχονται για την υγεία των νοικοκυραίων.
Μετά το 1989 στη Βουλγαρία πολλοί άνθρωποι άρχισαν να γιορτάζουν την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου ή αλλιώς την ημέρα των ερωτευμένων, και τον Φεβρουάριο εμφανίστηκαν πολλά φεστιβάλ που τονίζουν τη σχέση μεταξύ του έρωτα και του κρασιού που αποδεικνύονται το ίδιο μεθυστικά.
Στην επαρχία, στο κλάδεμα των αμπελιών δε συμμετέχουν γυναίκες. Οι άντρες κόβουν τις βέργες με κοντά δρεπάνια και ποτίζουν τη γη με κρασί. Με τις βέργες φτιάχνουν στεφάνια και έτσι στολισμένοι όλοι κάθονται να φάνε σε γιορτινά τραπέζια. Αυτή τη μέρα τρώγονται πίτες μόνο με αλεύρι και αλάτι και κότες γεμιστές με πλιγούρι. Οι κλαδευτές επιλέγουν για αρχηγό κάποιον αξιοσέβαστο, πλούσιο και ηλικιωμένο άντρα και γυρίζουν στο χωριό με γέλια και μουσική. Εκεί αρχίζουν να χορεύουν.
Σήμερα οι σχέσεις μεταξύ των δυο φύλων είναι πολύ πιο εύκολες, αλλά στις παραδοσιακές κοινωνίες είναι πιο συνηθισμένες οι δυστυχισμένες αγάπες και υπάρχουν πολλά τραγούδια για τα εμπόδια που πρέπει να περάσουν οι ερωτευμένοι για να είναι μαζί.
Το κρασί δίνει χαρά στους ανθρώπους, αλλά πρέπει να πίνεται με μέτρο, γιατί ο μεθυσμένος άνθρωπος μπορεί να κάνει πράγματα, για τα οποία μετά να μετανιώνει.
Η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου καθιερώθηκε στη Δυτική Ευρώπη κατά τον Μεσαίωνα, όπου τη συνδέουν με την εποχή που αρχίζουν να ζευγαρώνουν τα πουλιά. Σήμερα η γιορτή είναι εμπορικοποιημένη και αυτή τη μέρα η αγορά κατακλύζεται με καρδιές και αγγελάκια. Αλλά και οι πιο παραδόπιστοι Βούλγαροι προτιμούν να πίνουν κρασί με το ταίρι τους.
Φωτογραφίες: BGNES
Τα παιχνίδια όπου ο κύριος χαρακτήρας είναι το αυγό μάλλον δεν είναι πολλά. Αν ψάξουμε όμως για πληροφορίες, θα βρούμε μια ελαφρώς λιγότερο δημοφιλή παράδοση που διατηρείται στην επικράτεια της σημερινής Βεσσαραβίας, όπου ζουν πολλοί Βούλγαροι...
Η Μεγάλη Πέμπτη είναι μια από τις δύο μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας που βάφουμε τα αυγά για το Πάσχα. Η παράδοση λέει ότι αυτό το σημαντικό έργο πρέπει να το αναλαμβάνει η γηραιότερη γυναίκα της οικογένειας και το πρώτο αυγό να είναι πάντα βαμμένο..
Το Τσάρεβετς μετατρέπεται εκ νέου σε μέρος, όπου ξαναζωντανεύουν οι παλιές παραδόσεις. Το Σάββατο, 27 η Απριλίου, το χωριό της περιοχής της πόλης Μέζντρα, φιλοξενεί την 3 η έκδοση του Φεστιβάλ του Σαπουνιού, που παρουσιάζει ένα τυπικό ντόπιο έθιμο...