Κοντά στο χωριό Γκέρμαν, στα περίχωρα της Σόφιας, βρίσκεται ένα από τα πιο συμπαθητικά μοναστήρια της περιοχής. Είναι αφιερωμένο στον Άγιο Ιωάννη της Ρίλα που είναι ο προστάτης της Βουλγαρίας και ειδικά το Πάσχα προσελκύει πάρα πολλούς πιστούς που δεν έρχονται μόνο να λειτουργηθούν, αλλά και να απολαύσουν την όμορφη γύρω φύση.

Τα μοναστήρια πρέπει να είναι πάντα ανοιχτά για τους προσκυνητές, λέει ο ιερομόναχος Ποιμήν. Όπως έχει πει ένας μοναχός από τον Άθω, ο Ευφρέμιος από την Φιλοθέη, αν τα μοναστήρια κλείσουν τις πόρτες τους για τους πιστούς και οι Πύλες του Παραδείσου θα κλείσουν για τους παπάδες. Γι’ αυτό και τις καθημερινές και τις αργίες όλοι όσοι αναζητούν την ειρήνη του Θεού είναι καλοδεχούμενοι στο μοναστήρι μας. Για να έχουν οι ενέργειές μας νόημα και επιτυχία και να είναι ωφέλιμες οι σκέψεις, οι εργασίες μας, οι οικογενειακές μας υποθέσεις και οι σχέσεις μας με τους γύρω μας καλό είναι να εκτελούμε το θέλημα του Θεού.

Το μοναστήρι του Γκέρμαν χτίστηκε το 10^ο αιώνα σε ένα σημείο που ο θρύλος λέει πως έζησε για λίγο ο Άγιος Ιωάννης. Αυτή ήταν η εποχή της βασιλείας του Πέτρου του Α΄ ο οποίος συνέχισε το διαφωτιστικό έργο του πατέρα του, του Συμεών του Μεγάλου. Το μοναστήρι ήταν για αρκετούς αιώνες πνευματικό κέντρο και έχει λάβει σημαντικές δωρεές από τον βυζαντινό αυτοκράτορα Αλέξιο Α΄ Κομνηνό. Αργότερα όταν οι Οθωμανοί κατέκτησαν τη Σόφια το μοναστήρι καταστράφηκε (1382), αλλά τον 17^ο αιώνα άρχισε να παίζει ξανά σημαντικό ρόλο για την πνευματική καθοδήγηση του βουλγάρικου λαού.

Όταν η Οθωμανική διοίκηση δεν ήταν πια τόσο σφιχτή εμφανίστηκαν οι Κάρτζαλοι (ομάδες απόστρατων που λήστευαν ατιμώρητα) και το μοναστήρι πέρασε ξανά δύσκολες εποχές. Όμως ένα χρόνο πριν τον Απελευθερωτικό για τη Βουλγαρία Ρωσο-Τουρκικό Πόλεμο (1877-78) χτίστηκε καινούρια εκκλησία, η οποία εικονογραφήθηκε από τους θαυμάσιους ζωγράφους Ιβάν και Νικόλα Ντοσπέφσκι.

Το χωριό Γκέρμαν και το μοναστήρι φέρουν το όνομα του πατριάρχη της Βουλγαρίας τον 10^ο αιώνα, Γκέρμαν ή Γαβριήλ, λέει η Ιούλια Μαρίνοβα, βιβλιοθηκάριος του Πολιτιστικού Κέντρου «Ιωάννης της Ρίλα» στο Γκέρμαν. Και ο βασιλιάς και ο πατριάρχης προσπαθούσαν να συναντηθούν με τον Άγιο Ιωάννη, αλλά εκείνος τους απέφευγε και έμενε πολύ καιρό στο βουνό, όπου ανακάλυψε πηγή που χρησιμοποιείται για αγιασμό.

Το μοναστήρι του Γκέρμαν υπάγεται στη βουλγάρικη Μονή Ζωγράφου στο Άγιο Όρος. Αυτό έγινε χάρη σε ένα δάνειο που έδωσε η Μονή Ζωγράφου στη βουλγάρικη κυβέρνηση μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους, για να αγοράσει η Βουλγαρία σιτάρι και να θρέψει τον πεινασμένο λαό της.

Η Μονή Ζωγράφου «Άγιος Γεώργιος» έδωσε στην Βουλγαρία 3 εκατ. χρυσά λέβα, λέει ο ιερομόναχος Ποιμήν. Έτσι οι πρόγονοί μας σώθηκαν από την βέβαιο θάνατο από την πείνα. Αργότερα το βουλγάρικο κράτος μιας και δεν μπορούσε να επιστρέψει το δάνειο δώρισε στη Μονή Ζωγράφου τη Μονή του Γκέρμαν και εδώ προετοιμάζονται ιερείς που θέλουν να μονάσουν.

Μετά το 1944 η φροντίδες για την μονή του Γκέρμαν μειώθηκαν εξαιρετικά, αλλά οι πιστοί δεν σταμάτησαν να την επισκέπτονται και ειδικά από τότε που ξεκίνησε η μετάβαση, εδώ γίνονται ξανά συχνά γάμοι και βαφτίσια, ενώ το Πάσχα η αυλή γεμίζει ανθρώπους που έρχονται να γιορτάσουν την Ανάσταση του Χριστού.

Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα

Φωτογραφίες: προσωπικό αρχείο