Φέτος κλείνουν 25 χρόνια από την ίδρυση του Τμήματος Νεοελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου της Σόφιας «Άγιος Κλήμης της Αχρίδας». Η βιβλιοθήκη της ειδικότητας διαθέτει 7 000 τόμους με ελληνική ποίηση, λογοτεχνία, γραμματική και ιστορία, ο χώρος της έχει εξοπλιστεί με δωρεά του ιδρύματος «Ωνάση» και φέρει το όνομα του «Κ. Καβάφη».  

Στον σύγχρονο αυτό ποιητή ήταν αφιερωμένη στρογγυλή τράπεζα με θέμα «Η διεθνής απήχηση του Καβάφη» που διοργανώθηκε από το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο «Άγιος Κλήμης της Αχρίδας» της Σόφιας και τον Ελληνοβουλγαρικό Σύνδεσμο «Αριστοτέλης», υπό την αιγίδα της Ελληνικής Πρεσβείας στη Σόφια. Τη συζήτηση συντόνιζε ο πρόεδρος του Ιδρύματος Πολιτισμού, καθηγητής κοινωνιολογίας, Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, καλεσμένος ήταν και ο πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Συγγραφέων, Γιώργος Χουλιάρας όπως και η νέα επιστήμονας Μαρία Μπολέτση που διδάσκει στα πανεπιστήμια του Άμστερνταμ και του Λέιντεν, στην Ολλανδία.

Θεωρώ υψίστης προτεραιότητας ζήτημα η πολιτιστική συνεργασία Ελλάδας-Βουλγαρίας να προχωρήσει σε όλους τους τομείς, ειδικά κατά τη διάρκεια της Βουλγαρικής Προεδρίας του Συμβουλίου της ΕΕ, είπε ο κύριος Τσουκαλάς. Είμαι αισιόδοξος, γιατί υπάρχει βούληση, υποδομή και ανθρώπινο δυναμικό για πολιτιστικό διάλογο.

Η καθηγήτρια Φιλολογίας Ελένη Κουρμαντζή, που είναι επισκέπτρια καθηγήτρια του Πανεπιστημίου του Βελίκο Τίρνοβο και ηγείται ενός προγράμματος που ερευνά τη «Σχέση μεταξύ του Νεοελληνικού Διαφωτισμού και της Βουλγαρικής Αναγέννησης», διηγήθηκε την έκπληξη και τη συγκίνησή της όταν ανακάλυψε πόσες πολλές μεταφράσεις ελληνικής λογοτεχνίας υπάρχουν στα βουλγάρικα. Κατά τη γνώμη της, το ότι ο ελληνικός και ο βουλγαρικός λαός δεν γνωρίζουν τη γλώσσα ο ένας του άλλου τους στερεί τη συνειδητοποίηση του πόσο πολύ επηρεάζονται μεταξύ τους.

Ο εκδοτικός οίκος «Ναρόντνα Κουλτούρα» (Λαϊκή Καλλιέργεια), η εφημερίδα «Οτέτσεστβεν Φροντ» (Πατριωτικό Μέτωπο) και το περιοδικό «Σεπτέμβρη» έχουν δημοσιεύσει μεταφράσεις νεοελλήνωνσυγγραφέων, όπως ο Καζαντζάκης, ο Ροΐδης, ο Κορνάρος και ο Βάρναλης, είπε εκείνη. Χάρη στη γνωριμία του τελευταίου με τον πιο ένθερμο μεταφραστή ελληνικής ποίησης στη Βουλγαρία, τον Στέφαν Γκέτσεφ, το 1963 οι Βούλγαροι ήρθαν σε επαφή με τα έργα του Καβάφη.

Οι σύγχρονοι βούλγαροι ποιητές επίσης θαυμάζουν τα ποιήματα του Καβάφη, όπως το «Φεύγοντας από τη Θεραπειά», το «Περιμένοντας τους βαρβάρους» και την «Ιθάκη», λέει η Ζντράβκα Μιχάηλοβα, που είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Συγγραφέων. Το 2000 η έκδοση του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας στη Θεσσαλονίκη με τον τίτλο «Ανθολογία Συνομιλώντας με τον Καβάφη» δημοσίευσε ποιήματα του Λιουμπομίρ Λέβτσεφ,της Μπλάγκα Ντιμιτρόβα κ. ά., στα οποίααναπτύσσονται κάποια από τα βασικά θέματα της καβαφικής ποίησης, όπως το περιπετειώδες πνεύμα, το μεγαλείο του ανθρώπου και το θαύμα της δημιουργίας.

Η εκδήλωση έκλεισε με συναυλία του Σίμου Παπάνα στο βιολί, εξάρχοντα της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης, τον οποίο συνόδευσε στο πιάνο η καθηγήτρια Μπορισλάβα Τάνεβα, αντιπρύτανης για τη Διεθνή και την Καλλιτεχνική Δραστηριότητα της βουλγαρικής Εθνικής Μουσικής Ακαδημίας στη Σόφια. Το πρόγραμμα περιλάμβανε «Τραγούδι» από τη «Βουλγαρική σουίτα» του Πάντσο Βλαντιγκέροφ, τη «Σεβντάνα» του Γκεόργκι Τσέρκιν, τη «Δωδεκανησιακή σουίτα» του Γιάννη Κωνσταντινίδη και μια σύνθεση του Σίμου Παπάνα.

Βέβαια υπάρχει, λέει ο βιολονίστας. Όχι τόσο απευθείας, όσο η τεχνοτροπία της ποίησης ή της μουσικής, η οποία σε καινούριες χώρες την εποχή εκείνη όπως ήταν η Ελλάδα ή η Βουλγαρία ουσιαστικά αναζητεί μια δική της έκφραση, η οποία έχει να κάνει με αυτά που συμβαίνουν στην Ευρώπη, αλλά και τον ιδιαίτερο πολιτισμό της χώρας, στην οποία γεννιέται. Ο Καβάφης είναι ένας ιδιαίτερος και ξεχωριστός ποιητής με μια γλώσσα προσωπική που φέρει τα χαρακτηριστικά της καταγωγής του και των σπουδών του στο εξωτερικό. Με τον ίδιο τρόπο ο Κωνσταντινίδης έζησε στην Ευρώπη, γύρισε και έφτιαξε δικό του προσωπικό μουσικό ύφος. Το ίδιο ισχύει και για τους βούλγαρους συνθέτες κατ’ αντιστοιχία, οι οποίοι ξεκίνησαν απ’ όσο ξέρω παίρνοντας απ’ τη δική τους παραδοσιακή μουσική και από την τεχνοτροπία ξένων συνθετών και μετά έφτιαξαν τη δική τους προσωπική γλώσσα.

Οι φωτογραφίες παραχωρήθηκαν από την Πρεσβεία της Ελλάδας στη Βουλγαρία.