Ως ένδειξη ευγνωμοσύνης και αναγνώρισης προς τον άνθρωπο, παιδαγωγό και μουσικό Πέτκο Ράντεφ, ο οποίος πέθανε πριν λίγους μήνες, οι φίλοι και οι συνάδελφοί του, μαζί με τον Δήμο Τσιρπάν διοργανώνουν συναυλία στις 13 Απριλίου. Η αφορμή είναι η 85η επέτειος από τη γέννησή του. Συμμετέχουν οι ορχήστρες «Κανάριτε», «Σλαβιάνι», η Ορχήστρα του Κόνους.

Λίγοι είναι οι μουσικοί που έχουν αξιοσημείωτες επιτύχεις τόσο στη συμφωνική, όσο στη δημοτική μουσική. Ο επαγγελματικός δρόμος του παγκοσμίου φήμης κλαρινετίστα Πέτκο Ράντεφ είναι ένα από τα σπάνια παραδείγματα αυτού. Όταν ήταν ζωντανός, συμβούλευε τους μουσικούς για το ρεπερτόριό τους, ενθάρρυνε τους συνάδελφους του να διατηρούν καθαρό το μουσικό στυλ της Θράκης, ακολουθώντας τον ήχο των παλιών βουλγάρων μουσικών κλαρίνου. Ήταν ειδικός προσκεκλημένος σε όλα τα λαϊκά πανηγύρια, γιορτές και διαγωνισμούς στη Θράκη.

Ο Πέτκο Ράντεφ γεννήθηκε στο χωριό Σβομποντά, της περιοχής του Τσιρπάν, και από παιδί άρχισε να παίζει το κλαρίνο του πατέρα του. Αγάπησε τη μουσική γάμου, ακούγοντας για πρώτη φορά την Ορχήστρα του Παρβομάι και τον κλαρινετίστα της Στόιτσο Κουζμόφ. Η κατηγορηματική του απόφαση να ασχολείται με τη μουσική αυτή τον οδήγησε στο Μουσικό Σχολείο στη Σόφια και αργότερα στην Εθνική Μουσική Ακαδημία «Πάντσο Βλαντιγκέροφ» στην τάξη του καθηγητή Σάββα Ντιμιτρόφ. Ως φοιτητής (το 1957) έγινε κάτοχος πρώτου βραβείου Διεθνούς Διαγωνισμού για Ερμηνευτές Πνευστών στη Γενεύη. Εργαζόταν ως πρώτος κλαρινετίστας σε κορυφαίες συμφωνικές ορχήστρες – τη Συμφωνική Ορχήστρα της ΒΕΡ, τη Φιλαρμονική Ορχήστρα Σόφιας. 11 χρόνια ήταν σολίστ της ορχήστρας της Σκάλας του Μιλάνου. Έχει παίξει υπό την διεύθυνση των μαέστρων Κλάουντιο Αμπάντο, Ρικάρντο Μούτι, Λέοναρντ Μπερνστάιν και άλλων. Αλλά πάντα έβρισκε χρόνο για την αγαπημένη του μουσική της Θράκης. Ίδρυσε ορχήστρα, για την οποία έκανε ενορχηστρώσεις και ηχογράφησε χορούς και τραγούδια για γνωστούς τραγουδιστές όπως η Πένκα Παβλόβα και ο Γκρούγιο Ντότσεφ. Επίσης δίδασκε κλαρίνο στις μουσικές ακαδημίες στη Σόφια και το Πλόβντιβ. Πολλοί από τους μαθητές του ακολουθούν το παράδειγμά του και παίζουν και στα δύο είδη μουσικής.

Ο Νικόλα Ηλίεφ, αρχηγός της Ορχήστρας του Κόνους, μαθητής και φίλος του μεγάλου κλαρινετίστα, λέει:

Όλη η δημιουργική μου πορεία συνδέεται με τον Πέτκο Ράντεφ. Ήμουν μαθητής στο Σάντοβο όταν άρχισα να παίζω κλαρινέτο. Άκουσα τις ηχογραφήσεις του στο ραδιόφωνο και ήμουν τόσο εντυπωσιασμένος που ήθελα να τον μιμηθώ. Εκτός από την καλή τεχνική, το κλαρίνο του έχει έναν θαυμάσιο ήχο. Έμαθε για μένα, ήρθε στο σχολείο μου στο Σάντοβο και έπαιξα μπροστά του. Έτσι γνωρισθήκαμε και έτσι ξεκίνησε η φιλία μας. Μου είπε ότι πρέπει να σπουδάσω μουσική και να τελειοποιηθώ ως μουσικός. Σπούδασα στο Μουσικό Σχολείο στο Πλόβντιβ, στη συνέχεια στη Μουσική Ακαδημία της Σόφιας υπό την καθοδήγησή του και είμαι πολύ ευχαριστημένος από όλα που έμαθα. Ήταν δάσκαλός μου όχι μόνο στη μουσική, αλλά και στη ζωή. Μου έλεγε ότι πρέπει να υπάρχει αίσθηση συναδελφικότητας, φιλικός διαγωνισμός μεταξύ των μουσικών, συνεχώς να επεκτείνουν τους ορίζοντές τους στη μουσική. Μου δώρισε μάλιστα και ένα μουσικό όργανο.

Λυπάμαι πολύ που δεν είναι ποια ανάμεσα μας... Οι δύο γιοι μου αποφοίτησαν την Ακαδημία στη Σόφια στην τάξη του και μετά έκαναν μεταπτυχιακές σπουδές στο Juilliard School της Νέας Υόρκης. Με συμβούλεψε στις συνθέσεις μου να οργανώσω τα θέματα έτσι ώστε να ακούγονται καλά. Καλύτερα, αντί για πέντε χορούς, να δημιουργήσεις ένα, αλλά να μείνει στην ιστορία. Δεν πρέπει ο δημιουργός να απομακρύνεται από το στυλ της γενέτειράς του, με τη μουσική πρέπει να εκφράζει αυτά που είναι στην ψυχή του. Αυτές ήταν οι πιο πολύτιμες συμβολές του καθηγητή μου.

Μετάφραση: Πένκα Βέλεβα