Όταν τα Χριστούγεννα στολίσουμε το δέντρο και του ανάψουμε τα λαμπάκια, το σπίτι μας φωτίζεται και εμείς περιμένουμε τα δώρα και το θαύμα των Χριστουγέννων. Όμως πρέπει να προσέχουμε μήπως με την ευφορία της γιορτής ξεχάσουμε το σημαντικότερο που είναι η γέννηση του Σωτήρα.«Τα Χριστούγεννα συμβαίνουν θαύματα»,λέμε κάθε χρόνο περιμένοντας ένα «μαγικό ραβδί» με το οποίο να εξαφανίσουμε τους πόνους, τα προβλήματα και την απελπισίαμας. Όμως ο άνθρωπος ο όποιος έχει περάσει χρόνο στο ναό δεν βλέπει τίποτα το εκπληκτικό στο θαύμα γιατί ξέρει ότι ο Θεός είναι Παντοδύναμος, ότι μπορεί να θεραπεύει καινα ανατρέπει την ανθρώπινη μοίρα.

«Το πραγματικό θαύμα είναι όταν ο άνθρωπος εμπλέκεται στο θαύμα,λέει ο πάτερ Βλαντιμίρ Ντόϊτσεφ που υπηρετεί στο ναό της πρωτεύουσας «Άγιος Ναούμ της Οχρίδας». Οι μέρες των Χριστουγέννων σηματοδοτούν ένα ασταμάτητο τρέξιμο και άγχος να τα προλάβουμε όλα. Τα ψώνια για το σπίτι και το τραπέζι, το στόλισμα, τα μαγειρέματα, τα καλέσματα, τα δώρα, στην ουσία γιορτάζουμε τη γέννηση του Θεού δίχως τον ίδιο το Θεό σαν να γιορτάζουμε γεννέθλια χωρίς τον εορτάζοντα. Όπως κάποτε όταν για τον Υιό του Θεού δεν είχε χώρο στο πανδοχείο και γεννήθηκε στο στάβλο, στην γιορτή μαςκαι πάλι δεν υπάρχει χώρος για Εκείνον. Απουσιάζει από τις σκέψεις μας, από τις καρδιές μας και τελικά γιορτάζουμε για τους εαυτούς μας και για την επιθυμία μας για χαρά. Χωρίς τον Σωτήρα όμως δεν υπάρχει πραγματική χαρά. Ο Θεός δεν επιβάλλει αλλά προσφέρει την παρουσία του, έρχεται σιωπηλά και παρακολουθεί τη γιορτή, περιμένοντας να συνειδητοποιήσουμε πως κατέβηκε στη γη για να απαλλάξει τον κόσμο από τα δεσμά της αμαρτίας».

Στην ήσυχη και άγια νύχτα τα παιδιά αναμένουν επίσης θαύματα. Πόσα όμως έχουν ακούσει ότι αυτός που στην Βουλγαρία ονομάζουμε Παππού Κόλεντα γιατί φέρνει δώρα για κάποιους λαούς συνδέεται με τον Άγιο Νικόλαο από τα Μύρα της Λυκίας ενώ για άλλους με τον Άγιο Βασίλειο από την Καισσαρεία.

«Σήμερα συχνά ακούμεπως η ταπεινοφροσύνη, κάτι που απέδειξε ο Χριστός κατεβαίνοντας στη Γη για χάρη μας, είναι για τους ανθρώπους που δεν έχουν άλλες ιδιότητες, συνεχίζει ο πάτερ Βλαντιμίρ.Αλλά για τους αγίους, η εργατικότητα, η νοημοσύνη, η ομορφιά έχουν αξία μόνο αν συνδυάζονται με τη ταπεινότητα και την ευγένεια. Αυτό πρέπει να πούμε στα παιδιά για να μην εξαπατώνται από την λάμψη της ματαιοδοξίας. Πρέπει να ξέρουν ότι ο αγαθός και πράος άνθρωπος ζει και δημιουργεί για την αιωνιότητα.Γι’ αυτό να προσέχουν τα πράγματα που κάνουν να μην είναι προσωρινά, να προσπαθούν να είναι αρεστοί στο Θεό και όχι στους ανθρώπους».

Μπορούμε να αλλάξουμε τη ζωή μας και να κάνουμε εμείς θαύματα;

«Το πιο κουραστικό είναι ότι στις μέρες μας σχεδόν δεν υπάρχουν ένοχοι,λέει ο ιερέας.Όλοι είναι τόσο καλοί και δίκαιοι τα Χριστούγεννα. Και κανείς δεν βρίσκει τίποτα να προσφέρει στον γεννημένο Σωτήρα. Δεν βρίσκει αιτία για δάκρυα, για κάθαρση, εκείνο όμως που θέλει ο Ιησούς Χριστός είναινα δει αμαρτωλούς που συνειδητοποιούν τα λάθη τους και επιθυμούν να αλλάξουν. Τα δάκρυα και το κλάμα αν και αποτελούν σωματική αντίδραση είναι η βάση της ηθικής και του πολιτισμού.Μόνο όταν ένα άτομο σταματήσει να σκέφτεται τον εαυτό του και αρχίσει να αγαπά τον πλησίον του όπως τον εαυτό του θα έρθει η ειρήνη η οποία μας μεταφέρει στη αιωνιότητα».

Το μοναδικό δώρο που μπορούμε να προσφέρουμε στο Θεό την ημέρα των Χριστουγέννων είναι η σωτηρία μας. Για την Εκκλησία η λέξη«μετάνοια» σημαίνει «αλλαγή του νου», δηλαδή αλλαγή του προσανατολισμού της ίδιας της ανθρώπινης ύπαρξης και της συμπεριφοράς του ανθρώπου.

«Η μετάνοια θεωρείται ένα από τα μυστήρια της Εκκλησίας και αυτές τις μέρες πρέπει να βρούμε δρόμο προς αυτήν, λέει ο πάτερ Βλαντιμίρ Ντόιτσεφ.Το θαύμα της μετάνοιας είναι το θαύμα του ταπεινού ανθρώπου που καταφέρνει να απορρίψει τον ζυγό του εγωισμού και να ακολουθήσει τον Θεό. Είναι το θαύματων δακρύων – ο άνθρωπος κλαίει τόσο από ευτυχία, όσο και από θλίψη αλλά τα Χριστούγεννα αυτές οι δύο αισθήσεις μας κάνουν να δακρύσουμε από την αληθινή «ειρήνη του Χριστού». Μακάριοι όσοι έχουν γαληνέψει. Όχι τα δώρα, ούτε τα λαμπερά παιχνίδια από το εμπορικό κέντρο, αλλά τα δάκρυα μέσα από τα οποία κάποιος βλέπει τον Θεό και τον πλησίον του πιο καθαρά, φέρουν την αληθινή αξία της γιορτής».

Μετάφραση: Πένκα Βέλεβα