«Σ΄ ευχαριστώ Θεέ μου, που μας έδωσες τη δυνατότητα να δούμε την ανατολή του ηλίου και το ηλιοβασίλεμα σήμερα». Με τέτοια προσευχή και  ευχαριστία για τη ζωήτελειώνει η κάθε μέρα στο μικρό χωριό Γκουμόστνικ, στην περιοχήτου Λόβετς και κοντά στην πόλη Τρογιάν. Η περιοχή είναι γνωστή με πολλά ιστορικά και φυσικά αξιοθέατα, πολλά από τα οποία βρίσκονται στο χωριό Γκουμόστνικ. 

Μια άλλη απόδειξη του μεγάλου πνεύματος και του ευρύορίζοντα του τοπικού πληθυσμού είναι το κρυφό σχολειό, που ιδρύθηκετο 1829 καιδιατηρείται έως σήμερα στην αυθεντική του μορφή.Πρόκειται για ένα από τα πιο δημοφιλή ιστορικά αξιοθέατα του χωριού. Σύμφωνα με ιστορικές πηγές, ήδη από τον 15ο αιώνα στον οικισμό κατοικούσαν 4300 άτομα. Στην γύρω περιοχή αναφέρονται καλύβες ανθρώπων από το Τρογιάν και το Σεβλίεβο, ενώ στη θέση του σημερινού Γκουμόστνικ υπήρξε σημαντικό διοικητικό κέντρο με επτά καπηλειά και οκτώ μεγάλες βιοτεχνίες με μαγαζιά.

Το 1927, έξυπνοι ορεσίβιοι αποφάσισαν να ιδρύσουν πολιτιστικό κέντρο στο χωριό, που φέρει το όνομα του Παΐσιου Χιλανδαρινού, του μοναχού που πρώτος συνέλλεξε σ’ ένα μικρό βιβλίο την ένδοξη ιστορία του βουλγαρικού λαού. Το κέντρο και σήμερα αναπτύσσει πολιτιστικές και εκπαιδευτικές δραστηριότητες. Η συλλογή της βιβλιοθήκης του περιλαμβάνει πάνω από 9.000 τόμους, ενώπριν μερικά χρόνια άνοιξε και γκαλερί, που φέρει το όνομα του ντόπιου αυτοδίδακτου ζωγράφου, Τσάνκο Μαρίνοφ,ο οποίος ζωγράφισε την εικόνα του πατέρα Παΐσιου, αρκετά πορτραίτα συγχωριανών του, απόψεις και σκηνές από την γενέτειρά του. Στην γκαλερί μπορείτε να δείτε ένα από τα εμβληματικά του έργα, αφιερωμένο στην γυναίκα του Τρογιάν, που θαρρείς ακτινοβολεί.

Το χωριό Γκουμόστνικ προσελκύει τους τουρίστες με πολλά ιστορικά μνημεία και όμορφα τοπία, αλλά συχνά το όνομά του συνδέεται με το μνημείο αφιερωμένο στους οκτώ κατοίκους της περιοχής που χάθηκαν στο θρυλικό ναυάγιο του «Τιτανικού» το 1912.

Ξεκίνησαν να φύγουνλόγω της μεγάλης φτώχειας στις αρχές του περασμένου αιώνα,λέει η Αγγελίνα Γκεοργκίεβα, γραμματέας του πολιτιστικού κέντρου.Πούλησαν τα χωράφια τους, πήραν δάνεια από τράπεζες για να αγοράσουν εισιτήριο για το πλοίο, αφήνοντας τα παιδιά και τις γυναίκες τους. Υπήρχαν τότε αφίσες που έγραφαν «Ανακαλύψτε το νέο παράδεισο στον πλανήτη» και οι νέοι του χωριού ακολούθησαν το όνειρό τους για μια πλουσιότερη και καλύτερη ζωή. Στη συλλογή του μουσείου διαφυλάσσεται ένα άρθρο με τίτλο «Έρωτας αλά Χόλιγουντ» στο οποίο αναφέρεται η προσωπική ιστορία δύο παιδιών των οποίων οι πατεράδες μετανάστευσαν στην Αμερική, εγκαταλείποντας τις έγκυες γυναίκες τους στο χωριό. Τα παιδιά που γεννήθηκανπερίπου έναν χρόνο μετά, ένα αγόρι και ένα κορίτσι, έμειναν ταυτόχρονα ορφανά από πατέρα, μεγάλωσαν και το πιο ενδιαφέρον είναι πως παντρεύτηκαν. Το χωριό είναι γνωστό με τους μετανάστες του, που ταξίδευαν στο εξωτερικό για να κερδίσουν λεφτά. Αλλά όταν άρχισε ο Βαλκανικός πόλεμος το 1912, για μια σύγκρουση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με τη Βουλγαρία, τη Σερβία, την Ελλάδα και το Μαυροβούνιο, οι κάτοικοι του χωριού επέστρεψαν για να υπερασπιστούν την πατρίδα τους. Σήμερα το μεγαλύτερο πρόβλημα του χωριού είναι η ερήμωσή του. Παρ’ όλα αυτά ο τουρισμός ανθεί,γιατί είναι το χωριό με τα περισσότερα εξοχικά σπίτια στην περιοχή και κάθε καλοκαίριπολλά παιδιά έρχονται με τους γονείς τους. Καλωσορίζουμε κάθε επισκέπτη με έναν ιδιαίτερα προσωπικό τρόπο.

Μετάφραση: Πένκα Βέλεβα

Φωτογραφίες: προσωπικό αρχείο