Λίγες μέρες πριν την 6^η Μαΐου – η Ημέρα Ανδρείας και γιορτή του Βουλγαρικού Στρατού, εγκαινιάστηκε έκθεση φωτογραφιών πορτρέτου βουλγάρων στρατιωτικών. Στρατιωτικές ασκήσεις και τελετές παρουσιάζονται μέσα από τον φακό της πρώτης γυναίκας φωτογράφου του Υπουργείου Άμυνας Βιάρα Γιόβεβα. Η ίδια κατορθώνει να συλλάβει τη στιγμή και να αναπαραστήσει τα γεγονότα σε μια εικόνα ανθρώπινου συναισθήματος. Η έκθεση είναι υπό την αιγίδα του υπουργού Άμυνας και θα συνεχιστεί μέχρι τις 8 Μαΐου στη Στρατιωτική Λέσχη στη Σόφια.

Πάνω στο σχέδιο, στο οποίο παρουσιάζει τον στρατό σε ανθρώπινη δύναμη, η Βιάρα εργάζεται από το 2013:

«Η ιδέα είναι να δείξω το καλύτερο, την πραγματικότητα και τους ανθρώπους στον βουλγαρικό στρατό. Το πιο εύκολο είναι να φωτογραφίσεις τον τεχνικό εξοπλισμό, τα κανόνια, τα όπλα, που παρουσιάζουν ενδιαφέρον. Αλλά πίσω από αυτόν τον στρατιωτικό εξοπλισμό είναι οι άνθρωποι, τους οποίους θέλω να δείξω στις φωτογραφίες μου, να αφηγηθώ τη ζωή τους.»

Για τη Βιάρα η δουλειά της είναι μια πηγή υπερηφάνειας, γιατί είναι η πρώτη γυναίκα φωτογράφος στο Υπουργείο Άμυνας, κάτι που αποτελεί και μεγάλη επαγγελματική πρόκληση:

«Στην αρχή ήταν δύσκολο, γιατί με έβλεπαν με δυσπιστία – ήμουν ένα ντροπαλό μικρό κορίτσι με μια μεγάλη τσάντα. Αλλά βήμα-βήμα καθιέρωσα το στυλ μου και τον τρόπο, με τον οποίο τραβώ τις φωτογραφίες. Λατρεύω το πιο ασυνήθιστο και το πιο δύσκολο, για να είμαι ικανοποιημένη από τη δουλειά μου.» 

Το πάθος της για τη φωτογραφία γεννήθηκε τυχαία – όταν την έκαναν δώρο μια φωτογραφική μηχανή. Αλλά η Βιάρα βρίσκει στο επάγγελμα αυτό νόημα της ζωής της. Σύμφωνα με την ίδια, το πιο σημαντικό για τον φωτογράφο, ανεξάρτητα από το βάρος της τσάντας, είναι το ότι πρέπει να μείνει απαρατήρητος, αλλά να συλλάβει τη στιγμή με τον φακό του: «Πρέπει να περιμένεις. Κάθε χαμόγελο, βλέμμα ή χειρονομία - πρέπει να περιμένεις, σκεφτόμενος μια κίνηση μπροστά.»

Δεν την τρομάζει να τραβά φωτογραφίες και στις στρατιωτικές ασκήσεις:

«Δε φοβάμαι, είμαι φιλόδοξη γυναίκα. Πηγαίνοντας κάπου ξέρω τι να περιμένω, πάντα προσέχω, γιατί είναι επικίνδυνο - δεν πρέπει να βρίσκομαι κάτω από ελικόπτερο ή κοντά στα όπλα.»

Πολλά συναισθηματικά στιγμιότυπα έπιασε ο φακός της γενναίας φωτογράφου στον σκληρό στρατιωτικό κόσμο:

«Στις περισσότερες περιπτώσεις ο φωτογράφος δημιουργεί ιστορία. Ένιωσα μεγάλη συγκίνηση όταν έπρεπε να τραβήξω φωτογραφίες στην τελευταία πτήση ενός στρατηγού, γιατί είχε πολλά συναισθήματα. Ο ίδιος είχε μαζέψει όλους τους συγγενείς, φίλους και γνωστούς του για να δουν κάτι που θα κάνει για τελευταία φορά. Η επαγγελματική του καριέρα είχε τελειώσει - κάτι που με συγκίνησε πολύ.»

Και επειδή οι στρατιωτικοί είναι άνθρωποι με μεγάλη καρδιά, η έκθεση είναι με φιλανθρωπικούς σκοπούς:

«Έχω μια ιδέα να ετοιμάσω βιβλίο, που να περιλαμβάνει όλες τις φωτογραφίες μου, το οποίο να πωλήσω και τα χρήματα θα δώσω σ’ ένα κορίτσι με προβλήματα υγείας που χρειάζεται βοήθεια. Λέγεται Νικίτα και είναι κόρη ενός ναύτη από το Πολεμικό Ναυτικό. Έτσι θα ήθελα να βοηθήσω το παιδί που πάσχει από εγκεφαλική παράλυση και έχει άμεση ανάγκη από οικονομική βοήθεια για την εγχείρησή της.»

Με την ευκαιρία της 6^ης Μαΐου, η Βιάρα εύχεται στους συνάδελφους της πάντα να είναι αφοσιωμένοι και πιστοί στο καθήκον τους και να αγαπάνε την πατρίδα τους όπως μέχρι τώρα.

Μετάφραση: Πένκα Βέλεβα

Τις φωτογραφίες παραχώρησε η Βιάρα Γιόβεβα.